Հարթակ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այն պա­հուն, երբ Լի­բա­նա­նի նա­խա­գահ զօ­րա­վար Մի­շէլ Աուն հրա­մա­նա­գիր մը ստո­րագ­րե­լով Սաատ Հա­րի­րին երկ­րի վար­չա­պե­տի պաշ­տօ­նին կը կո­չէր, երկ­րի քա­ղա­քա­ցի­նե­րուն մեծ տո­կո­սը կու գար հա­մո­զուե­լու, որ կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մու­թեան հար­ցը պի­տի վճռուի ըն­դա­մէ­նը քա­նի մը օ­րուան ըն­թաց­քին:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Սան­թիա­կօ, Չի­լի: Նո­յեմ­բեր 2016: Թէեւ Չի­լին ֆութ­պո­լա­յին աշ­խար­հին մէջ նաեւ ստեղ­ծած է ի­րեն յա­տուկ ա­ռաս­պել մը՝ յար եւ նման Լա­տին Ա­մե­րի­կա­յի իր դրա­ցի եր­կիր­նե­րուն, բայց նաեւ ու­նի աշ­խար­հագ­րա­կան ու բնու­թեան իր տուեալ­նե­րուն  իւ­րա­յատ­կու­թիւն­նե­րը:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ան­շուշտ գիւ­տե­րը միայն ճար­տա­րա­գի­տա­կան, ար­հես­տա­գի­տա­կան մար­զե­րուն մէջ չեն ըլ­լար: Հո­գե­բան­նե­րը եւս նո­րու­թիւն­ներ կը յայտ­նա­բե­րեն, երբ կ՚ու­սում­նա­սի­րեն մար­դոց զգա­ցում­նե­րը, հո­գե­կան աշ­խար­հը, վա­րուե­լա­կեր­պը, նա­խա­սի­րու­թիւն­նե­րը եւ նաեւ… ա­նու­նը: Կրնան ո­մանց հա­մար ա­սոնք միայն հո­գե­բան­նե­րու պնդում­ներ, այլ ոչ ճշգրիտ գի­տու­թիւն նկա­տուիլ, սա­կայն կ՚ար­ժէ կար­դալ:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

17 Նո­յեմ­բե­րին, 176 տա­րի ա­ռաջ ծնած է եւ նոյն­պէս Նո­յեմ­բե­րի 17-ի օ­րը, 124 տա­րի ա­ռաջ, վախ­ճա­նած է հայ ժո­ղո­վուր­դի մե­ծար­ժէք զա­ւակ­նե­րու հա­մաս­տե­ղու­թեան մէջ իր բարձ­րա­դիր պա­տո­ւան­դա­նը նո­ւա­ճած ե­րախ­տա­շատ այս հո­գե­ւո­րա­կա­նը՝ ­Գա­րե­գին Ե­պիս­կո­պոս Ս­­րո­ւանձ­տեան­ց (1840-1892)։

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ան­շուշտ ա­սի­կա չի վե­րա­բե­րիր ընթացիկ աշ­խա­տա­նոց­նե­րու, սե­փա­կան կա­լուած­նե­րու եւ գրա­սե­նեակ­նե­րու, ուր հասկ­նա­լի կ՚ըլ­լայ մուտ­քի ար­գել­քը: Աշ­խար­հի վրայ կան այն­պի­սի վայ­րեր, շրջան­ներ, ուր չեն կրնար մտնել ոչ միայն սո­վո­րա­կան մահ­կա­նա­ցու­ներ, այ­-

