Հոգե-մտաւոր

ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ ՍՐԲՈՒԹԻՒՆ Է

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Երջանկութիւնը սրբութի՛ւն է։ Սրբութիւնը միա՛կ ուղին է, որ կ՚առաջնորդէ այդ նպատակին. մարդուս սրտին բոլոր փափաքները, ուրիշ բան չեն ըներ եթէ ոչ հեռացնել զինք այն ճամբայէն, որու ծայրը երջանկութիւնն է։

ՄԱՐԴԸ ԵՒ ԲՆՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդը՝ ամբողջ բնութեան մէջ էակ մըն, որ յաճախ տիրել, գերազանցել կ՚ուզէ բնութեան եւ կը կարծէ տիրել, բայց ի վերջոյ դարձեալ բնութիւնը տիրական կը հանդիսանայ։ Եւ ո՛րքան ճիշդ տեսութիւն մըն է՝ ճշմարտութի՛ւն մը՝ թէ մարդ ի՛նչ որ կ՚առնէ բնութենէն, ի վերջոյ կը պարտաւորուի զայն վերադարձնել բնութեան, հատուցանել նոյնիսկ աւելիով։

Ո՛Չ ՄԷԿԸ ԱՌԱՆՑ ԲԱՐԵԿԱՄԻ Է

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յախաճ կը խօսինք բարեկամութեան մասին. կը խօսինք, քանի որ մարդկային կեանքին մէջ կարեւոր է բարեկամը, բարեկամութիւնը։ Մարդ միշտ կ՚ուզէ բաժնել իր զգացումները, իր ապրումները, իր յոյզերը, իր փափաքները իմ նմանին հետ՝ «ուրիշ»ի մը հետ, քանի որ ան ընկերային էակ մըն է եւ երբեք ինքնաբաւ չէ՛։

ՄԵՂՐԱԲՋԻՋՆԵՐԷ ԾՈՐՈՂ ՄԵՂՐ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Քաղցրախօս՝ անուշ լեզուով խօսուած խօսքը կը նմանի փեթակի մը բջիջներէն հոսող մեղրի կաթիլներու։ Արդարեւ, մեղրախորիսխ, այսինքն մեղրով լեցուն բջիջներ ինչպէս որ մեղրածոր են, քաղցր՝ անուշ խօսք մըն ալ նո՛յնպէս մեղրի նման քաղցր է եւ կարծես «բերնէն մեղր կը հոսի», ինչպէս՝ փեթակին մեղրաբջիջներէն մե՛ղր։

ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ՊԱՀՊԱՆՈՒՄ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդկային կեանքին յարգանքը եւ աճումը՝ խաղաղութիւն կը պահանջեն։ Խաղաղութիւնը, արդարեւ, կարելի չէ ձեռք ձգել առանց անհատներու նիւթական, հոգեկան եւ մտային արժէքներուն պահպանումին, առանց մարդկային էակներուն իրարու միջեւ ազատ հաղորդակցութեան, առանց անձերու եւ ժողովուրդներու արժանապատուութեան յարգանքին եւ առանց մարդասիրական արարքներու յարատեւ եւ անկեղծօրէն գործադրութեան։

ՓԵԹԱԿԷՆ ՄԵՂՐԻ ԿԱԹԻԼՆԵՐ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Այսօր կ՚ուզենք մեր սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներուն հրամցնել գրականութեան հսկայ փեթակէն մեղրի կաթիլներ, որոնք իրապէ՛ս փեթակի մը ամէն մէկ խոռոչէն կաթող քաղցր մեղր է՝ որ կը սնուցանէ հոգին եւ կ՚ազնուացնէ զայն։

«ԵԿԵՍՑԷ ԱՐՔԱՅՈՒԹԻՒՆ ՔՈ»

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Նոր Կտակարանի «Արքայութիւն» բառը կարելի է հասնկալ իբր «արքայութիւն»՝ վերացական իմաստով, իբր «թագաւորութիւն»՝ թանձրացեալ իմաստով եւ կամ «տէրութիւն»՝ իշխանական իմաստով։ Սա ակնյայտ է՝ որ Աստուծոյ թագաւորութիւնը մեզմէ առաջ է։

Էջեր