Ընկերա-մշակութային

ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏԻ ՄԷՋ ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԷՍ

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Մշա­կոյ­թի եւ ե­րի­տա­սար­դու­թեան նա­խա­րա­րու­թիւ­նը կը նա­խա­ձեռ­նէ «Տա­տիս սնդու­կը» թե­մա­յով ցու­ցա­հան­դէս մը, ո­րու ըն­թաց­քին պի­տի ցու­ցադ­րուին ըն­տա­նիք­նե­րու մէջ կամ ան­հատ­նե­րու մօտ նա­խորդ սե­րունդ­նե­րէն պահ­պա­նուած ձե­ռա­գործ աշ­խա­տանք­ներ եւ կեն­ցա­ղա­յին ի­րեր:

ՄՈՆԱՔՈՅԻ ՄԷՋ ՎԱՐԴԵՐՈՒ ՓԱՌԱՏՕՆ

1954 թուա­կա­նէն ի վեր Մո­նա­քո­յի մէջ տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Վար­դե­րու տօ­նա­հան­դէս բա­րե­գոր­ծա­կան ե­րե­կոն, զոր պար­տա­դիր ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ կը պա­տուեն Մո­նա­քո­յի իշ­խա­նա­կան տոհ­մի  ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը:

ԵՐԱԽՏԱԳԻՏՈՒԹԵԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Է­ԼԻԶ ՊՕ­ՂՈ­ՍԵԱՆ
Մա­մու­լի մէջ հրա­պա­րա­կում­նե­րու պա­կաս չկայ նաեւ մէկ այլ հա­յազ­գի նուի­րեա­լի՝ ֆրան­սա­հայ բժշկու­հի Է­լիզ Պօ­ղո­սեա­նի մասին: Բա­ւա­կան է ո­րո­նել ա­նոր ա­նու­նը՝ Elise Boghossian, ա­պա հա­մա­ցան­ցի մէջ կը հե­տե­ւին անգ­լե­րէն, ֆրան­սե­րէն, ա­րա­բե­րէն եւ այլ լե­զու­նե­րով ան­հա­շիւ յօ­դուած­ներն ու տե­սա­նիւ­թե­րը, ո­րոնք կը պատ­մեն այս զարմա­նա­լի հա­յու­հիի մա­սին:

ԲԱՑՈՒԵՑԱՒ «ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԻՑ ԱՐՈՒԵՍՏԻ ՀԱՅ ՎԱՐՊԵՏՆԵՐ» ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԷՍԸ

«Ա­րա­մէ» ցու­ցադ­րաս­րա­հի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու մաս­նա­ճիւ­ղին եւ «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ, «Ժա­մա­նա­կա­կից ա­րուես­տի հայ վար­պետ­ներ» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Մար­տի 12-26 թուա­կան­նե­րուն, «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին մէջ։

ԳԵՂԵՑԿՈՒԹԻՒՆ. ԲՆԱԾԻՆ, ԵՐԵՒԱԿԱՅԱԾԻ՞Ն, ԹԷ ԳԵՂԱԳԻՏԱԿԱՆ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹԵԱՄԲ

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Օ­րիորդ մը փո­ղո­ցէն քա­լած ա­տեն ե­րի­տա­սարդ մը կը հարց­նէ.
-Ուր­կէ՞ կու գաս, քոյ­րի՛կ:
Օ­րիոր­դը կը պա­տաս­խա­նէ.
-Գե­ղեց­կու­թեան տու­նէն:
-Ան­պայ­ման փակ էր, հա՞, կ՚ը­սէ ե­րի­տա­սար­դը:
Պարզ է, որ  գե­ղեց­կու­թեան հան­դէպ մար­դոց ապ­րում­նե­րը, ձգտում­նե­րը, ըմբռ­նում­ներն ու տե­սա­կէտ­նե­րը այ­լա­զան են, ո­մանք՝ մա­կե­րե­սա­յին, ո­մանք՝ խո­րունկ:

Էջեր