Ուսումնասիրեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
Առաջին Տիեզերական Ժողովը գումարուեցաւ Նիկիա քաղաքին մէջ, 325 թուին, Յունիս 19-ին։ Ժողովը գումարուեցաւ Բիւզանդիոնի կայսեր Կոստանդիանոս մեծի հրամանով, որուն մասնակցեցան բոլոր Ընդհանրական Եկեղեցւոյ Հայրապետները՝ թիւով 318 հոգի։ Ժողովին հիմնական նպատակն էր Աղեքսանդրիայի երէց՝ Արիոսի ուսուցումներուն քննութիւնն ու դատապարտութիւնը, ապա՝ նզովումը։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
«Քա՛յլ արա, մերժի՛ր Սերժի՛ն»
Կը գոռայ ժողովուրդը հազիւ զինք առաջնորդող քաջ մը գտած: Հերոսացած՝ ան կը յառաջանայ քաշելով ժողովուրդը իր ետեւէն, կը խուժէ համալսարաններ, հաստատութիւններ, կոչ կ՚ընէ միանալու՝ «Մի՛-ա՛-ցի՛ր»..., խանդավառ ժողովուրդը կը կրկնէ առաջնորդին հնչիւնները:
Գրաբարէն աշխարհաբարի վերածեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Պարզ ոճ ունի եւ բառային արժէքէն շատ աւելի բարձր է. վեր նայիլ տալով, Հայր Աստուած սորվեցուց ամէնուն. որդիներուն՝ աղաչել Հօր, Անոր գութին կարիքը ունենալով, եւ կարօտութեան կամքը Հայրը ողորմութեան եւ գութին կ՚առաջնորդէ։ Հօր կամքին համաձայն՝ պարտին ըլլալ որդիները. իսկ Հայրը որդիներուն կամքին համաձայն անոնց պէտքերը կը կատարէ եւ զանոնք իր ամբողջ մեծութեան ժառանգորդ կը դարձնէ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Հայաստանի Ազգային ակադեմիայի Արեւելագիտութեան բաժնի ղեկավար, թրքագէտ Փրոֆ. Ռուբէն Սաֆրաստեան կը պատասխանէ մեր հարցումներուն:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ամերիկա հիմնուած FLY բարեսիրական միութեան երիտասարդական մարմնի պատասխանատու Ալինա Սամուէլեան FLY-ի գործունէութեան ծիրէն ներս վերջերս այցելեց Երեւան, ուր պատասխանեց մեր հարցումներուն։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խօսքը ժողովրդային բառին մասին է, որ այս թերթը արդէն հարիւր եւ տասն տարիէ կը պահէ: Պոլսոյ զիկ-զակներէն, անոր նեղ ու աղմկոտ փողոցներէն սլացող, «գաղտնի ճամբայ» մը կը բանար ԺԱՄԱՆԱԿ-ը ինծի համար:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հակառակ որ շրջան մը աշխատած եմ նաեւ հեռատեսիլի մէջ, որ կը թուի՝ աւելի գայթակղիչ տեղ մըն է, սակայն տպագիր թերթը լրագրողիս համար եղած է եւ կը մնայ առաջնային, քանի որ մանուկ հասակիս առաջին գրութիւնս տպագիր թերթի մէջ լոյս տեսած է, ինչ որ ճակատագրական եղած է յետագայ լրագրողական աշխատանքի համար՝ ճանապարհ բանալու առումով:
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
Ժամանակի թաւալքին հետ միասին բոլորս իբրեւ անցաւոր էակներ կ՚ապրինք, կ՚արարենք, կը ստեղծագործենք, բայց ժամանակ մը ետք մեր աչքերը փակելով՝ կը ննջենք։ Սակայն ժամանակի թաւալքը չի՛ կրնար կասեցնել անմահանուն անուններու անմահ գործերը, որոնք իրենց հետքը ձգած են ժամանակի հոսունութեան մէջ։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Պարտաւորութիւնն է յաճախ, որ կը մղէ մարդս ասպարէզի մը մէջ աշխատանք մը ծաւալելու: Երբեմն միայն կեանքի պահանջքը: Ապրուստի ու գոյատեւելու դրդումով է, որ կ՚աշխատի մարդ արարածը, ինչպէս օրինակ՝ սովորական բանուոր մը:
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
«Յոյսը երբեք ամօթով չի ձգեր» (Հռ 5.5)։
Յոյսը մարդուն մէջ ի վերուստ դրուած գործօն մըն է, որուն միջոցաւ մարդ ինքզինք կը վերականգնէ, տեղի չի տար դոյզն դժուարութիւններու դիմաց եւ անկոտրում կամքով կը պայքարի՝ իր նպատակին հասնելու համար։
