Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Սուրբ Հո­գիին աս­տուա­ծա­յին գա­լուս­տը քա­րո­զուած է բո­լոր մար­գա­րէ­նե­րու կող­մէ, բայց կա­տա­րե­լա­պէս ա­նոր գալս­տեան մա­սին ա­ռա­քեալ­նե­րուն պատ­մեց Յի­սուս Քրիս­տոս, մեր Փրկի­չը, մինչ իր տնօ­րի­նա­կան փրկա­րար չար­չա­րանք­նե­րը կը կրէր, որ­պէս­զի ճանչ­ցուի Հո­գիին էու­թիւ­նը եւ ա­նով մխի­թա­րուին ա­նոնք։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Սու­րիա­կան պա­տե­րազ­մին հե­տե­ւող­նե­րուն հա­մար Հա­լէ­պի, Դա­մաս­կո­սի, Հոմ­սի տար­բեր ճա­կատ­նե­րը դար­ձան իս­լա­մա­մէտ խմբա­ւո­րում­նե­րու «սպա­սուած դրախտ»: Ա­րա­բե­րէ­նով եւ թրքե­րէ­նով՝ ճեն­նէթ: Այդ դրա­տին հա­մար Մի­ջին Ա­սիոյ տար­բեր քա­ղաք­նե­րէն եւ Եւ­րո­պա­յի ցա­մաք­նե­րէն հա­զա­րա­ւոր իս­լա­մա­մէտ­ներ Սու­րիա հաս­նե­լով պա­տե­րազմ մղե­ցին Սու­րիոյ նա­խա­գա­հին ա­ռաջ­նոր­դած բա­նա­կին դէմ:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ այց մը տուաւ Ֆէ­նէ­րի Յու­նաց Պատ­րիար­քա­րա­նը։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը այս առ­թիւ հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Ուղ­ղա­փա­ռաց Տ.Տ. Պար­թո­լո­մէոս Ա. Տիե­զե­րա­կան Պատ­րիար­քին կող­մէ։

Հա­յաս­տան եւ Եւ­րո­միու­թիւ­նը ներ­կա­յիս բա­նակ­ցու­թիւն­ներ կը վա­րեն՝ ի­րենց յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն հա­մար նոր ի­րա­ւա­կան հիմք մը ձե­ւա­ւո­րե­լու ա­ռա­ջադ­րու­թեամբ։

Ան­ջա­տո­ղա­կան ա­հա­բեկ­չա­կան ՓՔՔ կազ­մա­կեր­պու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կէ իր բռնա­րարք­նե­րը։ Ընդ­հա­նուր սպա­յա­կոյ­տի նա­խա­գա­հու­թեան աղ­բիւր­նե­րը տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ այս ա­ռա­ւօ­տեան շատ կա­նուխ ժա­մե­րուն Հաք­քեա­րիի Չու­քուր­ճա գա­ւա­ռա­կին մէջ ա­հա­բե­կիչ­նե­րուն եւ ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րուն մի­ջեւ ծա­գե­ցան բա­խում­ներ, ո­րոնց հե­տե­ւան­քով ութ զի­նուոր նա­հա­տա­կուե­ցաւ։

Իսթանպուլի մօտ ԱՄՆ-ի աւագ հիւպատոսութեան մամլոյ կցորդը այցելեց ԺԱՄԱՆԱԿ-ի խմբագրատունը:
Թերթիս գլխաւոր խմբագիր Արա Գօչունեան ջերմ մթնոլորտի մը մէջ հիւրընկալեց Տէյվիտ Քոնըլը:

ԶԻ­ՊԷՉ, որ կը գոր­ծէ Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի հո­վա­նիին ներ­քեւ, ներ­կա­յիս կը պատ­րաս­տուի գործ­նա­կան գետ­նի վրայ հա­մա­գոր­ծակ­ցիլ իս­թան­պու­լա­հայ վար­ժա­րան­նե­րուն հետ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ա­րուես­տա­կա­նու­թիւն», մա­նա­ւանդ մեր դա­րուն, բնու­թեան դէմ մար­դուս հռչա­կած ճա­կա՛տն է, որ պայ­քար մը, մրցակ­ցու­թիւն մըն է նաեւ մար­դուն եւ բնու­թեան մի­ջեւ։ Ա­րուես­տա­կա­նու­թիւն կը նշա­նա­կէ՝ անբ­նա­կա­նու­թիւն, կեղծ, կեղ­ծուած՝ նմա­նը բայց ո՛չ ի­րա­կա­նը։

ՊԱՅԾԻԿ ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

​Ինչ­պէս ա­մէն տա­րի, այս տա­րի եւս Եւ­րո­տե­սի­լի երկր­պա­գու­նե­րը ժա­մադ­րուած էին ի­րենց հե­ռա­տե­սի­լի պաս­տառ­նե­րուն դի­մաց ըմ­բոշխ­նե­լու հե­ռար­ձա­կու­մը Եւ­րո­տե­սիլ մի­ջազ­գա­յին եր­գի մրցոյ­թին։