Ընկերա-մշակութային

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Ե­րի­տա­սար­դը կի­թա­ռը ձեռ­քը ա­ռած կը հպի լա­րե­րուն։ Վար­պետ հպում­նե­րու իբր հե­տե­ւանք գե­ղե­ցիկ, հա­յա­բոյր ե­րաժշ­տու­թիւն մը կը ստեղ­ծա­գոր­ծէ մտքե­րու մէջ խո­րա­սու­զուած այս պա­հուն։ Ան թռիչ­քով մը փո­խադրուած է շատ գե­ղե­ցիկ վայր մը, ուր յա­ճախ կ՚այ­ցե­լէր պա­տա­նու­թեան տա­րի­նե­րուն։

​ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ​

Բա­ժա­նու­մը, խզու­մը ծանր է, մա­նա­ւանդ՝ «Ֆէյս­պուք»ի վրայ:

Չկայ զգա­ցում մը, այն­քան նման՝ ստա­մոք­սի պրկու­մին, որ դուք կ՚ու­նե­նաք, երբ պա­տա­հա­բար կը տես­նէք նա­մա­կագ­րու­թիւն մը ձեր եւ նախ­կին սի­րե­լիին մի­ջեւ, ա­ւե­լի եր­ջա­նիկ ժա­մա­նակ­նե­րու մէջ: Նոյ­նիսկ ա­ւե­լի դա­ժան է, երբ կը նկա­տէք, որ ա­նոր մա­կա­նու­նը փո­խուած է այդ ա­տե­նէն ի վեր:

Նշան­թա­շըի «Մար­քի» գե­ղա­րուես­տաս­րա­հին մէջ Շա­բաթ յետ­մի­ջօ­րէին կա­տա­րուե­ցաւ Ան­թո­նիօ Քո­սեն­թի­նո­յի աշ­խա­տա­նո­ցին մաս­նա­կից ա­րուես­տա­գի­տու­հի­նե­րուն նկար­չա­կան խառն ցու­ցա­հան­դէ­սը։

Հար­պի­յէի Սէն թ՚Էսփ­րի ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ Շա­բաթ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ շա­հե­կան հա­մերգ մը, որ կո­չուած էր «Պա­րոք մարգ­րիտ­ներ»։ Այս առ­թիւ հան­դէս ե­կաւ «Քա­մե­րա­թա պա­րոք Իս­թան­պուլ» խում­բը, որ ներ­կայ ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րը հա­ղորդ դար­ձուց իս­կա­պէս բարձ­րո­րակ ա­րուես­տի մը։ Ե­րե­կոյ­թին ներ­կայ էր նաեւ Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան։

Այս­քան դրա­մով Յու­դան ծա­խեց Յի­սուս Քրիս­տո­սը. այս­պէս կը գրէ Ա­ւե­տա­րա­նը։ Հա­ւատ­քի եւ գա­ղա­փա­րի ըն­կալ­ման պա­կա՞սն էր, թէ նիւ­թա­պաշ­տու­թեան տի­րա­պե­տու­թիւ­նը Յու­դա­յի հո­գիին մէջ, մօտ 2000 տա­րի ա­ռաջ, որ կը յաղ­թէր ո­րե­ւէ այլ զգաց­մուն­քի կամ հա­ւատ­քի։

​Մարսէյլի մէջ Պոլսահայ մշակութային միութեան եւ «Սահակ-Մեսրոպ» մշակութային կեդրոնի համատեղ նախաձեռնութեամբ յատկանշական երեկոյթ մը:
Այլին Գօչունեան հանդէս եկաւ «Մշակութային ժառանգութեան մը վերարժեւորումը հարիւր տարի անց» խորագրեալ ելոյթով մը:

ՍԾՏՀԿ-ի մօտ Հայաստանի ներկայացուցիչը երէկ այց մը տուաւ աշխարհահռչակ լուսանկարչին:
Արսէն Աւագեան տեղեկացուց, որ Երեւանի կեդրոնին արդէն պատրաստ է տարածքը՝ Արա Կիւլէրի համար տուն-թանգարան մը կառուցելու նպատակով, իսկ վարպետը գոհ մնաց տեղեակ դառնալով վերջին նորութիւններուն:

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Գէորգ եւ Սիրվարդ Գարամանուկ» տարեցներու տունը, որ կը գործէ Վանաձորի մէջ, կը խորհրդանշէ երէց սերունդի նկատմամբ երախտագիտական զգացումներ:
ՀՕՖ-ի հովանաւորութիւնը կը վայելէ այս եզակի կառոյցը, որ միշտ առարկայ է նաեւ դաշնակահար Շահան Արծրունիի հոգածութեան:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Փա­րի­զը հա­րուա­ծած ա­հա­բեկ­չու­թե­նէն ետք, թէեւ ե­րե­ւու­թա­պէս կեան­քը վե­րա­դար­ձած է իր բնա­կա­նոն հու­նին, սա­կայն մար­դոց հո­գի­ներն ու ամ­բողջ նե­րաշ­խար­հը ցնցուած են: Խոր­քին մէջ մար­դոց ա­ռօ­րեան այ­լեւս դժուար թէ կը վե­րա­դառ­նայ իր նախ­կին վի­ճա­կին:

ՅԱ­ԿՈԲ ՉՈ­ԼԱ­ՔԵԱ­Ն

Ա­ւան­դա­կան ուղ­ղագ­րու­թեան մէջ «է» եւ «ե» տա­ռե­րուն տար­բե­րա­կա­նու­թեան գլխապ­տոյտ պատ­ճա­ռող վի­ճա­կը ներ­կա­յիս։ Նիւ­թը շատ շօ­շա­փե­լի եւ մաս­նա­ւոր ըլ­լա­լով, կրնայ պա­տա­հիլ, որ խօսքս դժուար պատ­կե­րաց­նէք, այդ պատ­ճա­ռով ալ բա­նա­լի բա­ռե­րու էջ մը պատ­րաս­տած եմ ու կը բաժ­նեմ ձե­զի հետ։