Խմբագրական

Հայ մամլոյ նահապետը այսօր մրցանիշ մը եւս կը սահմանէ իր գոյութեան ոդիսականին մէջ՝ որպէս աշխարհի երիցագոյն հայերէն օրաթերթը, որ կը հրատարակուի անընդհատ:
Յարատեւ արտադրութիւն եւ յամառ դիմադրութիւն:
Գօչունեան եղբայրներուն աւանդը կը վերանորոգուի դարերու խաչմերուկին:
Յոբելեանը առիթ կը դառնայ մէկ կողմէ անդրադառնալու հայկական զանգուածային լրատուութեան միջոցներու առաքելութիւնն ու դերակատարութիւնը արդի հայեացքով ընկալելու կարեւորութեան, իսկ միւս կողմէ թրքահայ ազգային-եկեղեցական կեանքի առկայ առաջնահերթութիւններուն շուրջ հասարակաց յայտարարներ ձեւաւորելու անհրաժեշտութեան:

Թուրքիոյ փոքրամասնութիւնները կարեւոր ճամբաբաժանի մը շեմին կանգնած են։ Ոչ-իսլամ համայնքային վաքըֆներու ընտրութեան նոր կանոնադրութիւնը առանցքային նշանակութիւն ունի, միանշանակ։ Թէ ինչպէ՞ս կ՚երեւի թրքահայութիւնը այս համայնապատկերին վրայ։

Զատիկ է, դարձեալ… Սուրբ Յարութիւնը քրիստոնէական փիլիսոփայութեան առանցքն է, միանշանակ։ Պարտութեան մատնել մահը, յաղթել անոր ու վեր կանգնիլ, յարութիւն առնել՝ ապրիլ։

JAMANAK GAZETESİ KURULUŞUNUN 114. YILINA UÇURUMUN EŞİĞİNDE GİRİYOR

Հայաստանի սահմանին վրայ կանգնած զինուորը առանձին է այսօր։ Մինակ, միսմինակ հերթապահութեան կ՚երթայ՝ նոյնիսկ հարիւր տոկոս վստահ չըլլալով, որ իր ըրածը վերջին հաշուով հարց մը կը լուծէ՞, բանի մը կը ծառայէ՞։ Այդ կասկածը գործնականօրէն տատամսումի չի տանիր սահմանին կանգնած զինուորը։

Թրքահայ ազգային-եկեղեցական կեանքը երկար ժամանակէ ի վեր գերեվարուած է քաոսի մը կողմէ, որ կ՚ահագնանայ ու կ՚ահագնանայ անվերջ։ Համայնքէն ներս հերթական փոթորիկը ծագած է. զարմանալի՞։ Սա անյաղթահարելի փակուղիի մը երկար պատմութիւնն է, որ կը զուգորդուի պառակտումներով։

Կեանքի ճանապարհորդութիւնը, ըստ էութեան, մարդ արարածի ձգտումն է՝ առ լոյսը, որ կ՚ուրուագծէ յոյսի հորիզոնը։ Անվերջ ու վերանորոգ որոնումի մը պտուղն է յոյսը, առանց որու անկարելի է ընթանալ դէպի լոյսը։ Շատ յաճախ փոքրիկ խորհրդանշաններ մեծ դեր կը խաղան լոյսի եւ յոյսի ճանապարհին։ Թող չպակսին անոնք, ուրեմն, նոր իմաստ գտնենք անոնց մէջ եւ տարեմուտեան բարեմաղթանքով ու ջերմ սիրով նորովի ողջունենք զիրար՝ որպէս հարազատ, անկեղծօրէն։