ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այսօրուան յօդուածը կ՚ուզեմ սկսիլ արդէն իսկ կամաց կամաց Հայաստանի մէջ սովորական դարձած ոստիկանական հաղորդագրութեամբ մը.- «14 մարտ 2023-ին, ժամը 23.30-ին Երեւանի Նալպանտեան փողոցի վրայ թմրամիջոցներ ձեռք բերելու, պահելու եւ իրացնելու կասկածանքով Ոստիկանութեան Արաբակիրի բաժին տարուեցաւ Երեւան Քաղաքի 39 ամեայ բնակիչը»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Առանց արեան կեանք գոյութիւն չ՚ունենար։ Ուստի Յիսուս Քրիստոսի «մարդկային արիւն»ը, ոչ միայն ֆիզիքական կեանք կու տայ, այլ՝ «յաւիտենական կեա՛նք»։
Մարդկային մարմնին մէջ տարբեր բազմաթիւ հիւսկէններ (tissues) կան։ Եւ հաստատուած են մարմնին մէջ, որոնք որոշ պաշտօններ ունին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայ ժողովուրդը իր դարաւոր պատմութեան մարգարէացումը ուզեց տեսնել Եզեկիէլի այն մարգարէութեան մէջ, ուր Տէրը անապատին մէջ եղող ոսկորները ցոյց տալով հարց տուաւ մարգարէին. «Մարդու որդի՛, կրնա՞ն այս ոսկորները վերստին կենդանանալ» եւ ապա հրամայական ոճով մը ըսաւ.- «Մարդու որդի՛, մարգարէացիր այդ ցամքած ոսկորներուն եւ ըսէ անոնց.- ցամքած ոսկորներ, ես ձեզ ջիղ եւ միս պիտի տամ, ձեզ մորթով պիտի պատեմ, իմ հոգիս պիտի տամ ձեզի եւ պիտի կենդանանաք»:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Պատկերացուցէք անձ մը, որ իր սեփական տան մէջ ազատ շրջելու իրաւունքը անգամ չունենայ. անձ մը՝ որ կը սարսափի իր իսկ տան անդամներէն. նման տպաւորութիւն մը ունեցաւ մի քանի օրեր առաջ, երբ տեսայ Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային ժողովի նախագահ Ալէն Սիմոնեանի Երեւանեան պտոյտը՝ շրջապատուած հինգ-վեց թիկնապահներով:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բանականութեամբ օժտուած մարդկային արարածը միշտ պէտք է հնազանդի իր խղճմտանքին ստոյգ դատողութեան։ Այս կը նշանակէ ներդաշնակել եւ հաւասարակշռել բանականութիւնը եւ խղճմտանքը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Ո՞ւր են առաջուան Զատիկները…»:
Այս խօսքը հնութիւն եւ ծերութիւն կը բուրէր, երբ մանուկ էինք, սակայն, ինչքան հասակ առինք, այնքան աւելիով «ծերացանք» եւ մեր կարգին սկսանք փնտռել «առաջուան Զատիկները»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ուրեմն, եղբա՛յրներ, համարձակութիւն ունինք սուրբ տեղը մտնելու Յիսուսին արիւնովը, այն նոր եւ կենդանի ճամբովը՝ որ բացաւ մեզի վարագոյրին մէջէն, որ է իր Մարմինը» (ԵԲՐ. Ժ 19-20)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր հայկական բոլոր կազմակերպութիւնները, կուսակցութիւնները, հաստատութիւնները եւ մինչեւ իսկ եկեղեցին նոյն յանկերգը ունին. «տուէ՛ք որ ընենք»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աստուծոյ փառքը այն է, որ իրականան Իր սիրոյ, բարութեան եւ իմաստութեան յայտնութիւնը եւ հաղորդակցութիւնը՝ որոնց հեռանկարով ստեղծուեցաւ աշխարհը։ Իր կամքին բարեհաճ ծրագիրը այս եղաւ. ընել մեզ «որդեգիրներ Յիսուս Քրիստոսի մեր Տիրոջմով, ի գովաբանութիւն փառքի Անոր շնորհքին». (ԵՓՍ. Ա 5-6), քանի որ Աստուծոյ փառքը կենդանի մա՛րդն է, իսկ մարդուն կեանքը Աստուծոյ տեսութիւնն է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օրեր առաջ ձեռքս անցաւ հին տետրերէս մին, որուն մէջ պատանեկութեանս կարդացած գիրքերէս տողեր արտագրած եմ. տողեր՝ որոնք «ճիշդ» ու «գրաւիչ» թուացած են պատանի միտքիս ու տասնամեակ մը ետք անոնց ընթերցումը կու գայ տալու այն եզրակացութիւնը, որ փիլիսոփայական այդ խօսքերը պարզապէս գեղեցիկ բառերու փունջ մըն է՝ ամբողջապէս հեռու իրականութենէն:
