Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Արեւմտահայ գրող՝ Ինտրա իր «Զղջում» (1908թ.) բանաստեղծական տողերուն մէջ լաւագոյնս արտացոլած է իմ հոգեվիճակը, զոր քանի մը տարիէ ի վեր կը հետապնդէ զիս։ Յաճախ մարդիկ անգիտակցաբար իրենց սիրելիներուն ցաւ կը պատճառեն, եւ կամ անուշադրութեան կը մատնեն ու այլեւս երբեք չեն կրնար ինքզինքնին ներել։
Տեսակցեցաւ՝
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Սփիւռքահայ մտաւորական, գրող, հրապարակախօս Յակոբ Պալեան իր մտահոգութիւնները, ըսելիքները սովորաբար յօդուածներու տեսքով կ՚արտայայտէ եւ այդ գրութիւնները կը տպագրուին սփիւռքի մամուլին մէջ:
Պալեան երկար տարիներ բնակած է Պէյրութ, ապա՝ Փարիզ, իսկ քանի մը տարի է, իր տիկնոջ հետ, տարուան կէսը կ՚անցընէ Հայաստան, ուր իր երեւանեան բնակարանին մէջ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ին:
Էսաեան սանուց միութեան «Մարալ» համոյթը երէկ երեկոյեան ելոյթով մը հանդէս եկաւ՝ Համաշխարհային պարի օրուան առթիւ։ Շիշլիի քաղաքապետութեան առընթեր «Ճեմիլ Ճանտաշ-Քենթ» մշակոյթի կեդրոնի երդիքին տակ տեղի ունեցաւ այս խանդավառ ձեռնարկը, որ արժանացաւ գեղարուեստասէրներու անմիջական հետաքրքրութեան։
Գատըգիւղի Ս. Թագաւոր եկեղեցւոյ քարոզիչ Տ. Յարութիւն Աբեղայ Տամատեան ապրիլի 24-ին Գուզկունճուքի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ մէջ խօսեցաւ հետեւեալ քարոզը։
«Ձեզմէ՝ շինողներէդ անարգուած այն վէմն է անիկա, որ անկիւնաքար եղաւ. եւ չկայ փրկութիւն ուրիշ մէկու միջոցով, որովհետեւ երկնքի տակ չկայ մարդոց տրուած ուրիշ անուն, որով կարելի ըլլայ մեր փրկութիւն» (Գործք. 4.11)։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Տարին Կոմիտասեան է. մեծ երաժիշտին, արուեստագէտին ծննդեան 150-ամեակին առթիւ Երեւանի Գրականութեան եւ արուեստի թանգարանին մէջ «Կոմիտասի գրիչի խաղերը» խորագրով բացառիկ ցուցահանդէս մը բացուած է:
Այս ցուցահանդէսը կը ներկայացնէ Կոմիտասը իբրեւ գծանկարիչ, որուն գծած պատկերները, շարժերը բացայայտումներ կ՚ընեն Կոմիտասի բնաւորութեան մասին:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Գեղեցիկ ու շքեղ հագուած կին մը մօտեցաւ գետնանցումի սանդուխներուն տակ նստած՝ հաւկիթ ծախող ծերունիի մը ու հարցուց.
-Հաւկիթները ի՞նչ կ՚արժեն։
Տեսակցեցաւ՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Գարնանային տաք ու անձրեւոտ օր մըն էր, երբ տարիներ առաջ ոտքերս զիս ակամայ եկեղեցի տարին, ուր ես աստիճանաբար սկսայ ճանչնալ Բարձրեալը։ Այդ խորհրդաւոր օրուընէ ի վեր կարծես հոգւոյս վրայ հոգեպարար անդորր մը իջաւ, անսահման երջանիկ էի, որ կրցայ մօտենալ ու զգալ Աստուծոյ ներկայութիւնը, տարբերակել ճիշդը սխալէն, լաւը վատէն, յետագային՝ պարզ ու յստակ գծել իմ կեանքի ուղին։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
-Զը՛նկ, զը՛նկ, զը՛նկ... տը՛նկ, տը՛նկ, տը՛նկ…
Խեղճ կուզիկին անվախճան յանկերգն է աս, փողոցները դանդաղ-դանդաղ ժուռ եկած ատեն, գինովի ինքնամփոփ, ինքնամոռաց գնացքովը:
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
2019-ի Ս. Յարութեան տաղաւարի նախասեմին արդէն իսկ հասած ենք եւ Յարուցեալ Փրկիչը, ինչպէս միշտ, այս անգամ եւս կը կամենայ իր Աստուածային կեանքի պատգամով զօրացնել մեր հոգիները։ Տօնական մթնոլորտը արդէն իսկ սկսած է մեզ ներգրաւել Ս. Գիրքի տողերու իմաստին, որոնց խորհուրդին գլխաւոր կիզակէտը կը հանդիսանայ Ս. Յարութեան խորհուրդը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Քրիստոնեայ աշխարհը օրերս կը տօնախմբէ իր գլուխը հանդիսացող Քրիստոս Փրկիչին յարութեան յիշատակը: Յիշատակ մը, որ ամբողջ մարդկութեան ընկալումը փոխեց կեանքի ու մահուան մասին: Մինչեւ Քրիստոսի ժամանակաշրջանը մարդիկ իրենց փիլիսոփայական դեգերումներով կ՚աշխատէին հասկնալ ու ենթադրել, թէ ֆիզիքական այս կեանքէն ետք, արդեօք ուրիշ կեանք կա՞ր:
