Արխիւ

Սուրբ Ծննդեան եւ Աստուածայայտնութեան տօնին առթիւ աւանդական այցելութիւններ ու ջերմ մթնոլորտ:
Պատրիարքարան շնորհաւորութեան փութացին նաեւ մեր հաստատութիւններու տիկնանց կազմերու ներկայացուցիչները:

Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

2017 թուականը յատկանշուեցաւ հետաքրքրական եւ կարեւոր իրադարձութեամբ մը: Պատմութեան մէջ առաջին անգամ մարդամեքենան  քաղաքացիութիւն ստացաւ: Պարզուեցաւ, որ այդ քայլին դիմած երկիրը պահպանողական Սէուտական Արաբիոյ թա-գաւորութիւնն է:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աստուծոյ եւ մարդու յարաբերութիւնը, քանի որ «հօր եւ որդիի մտերիմ յարաբերութիւն» մըն է, ապա ուրեմն մարդ, Աստուծոյ առջեւ պարզելու է իր ամբողջ պիտոյքները, կարօտութիւնները, ինչպէս նաեւ ուրախութիւնները, տխրութիւնները, նեղութիւնները, հնհնուքները՝ մտատանջութիւնները եւ վա՛խերը։ Ասիկա բնական է, որովհետեւ հօր մը իր որդիին եւ փոխադարձաբար՝ զաւկի մը իր հօր հետ ունեցած յարաբերութիւնը անկե՛ղծ է՝ մտերիմ է եւ սիրոյ վրայ հաստատուած է։ Եւ ծածուկ որեւէ բան պէտք չէ՛ գտնուի հօր եւ զաւկի յարաբերութեանը մէջ։

Ս. Ծննդեան եւ Աստուածայայտնութեան տօնին առթիւ, Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսը երէկ փոխանցեց համայն հայութեան ուղղեալ տաղաւարի պատգամը՝ Սուրբ Էջմիածնի Մայր Տաճարի խորանէն։ Ստորեւ արեւմտահայերէնի վերածելով կը ներկայացնենք հայրապետական պատգամը։

Պատրիարքական տեղապահ Տ. Գարեգին Արք. Պեքճեան Նոր տարուայ առաջին օրերուն ընդունեց Էսաեան սանուց միութեան «Մարալ» համոյթի ներկայացուցիչները։ Այսպէս, նորին սրբազնութեան ներկայացան միութեան վարչութեան ատենապետուհի Մարիամ Տրամէրեան, գեղարուեստական ղեկավար Կարպիս Չափքան եւ համակիրներէն Տայք Միրիճանեան։

ՎԱՐԴԱՆ ՅՈՎՍԷՓԵԱՆ 

Թերեւս տարօրինակ թուի, որ երեսունը անց երիտասարդ մը ամէն առիթով նամակ գրելու մասին կը մտածէ. սակայն, ներշնչուելով 21 Սեպտեմբեր, 1897-ին, «Նիւ Եորք Սան»ի մէջ լոյս տեսած խմբագրականէն՝ «Ի՞զ տեր Սենթա քլոզ» եւ մանաւանդ հայ համբաւաւոր բանաստեղծ Մուշեղ Իշխանի «Նամակ Կաղանդ պապային» գործէն, ուզեցի ձեռնարկել հետեւեալ նամակին՝ այն յոյսով, որ բարին տակաւին վառ կը մնայ մեր սրտերուն մէջ, եւ թերեւս շատ մը ընթերցողներու սիրտերը կը նորոգուին ու օրհնութեան պատճառ կը դառնայ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ ծննդեան առիթով:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

ԽԱ­ՂԱ­ԼԻՔ ՎԱ­ՃԱ­ՌՈ­ՂԻՆ ՄՕՏ
-Հի­մա, դուն այ­սինքն ա­նակն­կա­լի՞ պի­տի գաս, Կա­ղան­դի գի­շե­րը շա՞տ պի­տի ու­րա­խա­նաս, երբ տես­նես նուէ­րի թուղ­թով փաթ­թուած այս տու­փը,- կ՚ը­սէ խա­ղա­լիք վա­ճա­ռո­ղը մա­նու­կի մը, որ ե­կած է ծնող­քին հետ, գտած է իր նա­խա­սի­րած ու փա­փա­քած խա­ղա­լի­քը ու ա­հա նուէ­րի տես­քով շալ­կած դուրս պի­տի ել­լէ խա­ղա­լիք վա­ճա­ռո­ղին խա­նու­թէն:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ 

Տարլին ինը տարեկան աղջիկ մըն է: Կ՚ապրի Էլ Սալվատորի փոքր քաղաքներէն մէկուն՝ Սան Վինսենթէի մէջ, ուր կը մասնակցէի միջեկեղեցական համագումարի մը եւ կը խօսէի Աստուածաշունչի ընկալումի տարբեր բնութագրումներուն մասին՝ անգլերէն լեզուով:

«Կա­տա­րես­ցուք զսրբու­թիւն ա­հիւն Աս­տու­ծոյ» (2 Կորնթ. 7։1)
Քրիս­տո­սի Ս. Ծնունդն աշ­խար­հի կեան­քին մէջ մար­դը դէ­պի սրբու­թիւն ա­ռաջ­նոր­դող աս­տուա­ծա­յի­նին ներ­կա­յու­թիւնն է: