ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Իրաւունք»ի բացատրութիւնը կը պատկանի իսկութեան մէջ ո՛չ թէ իրաւաբանական գիտութիւններու առ հասարակ եւ մեր գիտութեան մասնաւորապէս, այլ իրաւական եւ իրաւաբանական փիլիսոփայութեան։ Բայց յայտնի է, որ փիլիսոփայութեան մէջ ամէն տեսակ ճշմարտութիւններ կը ստանային եւ կը ստանան շատ բազմաթիւ մեկնութիւններ եւ բացատրութիւններ՝ համաձայն իւրաքանչիւր փիլիսոփայի աշխարհահայեացքին, նկատի առնուած նպատակին, ներկայ պայմաններուն, եւ այլն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայաստանի վերջին իրադարձութիւններու գծով յաճախ կը լսեմ մեղադրանքներ՝ ուղղուած ռուսին, Եւրոպային, ՄԱԿ-ին, Ամերիկային եւ այլոց: Տակաւին քանի՞ անգամ մեր ազգը պէտք է ջարդուի, որպէսզի հասկնայ, որ այս աշխարհին վրայ ո՛չ մէկ պետութիւն իր ձեռքը կը մեկնէ հայ ազգին՝ եթէ սեփական շահեր չունենայ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աստուած Սէր է եւ Արդարութիւն։ Ուրեմն, սիրոյ եւ արդարութեան մէջ ներքին եւ աստուածային կապ մը գոյութիւն ունի։ Արդարեւ, այն որ սէր չունի՝ արդար ալ չի կրնար ըլլալ, քանի որ արդարութեան նախապայմանն է հաւասարութիւն, եւ սիրոյ չափ հաւասարութիւն պահանջող զգացում մը գոյութիւն չունի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արցախը ամբողջութեամբ կորսնցնելէ ետք, կը վերադառնանք մեր ամենօրեայ մտահոգութեան՝ մեր ազգութիւնը չկորստնցնելու կարեւորագոյն խնդիրին, որ թէեւ ոչ շօշափելի, հողի կուորստին չափ եւ աւելի ծանր հետեւանքներ կրնայ ունենալ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ճշմարտութիւնը գեղեցիկ գետ մըն է որ ո՛չ մէկը կրնայ ցամքեցնել», կ՚ըսէ Victor Hugo (1802-1885)։
Ճշմարտութիւնը այն առաքինութիւնը եւ արժէքն է, որ կը կայանայ ուղիղին ձգտելու եւ ճիշդը տեսնելու մէջ՝ զգուշանալով երկդիմութենէն, ձեւացումէն, սուտէն եւ մա՛նաւանդ կեղծաւորութենէն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Շատ յստակ ձեւով տարբերութիւն մը կայ 2019 թուականի եւ 2023 թուականի Հայաստանի միջեւ։ Այդ յստակ փոփոխութիւնը իր դրականին կողքին ունին նաեւ իր ժխտական կողմերը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ամենահին ժողովուրդներ եւ ազգեր, մինչեւ իսկ մտաւոր եւ բարոյական զարգացման ամենաստոր աստիճանի վրայ գտնուող ժողովուրդներ եւ վայրենաբարոյ ցեղեր, ամուսնութիւնը միշտ համարած են իբրեւ սուրբ, բարոյական կապ երկու ամուսինի՝ այր-մարդու եւ կին-մարդու մէջ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Համացանցն ու լրատուական միջոցները երէկ ողողուած էր զիրար հակասող պատկերներով, որոնք կը ստիպեն լրջօրէն մտածել սոյն խնդիրին մասին. հայը երբեւէ պիտի կարենա՞յ հաշտ ապրիլ իր դարաւոր թշնամիներուն հետ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Եկեղեցւոյ ամենանշանաւոր հայրերէն մէկը՝ որ միանգամայն սուրբերու կարգին կը գտնուի իր առաքինի եւ ճգնակրօն վարքին համար, կը հանդիսանայ Յովհան Իմաստասէր Օձնեցին, որ երբեմն կոչուած է նաեւ սոսկ Իմաստասէր կամ Օձնեցի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Պէտք է ռուսին վստահի՞լ...
Այս հարցումին պատասխանն է, որ հայ ազգը կը փնտռէր աւելի քան դար մը առաջ եւ այսօր ինքզինք դէմ յանդիման կը գտնէ նոյն հարցադրումին դիմաց, որովհետեւ հայոց վերջին դժբախտութիւնները շատեր Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան, իսկ շատ ուրիշներ ռուսական պետութեան կը վերագրեն:
