Արխիւ

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Պո­մոն­թիի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նին մէջ։ Ծա­նօթ է, որ Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծառ վեր­ջերս նոյն դպրո­ցէն ներս դա­սա­խօ­սած էր՝ ա­րեւմտա­հա­յե­րէ­նի ան­ցեա­լին, ներ­կա­յին ու ա­պա­գա­յին մա­սին։

Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պետ Տա­րօն Մար­գա­րեա­նի յանձ­նա­րա­րու­թեամբ Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի եւ մայ­րա­քա­ղա­քի վար­չա­կան շրջան­նե­րուն կող­մէ 2016 թուա­կա­նին եւս պի­տի շա­րու­նա­կուին սու­րիա­հայ ըն­տա­նիք­նե­րու ա­ջակ­ցու­թեան ծրա­գիր­նե­րը: Այս մա­սին կը յայտ­նեն Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի տե­ղե­կա­տուու­թեան եւ հա­սա­րա­կու­թեան հետ կա­պե­րու վար­չու­թե­նէն:

Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի «Հայ ազ­գա­յին գոնկ­րէս» ընդ­դի­մա­դիր խմբակ­ցու­թեան ղե­կա­վար Լե­ւոն Զու­րա­բեան նա­խըն­թաց օր Ե­րե­ւա­նի մէջ բա­ցատ­րու­թիւն­ներ տուաւ Լե­ւոն Տէր-Պետ­րո­սեա­նի ա­ռող­ջա­կան վի­ճա­կին շուրջ։

Ֆրան­սա­յի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան պե­տա­կան քար­տու­ղար Ան­նիկ Ժի­րար­տէն այ­սօր կը ժա­մա­նէ Ե­րե­ւան։ Զար­գաց­ման ու ֆրան­սա­խօ­սու­թեան հար­ցե­րով պա­տաս­խա­նա­տու ֆրան­սա­ցի պե­տա­կան քար­տու­ղա­րին Հա­յաս­տա­նի շփում­նե­րը կը տե­ւեն եր­կու օր։

​Օքսֆորտ համալսարանի Փեմպրուք գոլէճը այս օրերուն կը հիւրընկալէ սփիւռքահայ բազմաթիւ մտաւորականներ:
«Արեւմտահայերէնը 21-րդ դարուն» խորագրեալ քննարկումներուն ներկայ է նաեւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի խմբագիր Սեւան Տէյիրմենճեան:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մա­հա­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի սի­րուած ու յար­գուած դէմ­քե­րէն Ժիլ­պէռ Բա­րու­նա­կեան, որ եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր կը գտնուէր դար­ման­ման տակ։ Ան տաս­նա­մեակ­ներ շա­րու­նակ նուի­րեալ ծա­ռա­յու­թիւն մա­տու­ցած էր մեր հա­ւա­քա­կան կեան­քէն ներս։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան այ­սօր կը մեկ­նի Լոս Ան­ճե­լըս, Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ։ Իր այ­ցե­լու­թիւ­նը կը կա­յա­նայ Հայց. Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Հիւ­սի­սա­յին Ա­մե­րի­կա­յի Ա­րեւմտեան Թե­մի Ա­ռաջ­նորդ Տ. Յով­նան Արք. Տէր­տէ­րեա­նի հրա­ւէ­րին ըն­դա­ռաջ։

Ն. ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Աշ­խար­հահռ­չակ գծան­կա­րիչ եւ փո­րագ­րա­կան գե­ղան­կար­չու­թեան հայ վար­պետ Էտ­կար Շա­հին (1874-1947) մեծ համ­բա­ւի տէր է:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Մա­տաղ» կը նշա­նա­կէ՝ ուխ­տի ոչ­խար, զոհ կամ զո­հի ճաշ։ Իսկ «Սի­րոյ սե­ղան» ա­սա­ցուած­քը կը հա­մա­պա­տաս­խա­նէ «ա­գապ» յու­նա­րէն բա­ռին՝ որ կը նշա­նա­կէ՝ սէր, որ կը հան­դի­պինք Աս­տուա­ծա­շուն­չի Եօ­թա­նաս­նից յու­նա­րէն թարգ­մա­նու­թեան մէջ՝ որ գե­րա­զան­ցա­պէս կ՚ակ­նար­կէ «զգա­յա­կան սէ­րը»։ «Agape» կ՚ար­տա­յայ­տէ Քրիս­տո­սի սէ­րը կամ քրիս­տո­նեա­նե­րու սէ­րը՝ ի­րա­րու նկատ­մամբ։