Հոգե-մտաւոր

ԿԵՆԴԱՆԻ ՄԵՌԵԱԼ ՄԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Համաշխարհային գրականութեան մէջ յայտնի դէմքերէն ամերիկացի գրող Էրնեստ Հեմինկուէյ իր աշխատութիւններէն մէկուն մէջ կ՚ըսէ. «Ծերութիւնը յաղթանակ չէ. այն պարտութիւն է, որ կու գայ կամաց կամաց»։

ԱՂՕԹՔԻ ՄԻՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Որովհետեւ ուր որ երկու կամ երեք հոգի հաւաքուին իմ անունովս, ես հոն եմ՝ անոնց միջեւ». (ՄԱՏԹ. ԺԸ 20)։
Ո՜րչափ ալ մարդոցմով շրջապատուած ըլլայ մարդ, ծանօթ կամ օտար մարդոցմով՝ առանձին կը քալէ կեանքի ճամբով։ 

ՍՈՒՐԲ ԿԸ ՊԱՀԵՆՔ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մի քանի շաբաթներ առաջ Երեւանի մէջ փոքր խումբով մը ներկայացուցինք գրող եւ մանկավարժ Թլկատինցիի «Կտակը» թատերգութիւնը. նիւթը պարզ ու իրապաշտ է: Սողոմոն աղա՝ մահամերձ ծերուկ մըն է, որ ունի երկու զաւակ՝ Սարգիս եւ Համբարձ անուններով. անոնց կողքին ունի երկրորդ կին մըն ալ՝ տիկ. Եղսօ:

ՔՐԻՍՏՈՍՈՎ ՉԿԱ՛Յ ՎԱԽ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Քրիստոս, իր կեանքի օրինակով, երկչոտութիւնը համարձակութեան եւ վախկոտութիւնը քաջութեան վերածեց։ Յիշենք 11 աշակերտները՝ որոնք ծակեր փնտռեցին պահուըտելու համար եւ իրենց վախէն լքեցին եւ ուրացան իրենց Տէրը՝ վարդապետը՝ երբ Ան կը ձերբակալուէր, կ՚ամբաստանուէր, կը ծեծուէր, երբ Ան մեծապէս կը կարօտէր իրենց ներկայութեան, ընկերակցութեան եւ մխիթարութեան։

Ի՞ՆՉ ԸՐԱՒ ՈՐ ԵԿԵՂԵՑԻՆ… (Ա.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

​Մի քանի օրեր առաջ, ԺԱՄԱՆԱԿ-ի մեր գործընկերներէն Վարանդին հետ ներկայ գտնուեցանք «Պետութիւն-եկեղեցի փոխյարաբերութիւնները հայոց պատմութեան ընթացքին» խորագրեալ բանախօսութեան, այն սպասումով, որ ըլլայ անաչառ պատմական վերլուծութիւն մը՝  ինչ որ հեռու էր մեր ակնկալութենէն: 

ՊԵՏՐՈՍ Ա. ԳԵՏԱԴԱՐՁ (Բ.)

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Կայսեր ընծաներով վարձատրուած՝ Պետրոս կաթողիկոս վերադարձաւ Հայաստան, բայց 1024 թուականներուն ան հեռացաւ Սեբաստիոյ Սենեքերիմ թագաւորի մօտ եւ այնտեղ մնաց մինչեւ 1029 թուականը, երբ առ ժամանակ Կարսի Աբաս թագաւորի մահուան առթիւ վերադարձաւ Անի։

Էջեր