ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Լաւատեսութեան ու յոռետեսութեան պայքարները միշտ ալ գոյութիւն ունեցած են. լաւատեսները մեղադրած են յոռետեսները, իսկ վերջիններս՝ մեղադրած են լաւատեսները՝ իրենց երազային համոզումներուն համար: Այդ պայքարը գոյութիւն ունի նաեւ մեր ազգային կեանքէն ներս, որովհետեւ մինչեւ այսօր (հակառակ ամէն տեսակ ամօթալի նահանջներուն) շատեր կը հաւատան, որ հայութեան կը սպասէ փայլուն ապագայ մը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ կան՝ որ ուրախ են միշտ, կը խնդան, իսկ կան մարդիկ՝ որոնք միշտ տխուր են եւ կու լան միշտ։ Արդարեւ, ասիկա կարելի է տեսնել յաճախ, երբ նոյն պայմաններու մէջ եւ նոյն դէպքերուն ոմանք կը խնդան, ոմանք ալ կու լան։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայ ժողովուրդի ներկայ վիճակը հասկնալու համար քաղաքական լրահոսին հետեւելու կարիքը չունինք. բաւ է բանալ հայոց պատմութեան հին էջ մը եւ կարդալ... որովհետեւ ամբողջութեամբ կ՚ապրինք այն՝ ինչ ապրած ենք անցեալին եւ հակառակ ազգովի այդ բոլորին մէջէն անցնելով չենք կրցած դասեր քաղել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Անկարելի է չափահաս ծառի մը ճիւղաւորուած անդամները շտկել, եթէ ծառը ծուռ է։ Ասիկա, մեզի ցոյց կու տայ նոյնինքն բնութիւնը՝ որ իւրաքանչիւրս կը վկայենք մեր կեանքի փորձառութեամբ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնպէս ինչպէս այսօր, անցեալին եւս մարդոց համար մեծ նշանակութիւն ունէր իրենց «արժէք»ներն ու «սրբութիւն»ները, այդ իսկ պատճառով երբ քրիստոնէութիւնը սկսաւ տարածուիլ, շատ մը հեթանոս աւանդութիւններ ու տօներ պահուեցան՝ իրենց գոյնը հեթանոսութենէ քրիստոնէութիւն փոխելով, որովհետեւ անոնցմէ շատեր հոգեւոր պաշտամունք ըլլալէ աւելի անբաժանելի աւանդութիւն մըն էր մարդոց համար:
ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Մէկշաբթի օրը Մարիամ Մագդաղենացի առտուն՝ դեռ չլուսցած՝ գերեզման կ՚երթայ եւ կը տեսնէ որ քարը գերեզմանին դռնէն վերցուած է։ Անմիջապէս կը վազէ կ՚երթայ Սիմոն Պետրոսին եւ միւս աշակերտին, որ Յիսուսը կը սիրէր եւ կ՚ըսէ անոնց. -Տէրը գերեզմանէն վերցուցին եւ չենք գիտեր ո՞ւր դրին զանիկա». (ՅՈՎՀ. Ի 1-2)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այժմ ձեռքիս մէջ ունիմ Յ. Նալբանդեանի կողմէ մեր թուականէն 85 տարիներ առաջ՝ 1939 թուականին Գահիրէի մէջ հրատարակուած «Մեր լեզուն» հայերէն լեզուի դասընթացք աշխատութեան Բ. գիրքը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Վեցերորդ ժամը հասածին պէս՝ բոլոր երկրին վրայ խաւար եղաւ մինչեւ իններորդ ժամը։ Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս մեծ ձայնով աղաղակեց եւ ըսաւ.- Էլօի՜, էլօի, լա՞մա սաբաքթանի, որ կը թարգմանուի՝ Աստուա՜ծ իմ, Աստուա՜ծ իմ, ինչո՞ւ զիս թողուցիր». (ՄԱՐԿ. ԺԵ 33-34)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այսօր մեր շուրջ կը տեսնենք շատ մը երիտասարդներ, որոնք ժամանակի պահանջներուն հակառակ կը փորձեն գրողներ դառնալ. անոնցմէ շատեր կը հաւատան, որ լաւ գրող մը դառնալու համար պէտք է Հայագիտական աւարտել, իսկ ուրիշներ՝ յաջողութեան գաղտնիքը յարատեւ ընթերցանութեան մէջ կը տեսնեն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Այս է իմ պատուիրանս, որ մէկզմէկ սիրէք, ինչպէս ես ձեզ սիրեցի։ Ասկէ աւելի մեծ սէր մէ՛կը չի կրնար ունենալ, որ մէկը իր կեանքը բարեկամներուն համար դնէ». (ՅՈՎՀ. ԺԵ 12-13)։ Արդարեւ, սէրը ամբողջ քրիստոնէութեան ամփոփումը եւ խտացումն է։ Արդարեւ, Յովհաննէս առաքեալ իր առաջին ընդհանրական նամակին մէջ կ՚ըսէ. «Սիրելինե՛ր, մէկզմէկ սիրենք, վասնզի սէրը Աստուծմէ ծնած է եւ կը ճանչնայ Աստուած։
