Հարթակ

ՅԱԿՈԲ ՄԱՐՏԻՐՈՍԵԱՆ

Ներկայիս ականատես ենք աշխարհի մեծագոյն խորիմաստ ընկերվարական-ժողովրդավարական ապրելակերպի փոփոխութիւններուն, որոնք կը ծառանան մեր աչքերուն առաջ:

Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Սեւ կատու մը քնացաւ ախորժակով խոտը կուլ տուող կովու մը քով, ան չկրցաւ շարունակել քունը եւ արթնցաւ կովուն բառաչիւնին պատճառով, ապա բարկանալով.
-Ձայնդ քիչ մը ցածցո՛ւր, որպէսզի կարենամ քնանալ,- ըսաւ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Համազգային տօնի պէտք է վերածուի 28 հոկտեմբերը մեր ժողովուրդի պատմութեան մէջ: Կրնայ շատերուն տարօրինակ թուիլ այս մէկը, բայց եթէ ուշադրութեամբ փորձենք մօտենալ այս թուականին եւ հասկնալ անոր կարեւորութիւնը, ապա յստակ կը դառնայ անոր համազգային արժէք ունենալու հանգամանքը:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերջերս ծանօթի մը երբ հանդիպեցայ, սովորական դարձած հարցադրումներէն ետք անցանք երկրի տիրող վիճակին մասին խօսելու: Անդրադառնալէ ետք օր օրի ծանրացող վիճակին, ինչպէս նաեւ «ապագայ»ի մասին որոշ մարդոց «վառ» երեւակայութեան եւ խանդավառութեան անտրամաբանութեան, ծանօթս ի վերջոյ հետեւեալ արտայայտութիւնը ունեցաւ.

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Աստուածաշունչի մէջ իւրաքանչիւր դրուագ եւ պատմութիւն ընթերցողին կողմէ ունի տարբեր հասկացողութիւն եւ ընկալում: Իւրաքանչիւր անհատ կը հասկնայ եւ կ՚ընկալէ՝ մեկնելով իր մտաւոր, բայց նաեւ ապրած ընտանեկան, ազգային, ընկերային-մշակութային ու պատմական ենթահողերէն եւ իրավիճակներէն:

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ասկէ ետք կը ճառէ հրեաներու անհաւատութիւնն ու խստութիւնը.
Խօսք. «Բազմաթիւ հրաշքներ գործած էր անոնց դիմաց» (Յհ 12.37):

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Ամէն առիթով եւ համեստաբար յիշած եմ, թէ հայ գիրքի մը նոր ներկայութիւնը, կամ ծնունդը, զիս միշտ վերապրեցուցած է: Թէ՛ գրողն ու իր գրիչը եւ թէ՛ իր նորատիպ հատորը, միշտ խանդավառութեամբ եւ ջերմ գնահատանքով դիմաւորած եմ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ինչքա՜ն չարաշահեցինք այս բառը, ինչքա՛ն տեղի-անտեղի գործածեցինք, ինչպէ՛ս այսքան շռայլ գտնուեցանք այս բառին հանդէպ ու յետոյ ալ ինչո՛ւ այսքան սպառեցինք։

ՅԱԿՈԲ ՊԱԼԵԱՆ

Պատմամշակութային խնդրի առջեւ կանգնած է արեւմտահայերէնը. պիտի կարենա՞յ գոյատեւել որպէս ինքնուրոյն լեզու, իր ուրոյն բառագանձով շարահիւսութեամբ, քերականութեամբ եւ ուղղագրութեամբ:
Անցեալին Հայաստանի մէջ ըսողներ եղան, որ արեւմտահայերէնը բարբառ է: Այսօր այս արտայայտութիւնը մտածելու պէտք է մղէ սփիւռքը, որուն ստուար մեծամասնութիւնը կը խօսէր արեւմտահայերէն, կը գրէր այդ լեզուով, կը ստեղծէր գրականութիւն:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Յետպատերազմեան Հայաստանը բոլորովին նոր Հայաստան մը ըլլալու բոլոր միջոցները ունէր, սակայն ինչպէս այլ առիթներով, այս անգամ ալ ջուրին կու տայինք մեզի տրուած պատեհութիւնը։