Արխիւ

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Տա­րես­կիզ­բին, Գում­գա­բուի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած սուրբ ծննդեան ա­ւան­դա­կան ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին, հա­մայն­քա­յին վա­րիչ­նե­րու եւ բազ­մա­թիւ հո­գե­ւո­րա­կան­նե­րու ներ­կա­յու­թեամբ, Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան եւ այժմ ար­դէն հրա­ժա­րեալ՝ այդ պա­հու դրու­թեամբ Կրօ­նա­կան ժո­ղո­վի ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան փո­խա­նա­կե­ցին դրուա­տա­լից խօս­քեր։ Եր­կուքն ալ անդ­րա­դար­ձան պատ­րիար­քա­կան ընտ­րու­թեան հար­ցին։

«Հա­յաս­տա­նի զար­գաց­ման նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներ» (IDeA) հիմ­նադ­րա­մի «Տա­թե­ւի վերած­նունդ» ծրագ­րի նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ եր­րորդ տա­րին ըլ­լա­լով Տա­թեւ հա­մայն­քին մէջ Տեառ­նըն­դա­ռա­ջի տօ­նը ա­ռանձ­նա­յա­տուկ կեր­պով նշուած է:

RFI մի­ջազ­գա­յին ֆրան­սա­կան ձայ­նաս­փիւ­ռի կա­յա­նը հա­ղոր­դում պատ­րաս­տած է այն մա­սին, թէ Ֆրան­սա­յի մէջ բնա­կող հա­յե­րը ո՞վ կ՚ու­զեն տես­նել իբ­րեւ երկ­րի յա­ջորդ ղե­կա­վար:

Հա­յաս­տա­նի Գրող­նե­րու միու­թիւ­նը վեր­ջերս յանձ­նեց այս տա­րուան «Հրանդ Մատ­թէո­սեան» մրցա­նա­կը։ Գրող­նե­րու միու­թեան նախ­կին նա­խա­գահ, մե­ծա­նուն ար­ձա­կա­գիր Հրանդ Մատ­թէո­սեա­նի յի­շա­տա­կին ձօ­նուած այս մրցա­նա­կը հաս­տա­տուած է 2005 թուա­կա­նին։

Ե­րե­ւա­նի Մա­տե­նա­դա­րա­նի նոր տնօ­րէ­նի նշա­նակ­ման սպա­սում­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Տնօ­րէ­նի պաշ­տօ­նա­կա­տար Վա­հան Տէր-Ղե­ւոն­դեան վեր­ջերս անդ­րա­դար­ձաւ այս գոր­ծըն­թա­ցին։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Լրագ­րող, հրա­պա­րա­կա­գիր Թա­թուլ Յա­կո­բեա­նի հիմ­նած Հայ­կա­կան ու­սում­նա­սի­րու­թիւն­նե­րու Ա­ՆԻ կեդ­րո­նը Ե­րե­ւա­նի «Արթպ­րի­ճ» սրճա­րան-գրա­խա­նու­թին մէջ նա­խըն­թաց օր հան­դի­պում մը կազ­մա­կեր­պած էր, ըն­թեր­ցա­սէր­նե­րուն հա­մար։ Այս առ­թիւ Թա­թուլ Յա­կո­բեան ներ­կա­յա­ցուց իր աշ­խա­տա­սի­րու­թեամբ վե­րահ­րա­տա­րա­կուած «Ազգ եւ հայ­րե­նի­ք» հա­տո­րը, որ Հա­յաս­տա­նի Ա­ռա­ջին հան­րա­պե­տու­թեան ա­ռա­ջին վար­չա­պետ՝ Յով­հան­նէս Քա­ջազ­նու­նիի գիրքն է:

Ե­րէկ, Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղե­ցին նշեց Տեառ­նըն­դա­ռա­ջի տօ­նը։ Քա­ղա­քիս մէջ տե­ղի ու­նե­ցան ա­ւան­դա­կան տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­ներ։ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ Տէ­րու­նի տօ­նին կա­պակ­ցու­թեամբ Մայր Տա­ճա­րի եր­դի­քին տակ մա­տու­ցուե­ցաւ Սուրբ Պա­տա­րագ, ձե­ռամբ Տ. Շա­հէ Ծ. Վրդ. Ա­նա­նեա­նի, որ խօ­սե­ցաւ նաեւ օ­րուան քա­րո­զը։

ՄՈՎ­ՍԷՍ ԾԻ­ՐԱ­ՆԻ

Անց­նող դա­րու երկ­րորդ կի­սուն, երբ կեր­պա­րուես­տա­գէտ­նե­րը (թէ նիւ­թե­ղէն, թէ՛ ո­ճա­յին) նոր մի­ջոց­ներ կպո­րո­նէին, ա­նոնց­մէ ո­մանք (Տէյ­վիտ Ան­նես­լեւ, Մաքս Պիլ, Ար­ման Պուզ­պու­զեան…) նկա­րե­ցին ժա­պա­ւէն­նե­րու ձե­ւու­թա­յին բազ­մա­տե­սակ հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րը եւ օգ­տա­գոր­ծե­ցին զա­նոնք ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան հնարք­նե­րու մէջ՝ հա­մա­ձայն ի­րենց ներ­քին թե­լադ­րան­քին:

Տ. Սահակ Եպիսկոպոս Մաշալեան դատարկած է Պատրիարքարանի սենեակը ու երէկուան դրութեամբ մեկնած՝ Պաքըրգիւղի հօրենական բնակարանը:
Կրօնական ժողովի հրաժարեալ ատենապետը յայտարարութիւններ ըրաւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ին. «Եկեղեցի չեմ երթար՝ կրնայ սխալ հասկցուիլ, բայց հրաժարականս չեմ պաշտօնականացուցած»: