Արխիւ

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Պուր­սա­յի մէջ։ Թուր­քիա-Սու­րիա սահ­մա­նին վրայ վար առ­նուած Ռու­սաս­տա­նի ռազ­մաօ­դա­նա­ւի խնդրին շուրջ հեր­թա­կան ան­գամ ար­տա­յայ­տուե­ցաւ նա­խա­գա­հը, որ շա­րու­նա­կեց վճռա­կան պատ­գամ­ներ փո­խան­ցել հան­րա­յին կար­ծի­քին։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Սերժ Սարգ­սեան ե­րէկ ու­նե­ցաւ ու­շագ­րաւ ու շատ կա­րե­ւոր ե­լոյթ մը։ Հա­զիւ եր­կու օր ա­ռաջ Պեռ­նի մէջ Իլ­համ Ա­լիե­ւի հետ տե­սակ­ցե­լէ վերջ ան ան­ցած էր Մոս­կուա՝ մաս­նակ­ցե­լու հա­մար Հա­ւա­քա­կան անվ­տան­գու­թեան պայ­մա­նագ­րի կազ­մա­կեր­պու­թեան (ՀԱՊԿ) գա­գա­թա­ժո­ղո­վին։

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Վեր­ջերս հա­մա­ցան­ցի լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րը ո­ղո­ղուած են Գա­նա­տա ժա­մա­նող սու­րիա­ցի գաղ­թա­կան­նե­րու լու­րե­րով, լու­սան­կար­նե­րով և տե­սա­նիւ­թե­րով: Պա­տե­րազ­մա­կան ար­հա­ւիրք­նե­րու, ան­մարդ­կա­յին ո­ճիր­նե­րու ոչ միայն ա­կա­նա­տես­ներն են ա­նոնք, այլ իւ­րա­քան­չիւր Գա­նա­տա կամ այ­լուր հաս­նող սու­րիա­ցի ըն­տա­նիք կամ ան­հատ, բա­ցի նիւ­թա­կան կո­րուստ­նե­րէն հո­գե­կան անջն­ջե­լի խոր դրոշմ­ներ կը կրէ, ո­րոնք յա­ռա­ջա­ցած են ան­մո­ռա­նա­լի հո­գե­կան կո­րուստ­նե­րէ, նոյ­նինքն ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րու կամ ալ ըն­տա­նի­քին մօտ պա­րա­գա­նե­րէն ո­մանց:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​2016 թուա­կա­նին պաս­տառ­նե­րուն կը յայտնուի հայ­կա­կան գե­ղա­րուես­տա­կան շար­ժան­կար մը՝ «Վեր­ջին բնա­կի­չը» խո­րագ­րով: Շար­ժան­կա­րի բո­լոր նկա­րա­հա­նում­նե­րը ար­դէն ա­ւար­տած են եւ այժմ կ՚ըն­թա­նայ յե­տար­տադ­րա­կան գոր­ծըն­թա­ցը:

Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Մեւ­լիւտ Չա­վու­շօղ­լու վա­ղը պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը պի­տի տայ Թիֆ­լիզ, ուր բարձր մա­կար­դա­կի շփում­ներ պի­տի ու­նե­նայ Վրաս­տա­նի ղե­կա­վա­րու­թեան հետ։ Օր մը վերջ ալ՝ Դեկ­տեմ­բե­րի 23-ին, Թիֆ­լի­զի մէջ տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ Թուր­քիոյ, Վրաս­տա­նի եւ Ատր­պէյ­ճա­նի ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րու ե­ռա­կող­մա­նի հան­դի­պու­մը՝ հին­գե­րոր­դը իր տե­սա­կին մէջ։

Պեռնի մէջ շարունակուեցան Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգաւորման բանակցութիւնները՝ Զուիցերիոյ կառավարութեան «Լանտկութ Լոհն» համալիրէն ներս:
Սերժ  Սարգսեան եւ Իլհամ Ալիեւ տեսակցեցան աւելի քան տարի մը վերջ:
Եդուարդ Նալպանտեան. «Եթէ մենք իսկապէս կը փափաքինք յառաջ շարժիլ, ապա պէտք է ստեղծուի համապատասխան մթնոլորտ»:

«Ա­րաս» եւ «Իս­թոս» հրա­տա­րակ­չու­թիւն­նե­րը շա­բա­թա­վեր­ջին գրքի եր­կօ­րեայ հա­մա­տեղ տօ­նա­վա­ճառ մը ի­րա­կա­նա­ցու­ցին Պէ­յօղ­լուի մէջ, ինչ որ ար­ժա­նա­ցաւ գրա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան։ Ա­մա­նո­րի նա­խօ­րեա­կին զու­գա­դի­պած այս ձեռ­նար­կը ի­րա­կա­նա­ցուե­ցաւ Իս­թիք­լալ պո­ղո­տա­յի Փա­նաիա Ի­սո­տիոն յու­նաց ե­կե­ղեց­ւոյ բա­կէն ներս։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Նա­խա­պէս խորհր­դա­ծե­ցինք Ե­կե­ղեց­ւոյ «պաշ­տօ­նա­կան լե­զու»ին մա­սին եւ ը­սինք, որ Ե­կե­ղե­ցին, ինչ­պէս ա­մէն հաս­տա­տու­թիւն եւ կազ­մա­կեր­պու­թիւն, իր պաշ­տօ­նը կամ ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը կա­րե­նալ գոր­ծադ­րե­լու հա­մար «լե­զու»ի պէտք ու­նի եւ որ­պէս­զի ա­մէն ինչ կար­գին ըն­թա­նայ, հար­կա­ւոր է որ «հա­սա­րա­կաց» կամ «պաշ­տօ­նա­կան» լե­զու մը գոր­ծա­ծէ՝ ներ­դաշ­նա­կու­թիւ­նը ա­պա­հո­վե­լու որ­պէս մի­ջոց։

Քըրմըզեան եղբայրներուն կողմէ հովանաւորուած նախագիծը բաւական հասունցած:
Պալեան գերդաստանի շիրմին նորոգութիւնը կ՚ընթանայ նախատեսուած հունին մէջ: «Հայճար» այժմէն պատրաստութիւններու ձեռնարկած է Մայիսին կայանալիք բացման հանդիսութեան համար: