ՈՒԽՏԸ ՀԻՆ ԿՏԱԿԱՐԱՆԻՆ ՄԷՋ (Ա.)
Ուսումնասիրեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
Զարեհ Արք. Ազնաւորեան կ՚ըսէ. «Ընդհանուր իմաստով՝ կը նշանակէ դաշինք, համաձայնութիւն, պարտաւորութիւն։ Մասնաւոր իմաստով կը գործածուի՝ նշելու համար այն կապը, որ Աստուած կը հաստատէ.
1.- Ըլլա՛յ համայն մարդկութեան հետ, Նոյի անձին ընդմէջէն (Հմմտ. Ծն 9.9-17)։
2.- Ըլլա՛յ անձի մը հետ, ինչպէս Աբրահամի (Հմմտ. Ծն 15.18) կամ Դաւիթի հետ (Հմմտ. Սղ 89.4-5)։