Արխիւ

1-3 Ապ­րիլ թուա­կան­նե­րուն Մի­ջի­կը­նի հա­մալ­սա­րա­նի (Տիլ­պոռն) Հա­յա­գի­տա­կան հե­տա­զօ­տու­թիւն­նե­րու կեդ­րո­նին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րուն մէջ տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ «Հա­յե­րը եւ Պաղ պա­տե­րազ­մը» խո­րագ­րեալ մի­ջազ­գա­յին գի­տա­ժո­ղով մը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինք­նա­տի­րու­թիւ­նը՝ ինքն­ա­գի­տակ­ցու­թեան բնա­կան մէկ հե­տե­ւանքն է։ Այն ան­ձը՝ որ իր ար­ժա­նի­քին, իր մտա­յին ու հո­գե­ւոր կա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն գի­տա­կից է եւ ըստ այնմ կը վա­րուի, ան տէ՛րն է իր ան­ձին։

Ե­րե­ւա­նի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ գե­ղա­սահ­քի ան­նա­խըն­թաց ձեռ­նարկ մը։ «Սա­ռոյ­ցի թա­գա­ւոր­նե­րը» խո­րագ­րեալ մեծ շոու մըն էր այս մէ­կը, ո­րու ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կան ո­ղիմ­պիա­կան ա­խո­յեան­ներ, աշ­խար­հի կամ Եւ­րո­պա­յի ա­ռաջ­նու­թիւն­նե­րու դափ­նե­կիր­ներ։

Գուզ­կուն­ճու­քի Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ա­րե­ւա­գա­լի ժա­մեր­գու­թիւն, ո­րուն հան­դի­սա­պե­տեց Տ. Եղիշէ Վարդապետ Ուչքունեան։ Գուզ­կուն­ճու­քի ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ սա Մեծ պա­հոց շրջա­նի հինգերորդ Ա­րե­ւա­գա­լի ա­րա­րո­ղու­թիւնն էր, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցաւ Տ. Շա­հէն Քհնյ. Օ­հա­նեան։

​Հայաստանի եւ Ռուսաստանի նախագահները երէկ հանդիպում մը ունեցան Քրեմլինի պալատին մէջ
Երեւան-Մոսկուա առանցքին վրայ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգաւորման գործընթացը միշտ առաջնահերթ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Ան­ցեալ 26 Փետ­րուա­րին Ի­րա­նի Իս­լա­մա­կան Հան­րա­պե­տու­թեան մէջ տե­ղի ու­նե­ցած խորհրդ­ա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րը սպա­սե­լի էին ի­րենց ար­դիւնք­նե­րով: Սա­կայն ոչ ոք կը մտա­ծէր, թէ երկ­րի նա­խա­գա­հին շուրջ բո­լո­րուած ու­ժե­րը պի­տի յա­ջո­ղէին շռնդա­լից յաղ­թա­նակ մը գրան­ցել մայ­րա­քա­ղաք Թեհ­րա­նի մէջ գրա­ւե­լով բո­լոր ե­րե­սուն ա­թոռ­նե­րը:

Բան­կալ­թըի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նէն պա­տուի­րա­կու­թիւն մը 29 Փետ­րուար-5 Մարտ թուա­կան­նե­րուն այ­ցե­լեց Լիթ­վա­նիոյ Քլայ­փե­տա քա­ղա­քը։

Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան այ­սօր կ՚այ­ցե­լէ Մոս­կուա, ուր հան­դի­պում մը կ՚ու­նե­նայ Ռու­սաս­տա­նի Նա­խա­գահ Վլա­տի­միր Փու­թի­նի հետ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, Սարգ­սեան եւ Փու­թին կը քննար­կեն ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կեր այս եր­կու եր­կիր­նե­րու հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ըն­թաց­քը զա­նա­զան ո­լորտ­նե­րէ ներս։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Վախ» կամ «եր­կիւղ» մարդ­կա­յին բնա­կան՝ ըն­դա­բոյս զգա­ցում մըն է։ Վա­խը, կեր­պով մը, անվ­տան­գու­թեան, վստա­հե­լիու­թեան կամ ա­պա­հո­վու­թեան զգա­ցա­կան կազ­մուածք մըն է՝ որ կ՚ազ­դա­րա­րէ եւ կը զգու­շաց­նէ են­թա­կան հա­ւա­նա­կան՝ կա­րե­լի՝ բայց ո՛չ ստոյգ վտան­գի մը մա­սին։