լեւ՝ մե­ծա­հա­րուստ­ներ, բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տօ­նա­տար­ներ, ըն­կե­րա­յին բարձր դիր­քե­րու վրայ գտնուող  անձ­նա­ւո­րու­թիւն­ներ: Բնա­կա­նա­բար այս­պի­սի պա­րա­գա­նե­րու մար­դոց հե­տաքրք­րու­թիւ­նը ա­ւե­լի ու ա­ւե­լի կը սրի եւ ար­կա­ծախն­դիր­ներ կը փոր­ձեն թա­փան­ցել այդ վայ­րե­րը:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Երբ 13 Հոկ­տեմ­բեր 1990 թուա­կա­նին սու­րիա­կան բա­նա­կի «Մի­կ» կոր­ծա­նիչ­նե­րը ծանր հա­րուած­ներ կու տա­յին Պաապ­տա­յի նա­խա­գա­հա­կան պա­լա­տին, այդ օ­րուան զի­նուո­րա­կան «փո­խանց­ման կա­ռա­վա­րու­թեա­ն» վար­չա­պետ զօ­րա­վար Մի­շէլ Աուն կը ստի­պուէր ա­պաս­տա­նիլ Պէյ­րու­թի մօտ ֆրան­սա­կան դես­պա­նա­տուն:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Դահ­լի­ճի մը մէջ նստած՝ ժա­մե­րով կը լսեմ թեր ու դէմ կար­ծիք­ներ: Հար­ցը կը քննարկուի բո­լոր տե­սան­կիւն­նե­րէն, հե­ղի­նա­կա­ւոր մտա­ւո­րա­կան­նե­րու հոյլ մը նոյն մտա­հո­գու­թիւն­նե­րը կ՚ար­ծար­ծէ: Ափ ի բե­րան կը հե­տե­ւիմ ան­ցու­դար­ձին՝ «Միա­ձու­լեն­ք», կ՚ը­սէ մին, «Միա­ձու­լու­մը լու­ծում չէ» կ­­՚ը­սէ ու­րիշ մը: Բո­լո­րը միա­բե­րան կ՚ար­ձա­գան­գեն դպրոց­նե­րու ծրա­գիր­նե­րուն մէջ նե­րա­ռել ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նը:

ՅԱՍ­ՄԻԿ ՍԱՐ­ԳԻ­ՍԵԱՆ-ԳԷՈՐ­ԳԵԱՆ

Ա­սեղ­նա­գոր­ծու­թիւ­նը ժո­ղո­վուր­դի մը մշա­կու­թա­յին ժա­ռան­գու­թեան ցայ­տող աղ­բիւրն է, ո­րուն ճամ­բով կը պատ­մուի ժո­ղո­վուր­դի մը ա­ւան­դու­թիւն­նե­րուն, սո­վո­րու­թիւն­նե­րուն, ա­ռաս­պել­նե­րուն մա­սին, ինչ­պէս նաեւ հոն կը հաս­տա­տուի ա­նոր տա­ղանդն ու հնա­րամ­տու­թիւ­նը:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Տիե­զե­րա­կան հա­մա­կար­գին մէջ զմայ­լե­լի կարգ կա­նոն կայ, ուր տի­րող ներ­դաշ­նա­կու­թիւ­նը կ՚ընդգր­կէ նաեւ ա­մե­նա­փոքր հիւ­լէն, աստ­ղերն ու ա­րե­ւը, ինչ­պէս ն­­աեւ կեն­դա­նա­բա­նա­կան աշ­խար­հի մէջ միաբ­ջի­ջէն՝ բազ­մա­մի­լիո­նա­ւո­րը: Կարգ ու կա­նո­նը հիմն է գո­յու­թեան:

ԼԻ­ԶԱ ՔԷ­ԼԷ­ՇԵԱՆ-ԹԻՒՄ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Աչ­քե­րը պէտք է գե­ղեց­կու­թիւն ըմ­պեն, որ­պէս­զի սնունդ տան հո­գիին եւ յա­գեց­նեն ա­նոր ծա­րա­ւը:
Որ­քան հա­ճե­լի եւ ու­րա­խա­լի է տես­նել քու իսկ աշ­խա­տած ձե­ռա­գործդ՝ զայն ա­ւար­տե­լէ ետք, որ­քան հպար­տու­թեամբ կը լե­ցուի հո­գիդ տես­նե­լով քու կա­րած ու նաշ­խած կտորդ: