Ընկերա-մշակութային

ԺԻ­ՐԱՅՐ ՉՈ­ԼԱ­ՔԵԱՆ

Յու­լիս 29-30-ին, Ե­րե­ւա­նի մէջ, տե­ղի ու­նե­ցաւ «Ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նի եւ ա­րե­ւե­լա­հա­յե­րէ­նի մեր­ձեց­ման խնդիր­նե­րը» խո­րագ­րեալ գի­տա­ժո­ղո­վը, Հա­յաս­տա­նի Գի­տու­թիւն­նե­րու ազ­գա­յին ա­կա­դե­միա­յի նա­խա­գա­հու­թեան նիս­տե­րու դահ­լի­ճին մէջ, կազ­մա­կեր­պու­թեամբ՝ Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան եւ Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին Ա­կա­դե­միոյ «Հրա­չ-եայ Ա­ճա­ռեան» լե­զուի կաճառին։

ԺԻ­ՐԱՅՐ ՉՈ­ԼԱ­ՔԵԱՆ

Ան­կա­խու­թեան սկիզ­բին, Սփիւռ­քի հա­յա­խօս շրջա­նակ­նե­րուն մե­ծա­գոյն յոյսն էր, որ Հա­յաս­տա­նի եր­րորդ Հան­րա­պե­տու­թիւ­նը ե­ռա­գոյ­նին եւ զի­նանշա­նին կող­քին պի­տի վե­րա­կանգ­նէ դա­սա­կան ուղ­ղագ­րու­թիւ­նը իբր հաշ­տու­թեան ամ­բող­ջա­կան նշան իր ժա­ռան­գու­թեան հետ, կամր­ջե­լով եր­րոր­դը ա­ռա­ջի­նին, որ հռչա­կուած էր եւ ձեռք բե­րուած ա­նա­սե­լի ող­բեր­գու­թիւն­նե­րու եւ սխրանք­նե­րու գնով։

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

Եր­բեք պի­տի չու­զէիր գրիչդ ձեռք առ­նել ու սկսիլ թուղ­թը մրո­տել, ե­թէ ան­շուշտ գա­ղա­փար­ներդ ուռ­ճա­ցած չըլ­լա­յին ու չնե­ղէին ու­ղե­ղիդ բո­լոր բջիջ­նե­րը:

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստան եւ Պաղեստին կը պատրաստուին փոխադարձաբար դեսպանատուներ հաստատել Ռամալլայի եւ Երեւանի մէջ:
Դեսպան Մամուէլ Հասսասեան. «Հայ-արաբական բարեկամութիւնը կը բխի՝ մարդկութեան խաղաղութեան հանդէպ երկու ժողովուրդներու ունեցած պաշտամունքէն»:

​Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի հրա­տա­րակ­չա­կան բա­ժի­նը կը շա­րու­նա­կէ ի­րե­րա­յա­ջորդ ձե­ւով գրա­սէր­նե­րու տրա­մադ­րու­թեան տակ դնել հե­տաքրք­րա­կան գոր­ծեր։

Յ. ՊԱ­ԼԵԱՆ

Հա­մեստ­նե­րը կը գրեն ազ­գի ի­րաւ պատմու­թիւ­նը: Ա­նոնք կը պա­հեն ազ­գի առ­հաւա­կան ար­ժէք­նե­րը:

ՄԻ­ՆԱՍ ԳՈ­ՃԱ­ՅԵԱՆ

Տա­րի­ներ ա­ռաջ մեր ե­րախ­տաշատ եւ վաս­տա­կա­շատ ու­սուց­չու­հի­նե­րէն ու ա­պա տնօ­րէնու­հի­նե­րէն Տիկ. Սօ­սի Պե­տիկեան, ու­սու­ցիչ­նե­րու կող­մէ իր ու­շադ­րու­թեան յանձ­նուած ար­դար դժգո­հու­թիւն մը ունկնդ­րե­լէ ետք (բա­րո­յա­կան եւ նիւ­թա­կան գնա­հա­տան­քի խնդրան­քի մը առ­թիւ), պահ մը լուռ մնա­լէ ետք, սա­պէս պատաս­խա­նեց քիչ մը ընկ­ճուած ձայ­նով.

​Գնալը կղզիի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ շրջափակէն ներս մեծ ժամադրութիւն:
Շաբաթավերջի ծրագիրը առիթ պիտի հանդիսանայ նաեւ համայնքին կողմէ զօրակցութեան:

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի մէջ 2003 թուականէն ի վեր բեղուն գործունէութիւն կը ծաւալէ «Դէպի Հայք» միջազգային բարեսիրական հիմնադրամը:
Տասներկու տարիներու ընթացքին այս կազմակերպութիւնը եղած է սփիւռքեան նոր սերունդի հազարաւոր ներկայացուցիչներու ուղեցոյցը:

Ե­րե­ւա­նի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ «Քա­ղա­քը ճազ կը լսէ» հա­մեր­գա­յին ե­րե­կոյթ մը։