Արխիւ

Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) Փա­սա­տի­նա­յի «Վա­չէ եւ Թա­մար Մա­նու­կեան» կեդ­րո­նի «Պո­յա­ճեան» սրա­հին մէջ ՀԲԸՄ-ի «Գրի­գոր Սա­թա­մեան» թա­տե­րա­խում­բը հան­դէս ե­կաւ ա­մե­րի­կա­ցի թա­տե­րա­գիր Քեն Լուտ­վի­կի «Թե­նոր մը կ՚ու­զուի» թա­տե­րա­խա­ղով, թարգ­մա­նու­թեամբ եւ բե­մադ­րու­թեամբ Գրի­գոր Սա­թա­մեա­նի:

Մատ­րի­տի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի ա­նուան հայ­կա­կան կի­րակ­նօ­րեայ դպրո­ցի բա­ցու­մը:
Դպրո­ցի բա­ցու­մով Սպա­նիոյ մէջ ապ­րող հայ մա­նուկ­նե­րը այ­սու­հե­տեւ հնա­րա­ւո­րու­թիւն պի­տի ու­նե­նան պահ­պա­նե­լու հայ խօս­քը եւ ծա­նօ­թա­նա­լու հայ մշա­կոյ­թին ու պատ­մու­թեան:

Փետ­րուար 21-ին Հա­յաս­տա­նի  եւ Սփիւռ­քի մէջ պի­տի նշուի UNESCO-ի եւ Հա­յոց պե­տու­թեան կող­մէ սահ­մա­նուած «Մայ­րե­նիի օր» տօ­նը, ո­րուն ծի­րէն ներս՝ Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թիւ­նը կը յայ­տա­րա­րէ «Իմ քաղցր լեզու» նիւ­թով շա­րադ­րու­թիւն­նե­րու մրցոյթ։ Լա­ւա­գոյն շա­րադ­րու­թիւն­նե­րը պի­տի խրա­խու­սուին Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէն:

«Անկարելի է որոշել Լեռնային Ղարաբաղի ճակատագիրը՝ առանց իր իսկ մասնակցութեան»:
Ըստ Քազիմիրովի, նախագահներու հանդիպումները արժանի են աջակցութեան՝ եթէ նոյնիսկ շատ քիչ բան տան գործնականօրէն:

ՎԱՐ­ԴԱՆ ԹԱՇ­ՃԵԱՆ

Մա­մու­լի է­ջե­րէն եւ կամ յու­շագ­րու­թիւն­նե­րու ընդ­մէ­ջէն շատ բան կար­դա­ցած ենք Մել­գո­նեա­նի հայ ու­սու­ցիչ­նե­րուն մա­սին: Նոյ­նը կա­րե­լի չէ ը­սել, սա­կայն, օ­տար դա­սա­տու­նե­րու պա­րա­գա­յին, մե­ծա­մաս­նու­թեամբ՝ յոյն, անգ­լիա­ցի եւ կամ ա­րաբ:

Հան­րա­պե­տու­թեան Նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան յայ­տա­րա­րեց, որ «Եփ­րա­տի վա­հան» գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րուն ծի­րէն ներս պէտք է ա­րա­գօ­րէն ակն­կա­լուած ար­դիւն­քին հաս­նիլ Էլ Պա­պի պա­րա­գա­յին ու պէտք չէ այ­լեւս ա­ւե­լի խո­րա­նալ։

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, որ Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի սա­նե­րէն Մա­սիս Քա­րա ի­րա­ւունք շա­հած է յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու մէջ մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րե­լու ՆԱ­ՍԱ-ի ծրագ­րե­րէն մէ­կուն։ Իր այս գե­րա­զանց յա­ջո­ղու­թիւ­նը մեծ ու­րա­խու­թիւն պար­գե­ւած է Ֆէ­րի­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին։

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Հա­ւա­նա­բար յո­ռե­տես նկա­տուիմ այս գրու­թեանս պատ­ճա­ռով. սա­կայն, պահ մը դի­տենք մեր շրջա­պա­տը եւ ըստ այնմ ո­րո­շում կա­յաց­նենք։

Մո­լո­րա­կի ա­մե­նա­տաք վայ­րե­րէն մէ­կուն՝ Սա­հա­րա ա­նա­պա­տին մէջ՝ այդ վայ­րին հա­մար անբ­նա­կան ե­րե­ւոյթ մը տե­ղի ու­նե­ցած է. ա­նա­պա­տի շի­կա­ցած ա­ւա­զա­թում­բե­րը ծած­կուած են ձիւ­նի ճեր­մակ շեր­տով: Ինչ­պէս կը նշէ The Guardian-ը, ձիւ­նը տե­ղա­ցած է Ալ­ժի­րի Այն Սեֆ­րա քա­ղա­քի մօտ, ուր ամ­րան ա­միս­նե­րուն օ­դի ջեր­մաս­տի­ճա­նը կը գե­րա­զան­ցէ սել­սիու­սի սանդ­ղա­կով 40 աս­տի­ճա­նը: