ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Վերջերս Երեւանէն, շնորհակալութեամբ ե՛ւ մեծ ուրախութեամբ, ստացած էի ճարտարագէտ-բանաստեղծ՝ Թադէոս Եսայեանի նոր լոյս ընծայած «Պարզ ու տաքուկ բառերով» բանաստեծութիւններու հաւաքածոն:
Բանաստեղծ Թադէոս Եսայեանի անունին մօտիկէն ծանօթ էի դիմատետրէն եւ անշուշտ, ցարդ մամուլի ճամբով իր ստորագրած արձակ եւ բանաստեղծութիւն էջերէն:
ԶԱՔԱՐԻԱ ԹԱՄԷՐ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Յաղթանդամ ոստիկան մը մտաւ գերեզմանատուն, մի քանի անստոյգ քայլ առաւ ճերմակ տապանաքարերուն շուրջ, ապա տատամսոտ կեցաւ պահ մը եւ գոչեց ձայնը երկարելով. «Օմար Խայեա՜մ...»: Ոչ ոք պատասխանեց:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդ արարածին կեանքը հետաքրքրական է: Արարիչ Աստուած մարդը արարելով, զայն տարբերելով միւս արարուածներէն, մարդուն տուաւ առանձնաշնորհումը գործակիցը դառնալու Իր արարչութեան՝ որդեծնութեան միջոցով:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Արցախի երկրորդ պատերազմի հետեւանքներով պայմանաւորուած մթնոլորտին մէջ էական հարցում. առո՞ղջ են արդեօք Երեւան-Թեհրան յարաբերութիւնները:
Հայաստանի իշխանութիւնները տակաւին չեն յաջողած՝ ստեղծուած առկայ կացութեան համահունչ արտաքին քաղաքական ռազմավարութիւն մը, ինչ որ ժխտական ազդեցութիւն կրնայ գործել Իրանի հետ համագործակցութեան ընթացքին եւ հաւանական զարգացման վրայ: Նախագահ Ռէիսիի ղեկավարութիւնը զգալի կը դարձնէ, թէ լուրջ կասկածներ ունի Նիկոլ Փաշինեանի կառավարութենէն:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նշած էինք, որ Հոկտեմբեր ամիսը մեր ժողովուրդի առօրեայ կեանքին մէջ յայտարարուած է որպէս մշակոյթի ամիս: Անցնող մէկ-երկու շաբաթներու ընթացքին մի քանի գրութիւններ հրատարակեցինք մշակոյթին հետ կապուած:
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ասկէ ետք կը ճառէ հրեաներու հակառակութեան մասին.
Խօսք. «Ժողովուրդը պատասխանեց.
-Մեր Օրէնքը մեզի կ՚ըսէ, թէ Քրիստոս յաւիտեան պիտի մնայ» (Յհ 12.34):
ՀՐԱՆԴ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ
Երբ որբանամ պահերէն
Երբ աշխարհէն խռովիմ,
Երբ տապարը պատմութեան
Ազգիս գլխուն կ՚աղկանձէ
Երբ Մարդուն խիղճը բորբոսի
Երազները թարմ ու վարդ
Մահուան դռները թակեն,
Առանձնութեանս մէջ, եկո՛ւր
Կը կարօտնամ ես քե՛զի։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Հայաստանի օրակարգի առկայ հրատապ հարցերու լոյսին տակ, շօշափեցինք ռազմաքաղաքական հարցերու փորձագէտ Արմինէ Մարգարեանի տեսակէտը, զոր կը ներկայացնենք ստորեւ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Վերջին անգամ Արա Եսայեանին հետ խօսած էի անցեալ ապրիլին։ Այդ օրերուն էր նաեւ, որ իմ բարեկամ Արան խանդավառուած Հռոմի Ֆրանսիսքոս Պապին Իրաք եւ մասնաւորապէս Մուսուլ տուած այցելութենէն, ինք եւս մեկնած էր այդ քաղաքը, մօտէն ծանօթանալու այնտեղ տիրող իրավիճակին, մանաւանդ որ հայութեան համար ալ Մուսուլը ունէր իւրայատուկ դիրք ու պատմականօրէն կը համարուէր իրաքահայութեան գլխաւոր ոստաններէն մին։
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ծարաւը տանջեց խոտ մը, որ կ՚ապրէր տէրերը ճամբորդած տան մը պարտէզին մէջ: Կը դողար խոտը, կը սոսկար, որ կրնայ կորսնցնել իր կանաչ գոյնը, որուն գոյատեւման այնքան հոգ կը տանէր եւ կը հպարտանար անով:
