ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Սուրիոյ մէջ սկիզբ առած նախ քաղաքացիական բնոյթ ունեցող ու ապա տարբեր պայքարներու ձեւափոխուած պատերազմը այսօր փոխադրուած է այլ հարթակ։
Խօսքը երկրին պաշարուած ըլլալու մասին է, որուն հետեւանքով ալ Սուրիան մտած է բաւական բարդ դրութեան մը մէջ։
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Աշխարհի զանազան շրջաններու մէջ բռնկած ցոյցերուն մեծամասնութիւնը առերեւոյթ առաջնորդ մը չունի, սակայն անշուշտ կայ մղող-համակարգող ուժ մը, որ Հոնկ Քոնկէն մինչեւ Լիբանան առաւելագոյնս կ՚օգտագործէ ընկերային ցանցերը, մանաւանդ՝ երիտասարդներու շրջանակներուն մէջ, իշխանութիւններէն աւելի արագ շարժելու եւ աւելի առաջ անցնելու համար:
ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ
Անձնասպանութիւնները՝ յատկապէս երիտասարդներու եւ բանակային զինուորներու մօտ, բազմապատկուած են վերջերս։ Ինչո՞ւ, որովհետեւ անոնք ճնշուած կեանք մը կ՚ապրին եւ տքնաջան կ՚աշխատին՝ որպէսզի կարենան պարզ օրապահիկ մը ճարել եւ իրենց ապրուստը ապահովել։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանահայ հասարակական գործիչ Տքթ. Ռաֆֆի Փոլատեան կը պատասխանէ մեր հարցումներուն։
-Մէկ ամիսէ ի վեր ամբողջ Լիբանանի տարածքին տեղի կ՚ունենան բողոքի ցոյցեր։ Ձեր կարծիքով՝ այդ ցոյցերը որեւէ բան փոխեցի՞ն երկրին մէջ։
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Հարիւր տարի առաջ Երեւանի Պետական համալսարանի բացման մեծագոյն բարիքը այն եղաւ, որ մինչեւ Խորհրդային կարգերու հաստատուիլը հայ ուսանողութիւնը ստիպուած էր Ռուսաստան, Գերմանիա եւ Արեւմտեան Եւրոպա մեկնիլ համալսարանական ուսմանց հետեւելու համար։
ՏՔԹ. ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ
Ազգի մը գոյութիւնը եւ ինքնութիւնը պայմանաւորուած է հողով, հայրենիքով, պետականութեամբ, իր սեփական լեզուով, մշակոյթով եւ հոգեկան-իմացական ապրումներով ու արժէքներով: Ամէն ազգ ունի իր իւրայատուկ ինքնութիւնը պահելու իրաւունքն ու ազատութիւնը, որոնք կ՚իրականան փոխադարձ պարտաւորութիւններով՝ պահել ու պաշտպանել հողը, հայրենիքը, սեփական լեզուն, մշակոյթը եւ հոգեկան ու իմացական արժէքները:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Մայթեզրին նստած տատիկին այցելութիւնը հետզհետէ ամէնօրեայ, փափաքելի այցի մը վերածուեցաւ: Տատիկը զիս իր աղջկան կը նմանցնէ ու երբ օր մը չտեսնէ՝ «Ո՞ւր ես, բալէս...» սիրով լի հնչիւններով կը դիմէ ինծի:
ԲԱԳՐԱՏ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ԳԱԼՍՏԱՆԵԱՆ (ՏԱՒՈՒՇԵՑԻ)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վերջին օրերուն բուռն քննարկումի թեմայ դարձած է «Հայոց Եկեղեցու պատմութիւն» դասանիւթը առանձին կարգով դպրոցէն ներս դասաւանդելու նպատակայարմարութիւնը, որ, սակայն, ըստ էութեան, նորութիւն չէ: Այս իմաստով փաստերու եւ հակափաստերու սակաւութիւն ալ գոյութիւն չունի:
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Նախորդ երկու յօդուածներովս գրեցի Թուրքիոյ մէջ որպէս պէյրութահայ փորձառութեանս մասին։ Քիչ մը դուրս գալով հետազօտութեան անմիջական շրջանակէն՝ փորձեցի բացատրել, թէ ինչպիսի՞ զարգացում ապրեցաւ Թուրքիոյ եւ անոր ժողովուրդին հանդէպ իմ կեցուածքս այդ երկրի մէջ անցած գրեթէ երկու տարուան ընթացքին։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այստեղ գիտելի է, որովհետեւ հակառակութիւն մը կայ յոյն եւ հռոմայեցի վարդապետներուն միջեւ այս խօսքին առընչուած, քանի որ Յովհան Ոսկեբերանը կ՚ըսէ, թէ առաքեալներուն մկրտութիւնը նախքան խաչելութիւնը, Յովհաննէսի մկրտութեան հաւասար է, անկատար մկրտութիւն եւ ապաշխարութիւն:
