Հոգե-մտաւոր

ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ ՆՈՒԻՐԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ընդհանուր եկեղեցւոյ պատմութիւնը կը վկայէ, թէ քրիստոնէական նուիրապետութիւնը աստիճանաբար զարգացաւ։ Մինչեւ Գ. դարու սկիզբները միմիայն երեք աստիճան կարելի է տեսնել. «եպիսկոպոսութիւն», «երիցութիւն» եւ «սարկաւագութիւն». իսկ Գ. դարուն արդէն որոշակի յիշատակուած կը տեսնուի նուիրապետութեան (hiérarchie) միւս խոնարհագոյն աստիճաններն եւս, այն է՝ «կիսասարկաւագութիւն», «ջահընկալութիւն», «երդմնեցուցիչ», «ընթերցող» եւ «դռնպահ»՝ իւրաքանչիւրը իր որոշ պաշտօնավարութեամբ։

ՎԵՐՍՏԻՆ ՄԱՀԱՔՈՒՆ ՏՈՒԷ՛Ք

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ճակատագիրը որոշած էր այդ օր մահաքունէն վերստին կեանքի կոչել երկար տարիներ մահաքունի մէջ եղող հայոց լեզուի նուիրեալ մը՝ իր տեսակին մէջ արդէն վերջի՛նն ու միակը: Ինչքա՞ն ժամանակ այդ վիճակի մէջ էր. բժիշկները եւս տեղեակ չէին, որովհետեւ հիներուն տեղ եկած էին նորերը եւ զինք գտած այդ վիճակին մէջ՝ աւելի քան մի քանի տասնեակ տարիներ:

ՄԱՄՈՒԼ՝ ԱՌԱՆՑ ԸՆԹԵՐՑՈՂԻ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Վերջերս Լիբանանէն Հայաստան այցելութեան եկաւ մտաւորական-խմբագիր մը, որուն հետ հանդիպելու բախտաւորութիւնը ունեցայ։ Հազիւ հանդիպած այս եղաւ առաջին արտայայտութիւնը. «Եղբայր այս ի՞նչ յօդուածներ կը գրես «Ծիծիկներ» «Միծիկներ»։

ՄԱՐԴԸ Կ՚ՈՐՈՇԷ ՏԵՂՒՈՅՆ ԱՐԺԷՔԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Կան մարդիկ, որոնք կ՚երթան հոն՝ ուր որ կը յուսան գտնել երջանկութիւնը, կան մարդիկ, որոնք արդէն երջանիկ են, բայց չեն անդրադառնար իրենց երջանկութեան, կան դարձեալ մարդիկ, որոնք ո՛ւր որ երթան, հոն երջանկութիւն կը բերեն իրենց հետ, եւ վերջապէս կան մարդիկ, որոնք եթէ մեկնին եւ հեռանան իրենց գտնուած տեղէն, հոն երջանկութիւնը կու գայ անմիջապէս։

ՍԵՒԻՆ ԴԺԲԱԽՏՈՒԹԻՒՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հաւանաբար մեզմէ իւրաքանչիւրին համար սեւամորթ մարդոց տարբեր ըլլալը կը թուին. քիչ մը տարօրինակ ու արտասովոր. հաւանաբար մենք ալ իրենց համար տարբեր ու արտասովոր ըլլալ կը թուինք՝ հակառակ այն ճշմարտութեան որ մեր միջեւ գոյութիւն ունեցող տարբերութիւնը պարզապէս արտաքին է եւ ո՛չ ներքին:

Էջեր