Օրակարգի նիւթերը

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Զի­նեալ յե­ղաշրջ­ման ձա­խող փոր­ձը կը շա­րու­նա­կէ մնալ Թուր­քիոյ օ­րա­կար­գին թիւ մէկ նիւ­թը։ Ա­հա­բեկ­չա­կան զու­գա­հեռ կա­ռոյ­ցի բա­ցա­յայտ­ման գոր­ծըն­թա­ցը, ձա­խող պե­տա­կան հա­րուա­ծի լայ­նա­ծա­ւալ հե­տաքն­նու­թիւ­նը քա­նի մը շա­բա­թէ ի վեր կը գտնուին հան­րա­յին կար­ծի­քի ու­շադ­րու­թեան կի­զա­կէ­տին։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Թուր­քիա շուրջ տա­սը օ­րէ ի վեր ցնցիչ ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րու շա­րան մը կ­­՚ապ­րի։ Պե­տա­կան հա­րուա­ծի ձա­խող փոր­ձը ե­կած է հիմ­նո­վին փո­խել երկ­րի կլի­ման։ Ա­ռա­ջին օ­րե­րուն խու­ճա­պի եւ տագ­նա­պի տպա­ւո­րու­թիւ­նը, զգա­ցու­մը գե­րակ­շիռ էր։ Երբ ան­ցան օ­րե­րը, բա­ւա­կան կարճ ժա­մա­նա­կի ըն­թաց­քին սկսաւ գե­րակշ­ռել այն հա­մո­զու­մը, թէ երկ­րին կեան­քը պէտք է փու­թով վե­րա­դառ­նայ իր բնա­կա­նոն հու­նը։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Թուր­քիոյ մէջ պա­տա­հած զի­նեալ յե­ղաշր­ջման ձա­խող փոր­ձը լայն ար­ձա­գանգ գտած է նաեւ հա­մաշ­խար­հա­յին բե­մա­հար­թա­կին վրայ։ Բնա­կա­նա­բար հան­րա­յին կար­ծի­քին ու­շադ­րու­թիւ­նը ա­ռա­ջին հեր­թին ան­խու­սա­փե­լիօ­րէն կեդ­րո­նա­ցած է ներ­քին քա­ղա­քա­կան կեան­քին վրայ, սա­կայն այս խնդի­րը Թուր­քիոյ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թեան տե­սա­կէ­տէ եւս մար­տահ­րա­ւէր­ներ կը բե­րէ իր հետ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ​

Թուր­քիա ճա­կա­տագ­րա­յին ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րու բո­վով կ՚անց­նի։ Հան­րա­պե­տա­կան շրջա­նին ստեղ­ծուած ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան բո­լոր նա­խըն­թաց­նե­րը ար­դէն փոր­ձա­քա­րի մը դէմ յան­դի­ման մնա­ցած են։ Սուր եր­կընտ­րանք­նե­րով պայ­մա­նա­ւո­րուած ժա­մա­նա­կաշր­ջան մը ձգուած է երկ­րին առ­ջեւ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Ժո­ղովր­դա­վա­րու­թիւ­նը վար­չա­ձեւ մըն է, որ ա­նընդ­հատ կը վե­րա­նո­րո­գուի, կը թար­մա­նայ։ Մարդ­կա­յին մտքին մէջ որ­քան որ տա­րա­ծուին, ընդ­լայ­նուին ա­զա­տու­թեան սահ­ման­նե­րը՝ այն­քան նաեւ ժո­ղովր­դա­վա­րու­թիւ­նը կը հա­սուն­նայ զու­գա­հե­ռա­բար։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Կրօ­նը հետզ­հե­տէ ա­ւե­լի լուրջ գոր­ծօն մը կը դառ­նայ մի­ջազ­գա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն մէջ։ Ճիշդ է, որ ա­ռար­կա­յա­կան շա­հե­րու գնա­հատ­ման տե­սան­կիւ­նէն կրօ­նակ­ցու­թեան մղու­մով ա­ռաջ­նոր­դուի­լը չի տե­ղա­ւո­րուիր մի­ջազ­գա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու մտայ­նու­թեան մէջ, սա­կայն ընդ­հան­րա­պէս կրօ­նի գոր­ծօ­նը տա­կաւ կը շեշ­տուի զա­նա­զան հար­թու­թիւն­նե­րու վրայ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Հռո­մի Սրբա­զան Քա­հա­նա­յա­պետ Ֆրան­սիս­քոս Ա. Պա­պը ար­դէն ա­ւար­տեց դէ­պի Հա­յաս­տան այ­ցե­լու­թիւ­նը։ Իր կող­մէ որ­պէս ուխ­տագ­նա­ցու­թիւն բնո­րո­շուած այդ ու­ղե­ւո­րու­թեան ար­ձա­գանգ­նե­րը ակն­յայտ է, որ տա­կա­ւին պի­տի շա­րու­նա­կուին եր­կար։ Սրբա­զան Պա­պը թէ՛ հո­գե­ւոր ա­ռաջ­նորդ մըն է եւ թէ՛ պե­տու­թեան ղե­կա­վար մը։ Այդ հա­մա­տե­ղեալ կար­գա­վի­ճա­կը միշտ տար­բեր ի­մաստ մը, կշիռ մը կու տայ իր յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րուն։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Թրքա­հայ հա­մայն­քա­յին կեան­քէն ներս առ­կայ է խոր բե­ւե­ռա­ցում­նե­րու եւ պա­ռակ­տու­մի շրջան մը։ Եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր շարք մը տա­րա­կար­ծու­թիւն­ներ չեն հար­թուիր զա­նա­զան նիւ­թե­րու շուրջ։ Կա­լուա­ծա­կան խնդիր­նե­րէ սկսեալ մին­չեւ դպրոց­նե­րու հար­ցե­րը՝ ծան­րա­բեռ­նուած օ­րա­կարգ մը ու­նի հա­մայն­քը։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Թրքա­հայ հա­մայն­քի օ­րա­կար­գը ար­տա­սո­վոր նիւ­թով մը զգա­լիօ­րէն ծան­րա­բեռ­նուե­ցաւ վեր­ջին օ­րե­րուն։ Պուն­տես­թա­կի կող­մէ ըն­դու­նուած ո­րո­շու­մով մը Գեր­մա­նիա պաշ­տօ­նա­պէս ճանչ­ցաւ հա­յոց ցե­ղես­պա­նու­թիւ­նը։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Գեր­մա­նիոյ խորհր­դա­րա­նին կող­մէ հայ­կա­կան հար­ցին շուրջ առ­նուած ծա­նօթ ո­րո­շու­մը վեր­ջին օ­րե­րուն ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն կը զբա­ղեց­նէ Թուր­քիոյ օ­րա­կար­գը։ Գեր­մա­նա­կան օ­րէնս­դիր մարմ­նին կող­մէ 1915-ի դէպ­քե­րուն որ­պէս ցե­ղաս­պա­նու­թիւն ճա­նա­չու­մը մեծ վրդով­մունք յա­ռա­ջա­ցու­ցած է հան­րա­յին կար­ծի­քի գրե­թէ բո­լոր խա­ւե­րուն մօտ՝ քա­նի որ հայ­կա­կան կող­մին տե­սա­կէ­տէ որ­դեգ­րուած է միա­կող­մա­նիօ­րէն։