Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հի­նէն ի վեր կ՚ը­սուի, թէ՝ չգիտ­նա­լը ա­մօթ չէ, այլ՝ չսոր­վի՛­լը։
Մա­սամբ ճիշդ է այս մտա­ծու­մը, բայց ո՛չ բո­լո­րո­վին, քա­նի որ ան­գի­տու­թիւ­նը երբ միշտ պատ­ճա­ռա­բա­նուի, «չսոր­վե­ցնող» ա­մէն մարդ ամ­բաս­տա­նուած, մե­ղադ­րուած կ՚ըլ­լայ։ 

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Երբ յա­ճախ կը խօ­սուի «ա­պաշ­խա­րու­թեան» մա­սին, այ­սինքն՝ «զղջում»ի մա­սին, ա­սի­կա բնա­կան­բար պէ՛տք է որ գործ­նա­կա­նի, կեան­քի վե­րա­ծուի։ Ար­դա­րեւ, այն ա­մէն խոր­հուրդ, ա­մէն խօսք ար­ժէ՛ք կը ստա­նայ, երբ գոր­ծի՝ գործ­նա­կա­նի վե­րա­ծուի եւ կեան­քի ընդ­հա­նուր ըն­թաց­քին մաս կազ­մէ։ Եւ ա­պաշ­խա­րու­թիւնն ալ այս կա­րե­ւոր ար­ժէք­նե­րէն է, որ գոր­ծի, այ­սինքն կեան­քի վե­րա­ծուի եւ ըն­թացք տայ ա­նոր։

Ա­պա­գայ բժիշկ­նե­րը շու­տով հնա­րա­ւո­րու­թիւն պի­տի ու­նե­նան օգ­տուե­լու ե­լեկտ­րո­նա­յին բժշկա­կան գրա­դա­րա­նէն: Հա­յաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան հիմ­նադ­րա­մին եւ Մխի­թար Հե­րա­ցիի ա­նուան Պե­տա­կան բժշկա­կան հա­մալ­սա­րա­նի ու­սա­նո­ղա­կան խոր­հուր­դին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ՝ կը ստեղ­ծուի ե­լեկտ­րո­նա­յին բժշկա­կան գրա­դա­րան:

Հաղ­բա­տի մէջ մօտ ա­պա­գա­յին Սա­յաթ Նո­վա­յի թան­գա­րան պի­տի կա­ռու­ցուի: Հա­յաս­տա­նի Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թիւ­նը ու­նի ո­րոշ­ման նա­խա­գի­ծը։ Այդ մա­սին կա­ռա­վա­րու­թեան նիս­տէն ետք լրագ­րող­նե­րուն յայտ­նած է Մշա­կոյ­թի նա­խա­րար Ար­մէն Ա­մի­րեան:

Հայաստանի եւ Ատրպէյճանի արտաքին գործոց նախարարներուն միջեւ նոր տեսակցութիւն:
Եդուարդ Նալպանտեան ղարաբաղեան հարցը քննարկեց ԵԱՀԿ-ի Մինսքեան խմբակի համանախագահներուն հետ:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ ե­րէկ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի յայտ­նի գոր­ծիչ­նե­րէն Մու­րատ Պե­պի­րօղ­լու։ Դժբախ­տա­բար ան վեր­ջին շրջա­նին կը տա­ռա­պէր ա­նո­ղոք հի­ւան­դու­թե­նէ եւ ե­րէկ Ա­մե­րի­կեան հի­ւան­դա­նո­ցին մէջ ա­ւան­դած է իր հո­գին՝ խոր սու­գի մատ­նե­լով իր ըն­տա­նիքն ու բա­րե­կա­մա­կան շրջա­նակ­նե­րը։

«Հայ-թրքական յարաբերութիւններու կարգաւորումը կարեւոր է տարածքաշրջանի կայունացման համար»:
Երեւանի մօտ Ֆրանսայի դեսպան Ժան-Ֆրանսուա Շարփանթիէ մեկնաբանեց կողմերու երկխօսութեան ապագան:

Պատրիարքարանէն ներս վերջին օրերուն ծագած տագնապէն վերջ, այս առաւօտեան այգաբացը յարաբերաբար աւելի լաւատես եղաւ թրքահայութեան տեսակէտէ։ Այս առումով արդար գնահատանքի արժանի են՝ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան եւ Տ. Սահակ Եպսկ. Մաշալեան, որոնք արդարացուցին ակնկալութիւնները։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ամ­բողջ մարդ­կա­յին պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին, բո­լոր դրու­թիւն­նե­րու կող­մէ, թէ՛ բա­րո­յա­պէս, թէ՛ կրօ­նա­կան տե­սա­կէ­տով ար­գի­լուած է մարդ սպան­նե­լը։ Ուս­տի Տա­սը Պա­տուի­րան­նե­րուն հին­գե­րորդն է՝ «Մի՛ սպան­ներ» (ԵԼՔ. Ի 13)։­