Թրքահայ կեանք

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նէն խումբ մը ա­շա­կերտ­ներ այ­ցե­լե­ցին Պա­լըք­լըի ազ­գա­յին գե­րեզ­մա­տու­նը, հա­յե­րէ­նի ու­սուց­չու­հի Ար­մա­ւե­նի Մի­րօղ­լուի հսկո­ղու­թեամբ։ Տղա­քը ա­ղօ­թե­ցին գե­րեզ­մա­նա­տան Ս. Սար­գիս մատ­րան մէջ եւ շրջայց մը կա­տա­րե­լով հա­ղորդ դար­ձան գե­րեզ­մա­նա­տան պատ­մու­թեան։

​Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նի ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րուն տա­րե­վեր­ջի հան­դէ­սը ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ թա­ղի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից «Իլգ­գան» սրա­հին մէջ։ Ներ­կայ էին թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, ծնո­ղաց միու­թեան պա­տաս­խա­նա­տու­ներն ու ման­կար­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րուն ըն­տա­նիք­նե­րը։

​Իս­թան­պու­լի գլխա­ւոր քա­ղա­քա­պետ Քա­տիր Թոփ­պաշ ե­րէկ այ­ցե­լեց Մխի­թա­րեան վար­ժա­րան։ Այս առ­թիւ խան­դա­վառ մթնո­լորտ մը ստեղ­ծուե­ցաւ դպրո­ցի եր­դի­քին տակ։ Քա­ղա­քա­պետ Թոփ­պա­շին ըն­կե­րա­ցան ԱՔ կու­սակ­ցու­թեան Շիշ­լիի մաս­նա­ճիւ­ղի ղե­կա­վար Էօ­մէր Ֆուատ Կիւն­տայ եւ իր խորհր­դա­կան­նե­րէն Նա­տիա Թա­շէլ։

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան վար­ժա­րա­նի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ «Բառ մը եւ գոր­ծո­ղու­թիւն մը» մրցու­մը, որ կազ­մա­կեր­պուած էր դպրո­ցի ու­սո­ղու­թեան եւ լե­զուի ու­սու­ցիչ­նե­րու կող­մէ:

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նին մէջ խան­դա­վառ հան­դէս մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Մայ­րե­րու օ­րուան առ­թիւ։ Մայ­րե­րու օ­րուան այս տա­րուան հան­դէ­սը ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րուն կող­մէ պատ­րաս­տուած էր։

Կրօ­նա­կան ժո­ղո­վի ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հա­մայն­քա­յին մա­մու­լի նկա­տառ­ման յանձ­նեց յայ­տա­րա­րու­թիւն մը, ո­րով կ՚անդ­րա­դառ­նայ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռին կող­մէ Հա­յաս­տա­նի Պե­տա­կան ա­կա­դե­մա­կան երգ­չա­խում­բի խմբա­վար Յով­հան­նէս Չե­քի­ճեա­նի պար­գե­ւատր­ման։ Մաէսթ­րո­յի 90-ա­մեա­կին առ­թիւ կա­տա­րուած այս պար­գե­ւատր­ման կա­պակ­ցու­թեամբ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը հարկ նկա­տած է լու­սա­բա­նել կարգ մը պղտոր կէ­տեր։ 

Հայաստանի Պետական ակադեմական երգչախումբին խմբավարը մեծարուեցաւ իր ծննդավայրէն ներս:
Պատրիարքական Աթոռին կողմէ Յովհաննէս Չեքիճեանին շնորհուած շքանշանը յանձնուեցաւ Ֆէրիգիւղի եկեղեցւոյ մէջ:

«Հայ դպրոցը. անցեալէն դէպի այսօր» խորագրեալ յոբելենական հանդիսութիւնը ցոլացուց մեր կրթական հաստատութիւններու բախտորոշ առաքելութիւնն ու դաստիարակչական կեանքի հարուստ աւանդութիւնները՝ ժամանակի եւ տարածութեան մէջ շեշտելով տուեալներ, նաեւ խորհրդանշական զուգահեռներով խոշորացոյցի տակ բերելով առկայ կացութիւնը, ընդգծելով մերօրեայ եւ ապագայ սերունդներուն ինքնութեան գոյատեւման մարտահրաւէրները:
Աշակերտները յայտագիրը յաջողութեամբ գործադրելէ վերջ ձեռնարկի աւարտին երգեցին «Ով մեծասքանչ»ը՝ կրելով պաստառներ, որոնց վրայ նշուած էին պոլսահայ այսօրուան վարժարաններուն անունները:

Պա­քըր­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ող­ջու­նեց՝ Տա­տեան սա­նուց միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ այս ե­ղա­նա­կին կազ­մա­կեր­պուած պա­լէի դա­սըն­թաց­քին մաս­նա­կից­նե­րը, ո­րոնք ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կան հա­մա­նուն վար­ժա­րա­նի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» հան­դի­սաս­րա­հին մէջ։