Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Զատիկէն յետոյ իրերայաջորդ կիրակիներուն՝ ընդհանրապէս կը ներկայացուի գարունը՝ որ վերակենդանութան, նոր կեանքի խորհուրդը կը պարունակէ իր մէջ։
Զոր օրինակ, ինչպէս աւելի առաջ անդրադարձանք, Զատկին յաջորդող երկրորդ Կիրակին՝ որ է Յինանց երրորդ Կիրակին, աշխարհամատրան անունով կը յիշուի։

Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային ժողովը երէկ յատուկ նիստ մը գումարելով ընտրեց վարչապետը:
Երկրի կառավարութիւնը կը գլխաւորէ Սերժ Սարգսեան, որ առաջին քայլափոխին խօսեցաւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի լուծման հարցին մէջ աշխարհաքաղաքական զարգացումներու վտանգներու մասին:

Գարնանամուտի ներկայ շրջանին Էսաեան վարժարանի ի նպաստ տեղի ունեցաւ քէրմէս մը, որ առիթ հանդիսացաւ մեծ խանդավառութեան։ Վարժարանի ծնողաց միութեան եւ քէրմէսի յանձնախումբի համատեղ ջանքերով կազմակերպուեցաւ այս ձեռնարկը։

Հայաստանի Պետական սիմֆոնիկ նուագախումբը հանդէս կու գայ խստապահանջ ունկնդիրներու առջեւ:
Մալթայի միջազգային երաժշտական փառատօնին կը նշուի նաեւ երգահան Արամ Խաչատուրեանի 115-ամեակը:

Եէնս Սթոլթենպերկ յայտնեց, որ Թուրքիա նուրբ դերակատարութիւն մը ունի դաշինքէն ներս:
ՆԱԹՕ-ի ընդհանուր քարտուղարը երէկ ամենաբարձր մակարդակի վրայ հիւրընկալուեցաւ մայրաքաղաք Անգարայի մէջ:

Կը շնորհաւորեմ յարգելի պարոն Արա Գօչունեանը՝ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթի 110-ամեակի առիթով, եւ կը մաղթեմ, որ օրաթերթը ունենայ անխափան եւ արգասաւոր ուղի:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդ երբ կ՚ապրի ներկայ ժամանակաւոր կեանքը, պէտք է անիկա նպատակ մը ունենայ, պէտք է անցք մը նկատուի ան՝ հասնելու համար կատարեալին՝ անժամանակ կեա՛նքին։ Պահ մը խորհինք, սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներ, եթէ ներկայ կեանքով վերջանար ամէն ինչ, այլապէս իմաստ մը պիտի ունենա՞ր կեանքը։

Ես ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի ըն­թեր­ցողն եմ ար­դէն հինգ տա­րիէ ի վեր եւ ե­րե­ւի, թէ չեմ գի­տեր՝ քի­չե­րէ՞ն մին, թէ՞ շա­տե­րէն մին, թէ, որ ե­ղած եմ նաեւ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի խմբագ­րա­տա­նը, ուր շատ աշ­խա­տան­քա­յին մթնո­լորտ կայ, շատ բա­րե­կա­մա­բար կ՚ըն­դու­նին բո­լո­րը եւ  նոյն կերպով կը ճա­նա­պար­հեն: 
ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի մա­սին խօ­սե­լու ա­տեն ես կ՚ու­զեմ ըն­դա­մէ­նը քա­նի մը յատ­կա­նի­շեր նշել. Նախ՝ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ը, կը կար­ծեմ, տա­րա­ծքաշր­ջա­նա­յին թերթ է, հա­կա­ռակ, որ ան կը հրա­տա­րա­կուի Պո­լիս, բայց շնոր­հիւ այն հար­ցադ­րում­նե­րու, ո­րոնք ընդգր­կուած են ա­նոր է­ջե­րուն մէջ եւ նաեւ շնոր­հիւ Սա­գօ Ա­րեան թըղ-թակ­ցի, որ սիւ­նակ ու­նի այն­տեղ, ան կը դառ­նայ տա­րա­ծքաշր­ջա­նա­յին թերթ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սիրոյ կարեւորութիւնը եւ անհրաժեշտութիւնը աւելի յստակ ինչպէ՞ս կարելի է բացատրել. եթէ չկայ սէր, չկայ նաեւ որեւէ բան մարդուս համար։ Արդարեւ սէրը կեա՛նք է եւ կեանքի աղբիւր, եւ չափազանցած չենք ըլլար եթէ ըսենք. եթէ սէր չկայ՝ կեանք ալ չկա՛յ։