ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային բնութեան մէջ ամէն գերազանց յատկութեան՝ մարմնական-ֆիզիքական, իմացական, հոգեկան եւ բարոյական, եւ ընդհանրապէս ամէն բարի եւ լաւ էութեան դէմ կը կանգնի «թշնամի՛» մը։ Զոր օրինակ, տգեղութիւնը զերծ է չար աչքէ, իսկ գեղեցկութիւնը միշտ զոհուելու ենթակայ՝ ախտաւոր ախորժակներու եւ չարակամ հալածանքի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարիներ ետք նոր կ՚անդրադառնամ, որ Լիբանանի դպրոցներուն մէջ բոլորիս սորվեցուցած են 1915 եւ ցեղասպանութիւն բառերը, թշնամութիւն մը ու ատելութիւն մը սերմանած են մեր մէջ, սակայն չեն կրցած լաւագոյնս բացատրել, թէ ի՞նչ էր ցեղասպանութիւնը, ի՞նչ էր անոր նախնական պայմաններն ու ընթացքը. ամբողջութեամբ անակնկա՞լ էր այդ բոլորը, թէ ոչ անհեռատես քաղաքականութեան մէկ արդիւնքն էր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Վասնզի իմաստութիւնը գոհարներէն աւելի թանկարժէք է. եւ բոլոր ցանկալի բաները չեն կրնար անոր հաւասարիլ». (ԱՌԱԿ. Ը 11)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ներկայ մարդկութեան կեանքը իրականութեան մէջ պայքար մըն է՝ մղուած անցեալի, ներկայի եւ անյայտ ապագայի միջեւ, որովհետեւ իւրաքանչիւրիս համար տարբեր բան ըսել է անցեալ, ներկայ եւ ապագայ եւ այդ տարբերութիւնն է, որ մարդը կը զանազանէ մարդէն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կը խօսուի «ներքին գեղեցկութեան» վրայ, եւ ընդհանրապէս կ՚ըսուի, թէ կարեւորը արտաքին գեղեցկութիւնը չէ, այլ՝ ներքին գեղեցկութիւնը։ Արդարեւ, այս խօսքով, մարդիկ կը մատնանշեն հոգիին, քանի որ մարդ միայն մարմին չէ, այլ նաեւ հոգի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հաւանաբար նման յօդուածի մը «Մեղա՜յ»ով պէտք է սկսիլ, որովհետեւ ներկայ յօդուածագրութեան ասպարէզին մէջ անթոյլատրելի է եւ գուցէ դատապարտելի նման նիւթի մը մասին գրել. կրնայ այս մէկը նկատուիլ օրէնքի դէմ զանցառութիւն, ինչի պատճառով կը նախընտրենք քօղարկել վէրքերը՝ ելք ու հնարք գտնելու փոխարէն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Գերեզմաննոցը կը նմանի խորհրդաւոր գիրքի մը՝ որուն էջերուն մեծ մասը պատռուած նետուած է, բացի այն էջերը՝ որոնք գրուած են գրիչով մը՝ որ թաթխուած է Աստուծոյ սիրոյն մէջ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մինչեւ որոշ ժամանակ գիտութեան եւ արհեստագիտութեան զարգացումը որպէս դրական երեւոյթ կը դիտուէր մարդկութեան կողմէ եւ մարդ արարածը կը հաւատար, որ ժամանակ մը ետք կեանքը աւելի դիւրին ու հանգստաւէտ պիտի ըլլայ իրեն համար, սակայն ժամանակի ընթացքին սկսաւ համոզուիլ, որ բարիքներուն կողքին գիտութեան եւ արհեստագիտութեան զարգացումը ունի նաեւ բազմաթի՜ւ բացասական կողմեր, որոնք դիւրացնելու փոխարէն կրնան մարդուն կեանքը աւելիով դժուարացնել եւ մինչեւ իսկ դժբախտացնել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Խաչի նուիրուած տօներուն վերջինն է Վարագայ Խաչի տօնը։ Նախորդ Խաչի տօները՝ Խաչի վերացման, Գիւտ Խաչի, Խաչի երեւման տօն հասարակաց Խաչի տօներ են բոլոր եկեղեցիներուն. իսկ Վարագայ Խաչի տօնը կը տօնէ միայն Հայ Եկեղեցին՝ հայուն յատուկ, հայ ժողովուրդին Խաչի տօնն է, քանի որ ան բոլորովին «ազգային յիշատակ»ի մը տօնն է որ կը տօնուի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդ անհատը իր մարմնական գոյութեան կողքին ընկերութեան մը մաս կը կազմէ իր խօսքով ու գաղափարներով եւ անոնցմով է որ կ՚արժեւորուի անոր գոյութիւնն ու ներկայութիւնը, որովհետեւ առանց խօսքի ու գաղափարի մարդը չի տարբերիր մարդէն բացի գոյութիւն ունեցող արարածներէն։
