Հոգե-մտաւոր

ՁԵՐ ԱՄՈՒՍԻՆԸ ՀԱ՞Յ Է

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայաստանի «Ազատութիւն» ռատիոկայանի լրագրողներուն հետ Պոլսոյ փողոցներուն վրայ ենք եւ կ՚ուզենք անցորդներէն հայ-թրքական յարաբերութեան մասին տեղացի ժողովուրդին կարծիքը լսել. կը կանգնեցնենք կին մը եւ մեզ հետաքրքրող հարցը թրքերէն լեզուով կը փոխանցենք անցորդին։

ՄԱՐԻՆԷ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Տասնամեակներ շարունակ հայ ժողովուրդին մէջ արմատացած է այն համոզումը, որ լեզուն ազգին հոգին է եւ անոր գոյութեան երաշխիքը, որովհետեւ լեզուն միայն քերականութիւն եւ կամ բառերու հաւաքածու մը չէ, այլ հաւաքականութեան մը ամբողջ պատմութիւնը, մշակոյթը աւանդութիւններն ու ինքնութիւնը:

ՄԱՅՐԵՆԻ ԼԵԶՈՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ի՞նչ է ձեր կարծիքը սիրելի ընթերցող բարեկամներ. կը գտնուի՞ մարդ մը՝ որ վատ չզգայ, եթէ մէկը անոր հարցնէ. «Ծանօ՞թ ես քու մայրենի լեզուիդ»։ Արդարեւ, հարցը մայրենի լեզուին ծանօթ ըլլալ կամ չըլլալ չէ, այլ՝ մայրենի լեզուի հանդէպ պինդ անտարբերութի՛ւնն է:

ՅԻՇԷ՛ ՈՐՊԷՍԶԻ ԳՈՅԱՏԵՒԵՍ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Փիլիսոփայ ու քննադատ Ճորճ Սանտայանայի արտայայտած ամենէն կարեւոր մտածումներէն մէկն է՝ «Ով չի յիշեր իր անցեալը, դատապարտուած է զայն կրկնելու» խորիմաստ արտայայտութիւնը, որովհետեւ պատմութիւնը տարրալուծարանն է որոշ քաղաքականութիւններու, իտէալներու եւ որոշումներու, որոնք իրենց դրական ու բացասական ազդեցութիւնը կ՚ունենան հասարակութեան կեանքին վրայ եւ զանոնք լաւապէս սերտելը ապագան կառուցելու լաւագոյն տուեալները կու տայ:

ՁԵՌՔ ՄԻ՛ ՏԱՐ ՎԷՐՔԻՍ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Նեղութեան ժամանակ օգնութիւն ուզելը կենսաբանական պահանջ մըն է, որովհետեւ նման հոգեվիճակներու մէջ մարդ արտաքին միջամտութիւն մը կ՚ակնկալէ, բայց, Աշուղ Ջիւանի այդ օգնութիւնը կը մերժէ, որովհետեւ կը գիտակցի, որ շատ անգամ օգնութիւնը իր հետ ազատութեան եւ անկախութեան սահմանափակում կը բերէ.

ՁԵՌՔ ՄԻ՛ ՏԱՐ ՎԷՐՔԻՍ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

«Քաղաքականութեան մէջ մարդը միշտ շահի համար է եւ ո՛չ բարոյականութեան», յայտնի փիլիսոփայ Նիցչէ այսպէս կը սահմանէ քաղաքականութիւնը. սեփական շահեր ապահովելու արուեստ մը. վերացականի մէջ է, որ քաղաքականութիւնը կը ծառայէ իտէալներու՝ արդարութեան եւ հանրային կեանքի բարօրութեան. մեր օրերուն ի գործ դրուած քաղաքականութիւնը եւս կը ծառայէ դիրքեր եւ որոշ ազդեցութիւններ պահպանելու:

ԴԱՐՁԻ՛Ր ՀԱՅԱՍՏԱՆ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Աշուղ Ջիւանիի երգէն պարզ կը դառնայ, որ աշուղը անընդունելի կը գտնէ հայու մը հայրենիքի սահմաններէն հեռու ապրիլը. այնպէս ինչպէս ծաղիկ մը իր հունտերը իր շուրջ կը ցանէ, նոյնպէս ալ հայը պարտի իր զաւակները իր մայր հողին, իր հայրենիքին շուրջ ծնին ու հասակ առնեն:

Էջեր