Արխիւ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Միակ օգտակար բանը, զոր կ՚որդեգրեմ մարդոց խնդիրները լուծելուն, այն է, որ ո՛չ ոք կ՚արդարացնեմ երբեք, նոյնիսկ եթէ յանցաւոր ալ չըլլայ: Կիներ կու գան եւ կը գանգատին ընտանեկան դժուարութիւններէ, եւ այդ դժուարութիւններուն պատճառը իրենց այրերուն վրայ կը դնեն. կը յանդիմանեմ զիրենք:

ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ

Ամերիկացի հետազօտող Ճերըտ Տայմընտ, որու աշխատութեան («Ճգնաժամ. ինչպէ՞ս է ճգնաժամէ դուրս գալու մեքանիզմը») արդէն առիթ ունեցած եմ անդրադառնալու, բազմաթիւ մեքանիզմներու շարքին կը նշէ հետեւեալը. անհրաժեշտ է «ցանկապատ կառուցել»։ Այդ «ցանկապատով» կը տարանջատուի այն, ինչ որ տուեալ երկրէն ներս քիչ թէ շատ կայացած է՝ այն բանէն, որ չէ կայացած եւ ետ կը տանի երկիրը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իր պաշտօնը լիարժէք կերպով կատարած դիւանագէտը օրերս նոր ծառայութեան կոչուած է։
Խօսքը Հայաստանի Հանրապետութեան Հալէպի մօտ աւագ հիւպատոս Արմէն Սարգսեանի մասին է, որ օրերս նշանակուեցաւ Քաթարի մօտ Հայաստանի արտակարգ եւ լիազօր դեսպանի արժանի պաշտօնին։

Գատըգիւղի Արամեան-Ունճեան վարժարանի յարակից նոր մասնաշէնքը երկինք խոյացած է՝ փայլուն հորիզոններ բանալով անոր դարաւոր առաքելութեան առջեւ:
Նորակառոյց կրթօճախը նոր հարթութեան մը վրայ պիտի դնէ դպրոցի դաստիարակչական գործունէութիւնը թէ՛ մանկավարժութեան արդի չափանիշներուն եւ թէ ամրութեան տեսակէտէ: Սուրբ Թագաւոր եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդի լուրջ ներդրումով ու մեծ զոհողութիւններով, հիմնադրի ներկայացուցիչ Սարվէն Սերթշիմշէքի եւ լծակից ընկերներուն տեսլականով ու յամառ ջանքերով կեանքի կոչուած այս ծրագրին ծափահարելի արդիւնքը կ՚արժանանայ համայնքային շրջանակներու բարձր գնահատանքին: Ապագային կը նախատեսուի պաշտօնական բացում:

Հանրապետութեան նախագահ Ռեճեփ Թայյիպ Էրտողան երէկ Նիւ Եորքի մէջ ելոյթով մը հանդէս եկաւ ՄԱԿ-ի ընդհանուր ժողովին առջեւ, նոր՝ 76-րդ նստաշրջանի բացման փուլին։ Բազմաթիւ հարցերու շարքին ան այս առթիւ անդրադարձաւ նաեւ Հարաւային Կովկասի նոր իրադրութեան։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Արտայայտութիւն մը, որ շա՜տ կը լսենք, տեղի կամ անտեղի:
Արտայայտութիւն մը, որ իր մէջ կը պարունակէ կեանքի խոր փիլիսոփայութիւն:
Արտայայտութիւն մը, որ ապրուած դաժան ու ծանր կեանքի մը ծաղր ու ծանակն է:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Դար մը ամբողջ քննարկումի նիւթ դարձաւ, թէ հայերս ինչո՞ւ համար ապրեցանք Մեծ եղեռնը. ո՞րն էր այդ թերի կողմը որ հայութիւնս զոհը դարձուց նման ողբերգութեան մը, սակայն այդ քննարկումները ցեխարձակումէ վեր չբարձրացան եւ առողջ վերլուծման ցայսօր չհասան: Եւ ինչպէ՞ս հասնէին. չէ՞ որ հայ են:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի անկախութեան 30-ամեակը կը դիմաւորենք հակասական զգացողութիւններով: Մէկ կողմէ յատկանշական յոբելեանը նշելու գայթակղութիւնը կը տիրէ, միւս կողմէ կայ այրող միամեայ վէրքը, որ կը մխայ հայոց սիրտին վրայ:

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Խօսք. «Ահա Մարդու Որդիին փառաւորուելու ժամը հասաւ» (Յհ 12.23):
Մեկնութիւն. Քրիստոսի փառքը հինգ կերպով կը լսուի. նախ՝ Քրիստոս խաչի չարչարանքներով փառաւորուեցաւ, երբ արեգակը խաւարեցաւ, երկիրը շարժեցաւ, եւ այլն: