ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Մասնաւորապէս Արցախի 44-օրեայ պատեարզմէն վերջ անվստահութեան մեծ մթնոլորտ մը ստեղծուեցաւ։ Այդ անվստահութիւնը մի միայն Հայաստանի ներքին կեանքին մէջ չէր, այլ նաեւ բազմաբովանդակ առումով կը տարածուէր մինչեւ սփիւռքի ամենահեռաւոր ափերը։
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Կ՚ուզեմ տաքուկ-տաքուկ պահել սիրտը իմ»։
Թադէոս Եսայեանը չեմ ճանչցած անձնապէս։ Հանդիպած եմ իրեն առցանց՝ Շաքէ Մանկասարեանի ղեկավարած «Ռատիօ Այգ» կայանին եւ անոր դիմատետրի միջոցաւ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Պատերազմի ընթացքը կը բնորոշուի Քիեւի դիմադրութեամբ եւ Զելենսքիի հեռացած ըլլալու լսումներով:
Զապարոժիայի հիւլէակայանի ռուսական զօրքերու կողմէ վերահսկման զուգահեռ պատահած իրադարձութիւնները խոր անհանգստութեան պատճառ: Ուքրայնայի ծովային հատուածները հետզհետէ կը կտրուին մայրցամաքէն:
ՆՈՐԱ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Ինչո՞ւ դարձեալ Հալէպ եւ ուրկէ՞ եկաւ անոր անվերջօրէն առթած ներշնչանքը:
Տակաւին քառասունական թուականներուն, մեծանուն Անդրանիկ Ծառուկեան զայն պիտի անուանէր «Երազային Հալէպը» եւ այդ դիպուկ բնութագրումը պիտի ստանար ամբողջ հայկական գաղթաշխարհի օրհնութիւնը:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
«Քորոնա» կամ «օմիքրոն»՝ մահացու համաճարակ: Այդպէս է եղեր:
Միտքս պարզեմ: Այսպէս, օր մը, երբ առաւօտուն աչքերդ հազիւ կը փորձես բանալ, կը զգաս, որ դո՛ւն՝ ինքդ չես:
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Երբ աչքերս կը սուզեմ աչքերուդ մէջ,
Խոր արշալոյսը կը նշմարեմ,
Կը տեսնեմ վաղնջականը
Եւ կը տեսնեմ ինչ որ չեմ գիտեր,
Կը զգամ՝ օդոլորտը կը քալէ
Աչքերուդ եւ իմ միջեւ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Պօղոս Առաքեալ Հռոմայեցիներուն ուղղած նամակին 6-րդ գլուխին 1-14 համարներուն մէջ կը խօսի, թէ մենք՝ մարդիկս, մեռած պէտք է ըլլանք մեղքին համար եւ կենդանի՝ Քրիստոսի համար: Առաքեալը իր այս սահմանումը կը բացատրէ ըսելով, թէ՝ որովհետեւ միացանք Քրիստոսի, մեր այդ միացումով մկրտուեցանք, «մկրտութեամբ՝ Անոր մահուան հաղորդակից դարձանք» (6.3):
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդ արարածը իր մտածողական աշխարհով տարօրինակութիւններու տիեզերք մըն է, ուր կարելի է ամէն տեսակի զանազանութիւն, այլանդակ դրսեւորումներ եւ անտրամաբանական երեւոյթներ գտնել:
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
«Իսկ Սիմոն Պետրոսը, որովհետեւ սուր մը ունէր» (տե՛ս Յհ 18.10):
Արդարեւ, գիտելի է, թէ Տէրը աշակերտներուն պատուիրեց առանց մաղախի եւ առանց քսակի շրջիլ, սուրը ուրկէ՞ էր անոնց:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Բոլոր երկիրները իրենց ստեղծման օրէն, իրենց ներած ու հնարաւոր կարողութիւններով կը ջանան ապահովագրել աւելի պայծառ ապագայ: Աշխարհը, այո, երկար քաղաքական պատմութիւն ունի պետութիւններու կայացման առումով, բայց 21-րդ դարու քաղաքական, այսպէս ըսած, ճարտարագիտութեամբ եւ տարբեր տեսութիւններով կը քննարկուին փոքր եւ միջակ պետութիւններու զարգացման ուղիները եւ տնտեսական ու քաղաքական համարկումները:
