Արխիւ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ֆրանսահայ միշտ հմայիչ երգչուհին կ՚ապրի Հայաստանի Հանրապետութեան պատուոյ շքանշանին արժանանալու ուրախութիւնը:
Ռոզի Արմէն արտասովոր ուժ մը ունի երազանքներն ու ցանկութիւնները իրականութիւն դարձնելու ուղղութեամբ:

Պատ­կա­ռե­լի Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ՝ Գերպ. Տ. Թա­թուլ Ծ.­ Վար­դա­պե­տի դի­մու­մին ըն­դա­ռա­ջե­լով Պատ­րիար­քա­րա­նիս դահ­լի­ճին մէջ հա­ւա­քուե­ցաւ Հա­մա­գու­մար Ժո­ղով՝ նա­խա­գա­հու­թեամբ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ՝ Բարձր. Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի:

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան մաս­նակ­ցե­ցաւ Մար­սէյ­լի մէջ տե­ղի ու­նե­ցող «Հա­յաս­տա­նի տա­րի» ծրագ­րի ձեռ­նարկ­նե­րուն։

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հիմ­նախնդ­րի խա­ղաղ կար­գա­ւոր­ման գոր­ծըն­թա­ցին շրջագ­ծով, ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րը կը պատ­րաս­տուին յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին հեր­թա­կան ան­գամ այ­ցե­լել հա­կա­մար­տու­թեան տա­րած­քաշր­ջան։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անց­նող օ­րե­րուն Հա­լէ­պի վրայ ին­կած են երեք հարիւր հրթիռ­ներ եւ հրթի­ռար­ձա­կում­նե­րը ե­ղած են ան­նա­խըն­թաց: Երեք օ­րե­րու վրայ տե­ղի ու­նե­ցած ռմբա­կո­ծում­նե­րուն հե­տե­ւան­քով զո­հե­րուն թի­ւը հա­սած է քառասունի, մինչ վի­րա­ւոր­նե­րուն թի­ւը հա­տած է երկու հարիւրը:

Գարակէօզեան Տան Գնալը կղզիի Կազդուրման կայանը այս շաբաթավերջին կը բացուի պաշտօնապէս:
Հոգատար մարմինը թարմ եռանդով գործի լծուած է համայնքի երախաներու արձակուրդին համար:

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ Պատ­րիար­քա­րա­նը լոյս ըն­ծա­յած է «Քնար Ա­րե­ւա­գա­լի» գիր­քը, որ կը բո­վան­դա­կէ ե­րա­նաշ­նորհ Գա­րե­գին Պատ­րիարք Խա­չա­տու­րեա­նի ան­տիպ բա­նաս­տեղ­ծու­թիւն­նե­րը։ Այս­պէս, Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռոյ «Ար­մաշ» մա­տե­նա­շա­րէն որ­պէս 11-րդ հա­տոր լոյս տե­սաւ ար­մա­շա­կան հայ­րե­րէն ե­րա­նաշ­նորհ Գա­րե­գին Պատ­րիարք Խա­չա­տու­րեա­նի՝ մե­ծա­նուն Տրա­պի­զոն­ցիի «Քնար Ա­րե­ւա­գա­լի» խո­րագ­րեալ ան­տիպ բա­նաս­տեղ­ծու­թիւն­նե­րու հա­ւա­քա­ծոն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մար­դիկ, ընդ­հան­րա­պէս ա­մէն յարգ ու պա­տիւ ի­րենց յար­մար կը նկա­տեն եւ միշտ ա­ւե­լի մե՛ծ ըլ­լա­լու ձգտում մը ու­նին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը փոր­ձենք խորհր­դա­ծել հա­ւատ­քի մա­սին։ Սա­կայն ըստ էու­թեան, հա­ւատ­քը բա­ցատ­րել դժուար է, քա­նի որ իւ­րա­քան­չիւր ան­հատ տար­բեր հաս­կա­ցո­ղու­թիւն մը ու­նի ա­նոր մա­սին, եւ այդ իսկ պատ­ճա­ռով հա­ւատ­քը ըմբռ­նել, ի­ւրաց­նել եւ հաս­տա­տա­պէս թա­փան­ցել ա­նոր ի­մաս­տին դիւ­րին չ՚ըլ­լար շատ ան­գամ։