Հարթակ

ՀԱՅ ՄԱՄՈՒԼԸ ԻՐ ՏԱՐԲԵՐ ՈԼՈՐՏՆԵՐՈՒՆ ՄԷՋԷՆ

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Հայկական մամուլը մեր հայ ժողովուրդի ամբողջ պատմութեան իր կարեւոր ներգործութիւնը ունեցած է մեր ազգային եւ մշակութային կեանքի տարբեր ոլորտներու մէջ։ Եւ այս իմաստով՝ եւ երեւի մեծ եղեռնէն ետք՝ երբ սփիւռքեան տարբեր գաղթօճախներու մէջ մեր կեանքերը ուզեցինք վերաշինել՝ եկեղեցիի եւ դպրոցի կողքին՝ նաեւ զարկ տուինք մամուլին որպէս մեր գոյատեւելու մէկ գրաւականը։

ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ ԹՈՒՄԱՆԵԱՆ. «ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾ»Ը

Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ

Ինչպէս ոեւէ հանճարի, նոյնպէս ալ Յովհաննէս Թումանեանի պարագային՝ մեղանչանքի համազօր է փորձել քանի մը սիւնակի մէջ սեղմել անոր կեանքն ու գործը. ու եթէ հայ ընթերցողը կը ցանկայ զերծ մնալ նման մեղանչումէ, ի՛նչ տարիքի ալ ըլլայ՝ պարտի կարդալ ու վերստին կարդալ անոր ու նմաններու գրական ժառանգութիւնը, վերյիշել ժողովուրդին մատուցած անմնացորդ ծառայութիւնները եւ մանաւանդ հաղորդակից ըլլալ անոր տեսլականներուն, որոնք ժամանակին հետ մաշում չեն ապրիր, այլ նոր լիցք ու խորք կը ստանան իւրաքանչիւր նոր սերունդի կեանքին, նա՛եւ վերանկախացած մեր հայրենիքին մէջ։

ՄՏԱՀՈԳՈՒԹԻՒՆՆԵՐ՝ ՍՓԻՒՌՔԻ ՏՊԱԳԻՐ ՄԱՄՈՒԼԻՆ ՄԱՍԻՆ. ՉՎԱԽՆԱՆՔ, ԲԱՅՑ ՀԱՇՈՒԻ ԱՌՆԵՆՔ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անթիլիասի Կաթողիկոսութեան նախաձեռնութեամբ հայ մամուլին նուիրուած հանդիպում-ժողովը կարեւոր առիթ մը կը դառնար զննող հայեացք մը նետել այսօրուան, մանաւանդ, գրաւոր մամուլի պարզած ընդհանուր իրավիճակին, դիմագրաւած դժուարութիւններուն եւ վաղուան մարտահրաւէրներուն մասին։

ԼԵՒՈՆ ՇԱՆԹ. ԳՐՈՂԸ, ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԸ, ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՐԴԸ ԵՒ ՓԻԼԻՍՈՓԱՆ

Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ

Կոմիտաս Վարդապետի եւ Յովհաննէս Թումանեանի տարեկից է Լեւոն Շանթ, անոր կեանքի ճանապարհները յաճախ զինք բերած-դրած են այդ երկու հանճարներուն ու ժամանակակից այլ մեծերու հետ սերտ յարաբերութեան ու գործակցութեան մէջ, եղած է մեր արեւելահայ եւ արեւմտահայ կեանքերն ու միտքերը կամրջող-մարմնաւորողներէն, որովհետեւ կեանքը հաւասարապէս բաժնուած է մեր ժողովուրդի երկու հատուածներուն միջեւ, դարձած է յետեղեռնեան սփիւռքը հունաւորողներէն, սակայն անոր անունը առաւելաբար կապուած է հայկական թատրոնի, վէպի եւ մանկավարժութեան հետ, ինքզինք կերտած ու դրսեւորած է իբրեւ փիլիսոփայ, իր գրականութիւնն ու կենցաղն ալ եղած են ցոլացումը իր փիլիսոփայի նկարագիրին ու խորաթափանց մտածողութեան։

ԴԵՌ ԵՐԿԱՐ Է ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ ՄԻՆՉԵՒ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱՆԿԱԽՈՒԹԻՒՆԸ

Ժ. Չ.

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս Արամ Ա.-ի նախաձեռնութեամբ կազմակերպուած Հայ մամուլի համայկական համաժողովը Անթիլիասի մէջ Հայաստանէն, Արցախէն եւ սփիւռքէն համախմբեց զանազան քաղաքական հոսանքներու պատկանող մամուլի շուրջ հարիւր գործիչներ։ 

ՀՐԱ՞ՇՔ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

-Ես չեմ հաւատար, ո՞ւր կը տանիս զիս:
Ըսաւ Հայկան ընկերուհիին, սակայն հետաքրքրութիւն մը կ՚աճէր ներսը. կ՚ուզէր երթալ, տեսնել, լսածներուն իրական կամ երեւակայական ըլլալը դատել...:

ԱԳԱՀՈՒԹԵԱՄԲ ԵՒ ՄԱՍԱՄՔ ՍՈՐԻՆ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ագահութիւնը մարդ արարածի ամենէն մեծ թերութիւններէն մէկն է, որովհետեւ երբ մարդ այս հիւանդութեամբ կը վարակուի, անտանելի ու անկուշտ կը դառնայ: Հիւանդութիւն կ՚ըսենք, որովհետեւ ինչպէս ցանկացած հիւանդութիւն մարդուն մարմինը կը կրծէ ու կը հիւծէ զայն, ճիշդ նոյն ձեւով ալ ագահութիւնը կը կրծէ ու կը հիւծէ մարդու հոգին, զայն վերածելով անջրդի անապատի մը, ուրկէ կը բացակային մարդկայնութիւնն ու Աստուծոյ օրհնութիւնները:

ՀԱՄՇԷՆԱՀԱՅԵՐ (Գ.) «ԵՍ ՀԱՅ ՉԵ՞Մ»

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Նախորդ շաբթուայ սեբաստական ընդմիջումէս ետք, ահա կը վերադառնամ համշէնցիներու նուիրուած շարքիս, վերջին յօդուածով մը եզրափակելու համար զայն։
Նախապէս գրեցի համշէնցիներու բազմատեսակ ըլլալուն մասին, ներկայացուցի անոնցմէ ոմանք, որոնք զիրենք հայ չեն զգար, եւ ուրիշներ, որոնք հայ կը համարեն զիրենք։

Էջեր