Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կի­րա­կի ա­ռա­ւօտ, կա­նուխ ժա­մե­րուն, նստած գողտ­րիկ, գե­ղե­ցիկ ե­կե­ղեց­ւոյ նստա­րան­նե­րուն վրայ, կը դի­տեմ Սուրբ Խո­րա­նը։ Այդ պա­հը այն խորհր­դա­ւոր պահն է՝ երբ ա­ռան­ձին մտա­ծե­լու, խորհրդա­ծե­լու եւ ապ­րե­լու ա­ռի­թը ու­նիմ վե­հա­գոյն ճշմար­տու­թիւ­նը, կ՚ամ­փո­փուիմ եւ կը վե­րա­նամ, մտա­պէս կը յափշ­տա­կուիմ երբ կը մտա­ծեմ, որ քիչ յե­տոյ այդ նոյն Սուրբ Խո­րա­նին վրայ պի­տի կա­տա­րուի աշ­խար­հի ամ­բողջ պատ­մու­թեան ե­զա­կի զո­հա­բե­րու­մը՝ նուի­րու­մը եւ պի­տի ապ­րուի կեան­քի աննման ճշմար­տու­թիւ­նը… ան­ձայն, հա­մեստ այդ Սուրբ Սե­ղա­նին վրայ։

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­յին հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թեան լրա­տուա­կան եւ վեր­լու­ծա­կան հա­ղոր­դում­նե­րու տնօ­րէն, հե­ռուս­տա­մեկ­նա­բան Գէորգ Ալ­թու­նեան «Հա­յաս­տա­նի զար­գաց­ման նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներ» (IDeA) հիմ­նադ­րա­մի հա­մա­հիմ­նա­դիր Ռու­բէն Վար­դա­նեա­նին յանձ­նած է «Ա­ռա­ջին լրա­տուա­կան» ծա­ռա­յու­թեան ա­մե­նա­մեայ մրցա­նա­կը։

Եւ­րո­միու­թեան Ար­տա­քին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու եւ անվ­տան­գու­թեան հար­ցե­րով գե­րա­գոյն յանձ­նա­կա­տար Ֆե­տեր­քիա Մո­կե­րի­նի այ­սօր շփում­ներ կ՚ու­նե­նայ Ան­գա­րա­յի մէջ, ուր կը հիւ­րըն­կա­լուի ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ։ Դէ­պի Թուր­քիա պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թեան ըն­թաց­քին ի­րեն կ՚ըն­կե­րա­նան Եւ­րո­յանձ­նա­ժո­ղո­վի Ընդ­լայն­ման ու հա­րե­ւա­նու­թեան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան գծով կո­մի­սար Եո­հան­նէս Հան եւ Մար­դա­սի­րա­կան օ­ժան­դա­կու­թեան ու ճգնա­ժա­մե­րու կառ­ա­վար­ման գծով կո­մի­սար Խրիս­տոս Սթի­լիա­նի­տէս։

Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան շա­բա­թա­վեր­ջին հե­ռա­խօ­սազ­րոյց մը ու­նե­ցաւ Ի­րա­նի Նա­խա­գահ Հա­սան Ռու­հա­նիի հետ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, ա­նոնք քննար­կե­ցին հայ-ի­րա­նա­կան բա­րե­կա­մա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն եւ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ըն­թաց­քին վե­րա­բե­րեալ նիւ­թեր։ Եր­կու նա­խա­գահ­նե­րը շօ­շա­փե­ցին նաեւ մի­ջազ­գա­յին եւ տա­րած­քաշր­ջա­նա­յին օ­րա­կար­գի շարք մը ար­դի հար­ցե­րը։

Թուրքիա եւ Գերմանիա սերտօրէն կը համագործակցին հակաահաբեկչական պայքարի շրջագծով:
Ահմէտ Տավուտօղլու եւ Անկելա Մերքէլ վճռական պատգամներ տուին ԻՇԻՊ-ի դէմ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Թուր­քիոյ խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րու ար­դիւն­քով հայ պատ­գա­մա­ւոր­ներ կը հաս­նէին խորհր­դա­րան: Բնա­կան է, որ ա­նոնց ընտ­րու­թիւ­նը կը բա­նար նոր շրջան մը Թուր­քիոյ հա­յոց ի­րա­կա­նու­թեան մէջ:

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱ­ՒԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Սուրբ Սար­գի­սը թէ՛ պատ­մա­կան անձ­նա­ւո­րու­թիւն է, եւ թէ՛ սրբա­զան ա­ռաս­պե­լա­կան կեր­պար՝ օժ­տուած տար­բեր հմա­յա­կան յատ­կա­նիշ­նե­րով եւ գոր­ծա­ռոյթ­նե­րով։ Ան զա­նա­զան զրոյց­նե­րու, եր­գե­րու եւ ա­ռաս­պել­նե­րու հե­րոսն է։

Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Պա­քըր­գիւ­ղի մէջ ներ­կա­յա­ցու­ցին նա­հա­տակ բա­նաս­տեղծ Դա­նիէլ Վա­րու­ժա­նի վեր­յիշ­ման ուղ­ղեալ ծրագ­րե­րը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հա­ւատ­քի մա­սին յա­ճախ կը խօ­սինք՝ ի՛նչ որ բնա­կան է, քա­նի որ հա­ւատ­քը՝ պայ­մա­նա­կան անհ­րա­ժեշ­տու­թիւն մըն է, ան քրիս­տո­նէա­վա­յել գոր­ծու­նէու­թի՛ւնն իսկ է։ Հա­ւատ­քը ա­մէն պահ մե­զի հետ է՝ կեան­քին հետ հա­մըն­թաց կը քայ­լէ մե­զի հետ։