Արխիւ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ծուլութիւնը ներհակ է մարդկային բնութեան, քանի որ մարդը կոչուած է աշխատութեան. «Երեսիդ քրտինքովը ուտես քու հացդ…». (ԾՆՆԴ. Գ 19)։ Ուստի, Սողոմոն Իմաստուն ծոյլին կը խրատէ, որ մրջիւնին երթայ, որպէսզի անկէ իմաստութիւն, կարգ եւ կանոն, աշխատասիրութիւն եւ զիրար յարգել եւ տակաւին ուրիշ շատ բարեմասնութիւններ սորվի։

Իրականութիւնը բացարձակ արժէք մըն է, որ միշտ մարդուն մեկնակէտը կ՚ըլլայ՝ ինչքան ալ ունենայ յարաբերական չափումներ։ Երբեմն երեւակայութիւնն ալ կրնայ նպաստաւոր ըլլալ՝ իրականութեան հասնելու ճանապարհին, եթէ մարդ լաւ սնէ զայն ու լաւ սնուի անկէ։ 

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Աստուածամօր պատկերին առաջ կ՚աղօթեմ… Արցունքախառն կը խնդրեմ… 
Տոքթորականի վկայականս նոր ստացած Հայաստանէն Երուսաղէմ կը վերադառնամ։ Զոհողութիւնս շատ մեծ էր։

Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Օրերս, Գերմանիոյ հայոց թեմի առաջնորդ Գերշ. Տ. Սերովբէ Եպիսկոպոս Իսախանեանը դիմատետրի իր էջին վրայ զետեղած էր գրութիւն մը, ուր դիմելով Հայաստանի Հանրապետութեան վարչապետին, մի քանի հարցադրումներ կու տար եւ մի քանի կարծիքներ կը յայտնէր:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

«Սորվեցուր անոր մարդոց հանդէպ ազնիւ ըլլալ»: Շատ մը առաքինութիւններ մարդուն հետ կը ծնին. վարքի եւ նկարագիրի մէկ անբաժան մասը կրնայ ըլլալ բարութիւնը, ազնիւ ըլլալը, ողորմածութիւնը եւ այլն, սակայն, Լինքըն (ինչպէս նաեւ մանկավարժութիւնը) կը հաւատայ, որ այդ մէկը ո՛չ միայն բնածին կրնայ ըլլալ, այլ նաեւ կրթութեան ճամբով կարելի է փոխանցել:

ԵՊՀ-ի երդիքին տակ մանկավարժական ոլորտի սպասաւորներու մասնակցութեամբ կարեւոր ծրագիր:
«Նորարար ուսուցիչ՝ հզօր պետութիւն» խորագրեալ նախաձեռնութեան բացման ելոյթ մը ունեցաւ նախարար Անդրէասեան:

Թուրքիոյ տանտիրութեամբ եւ հիւրընկալմամբ, երէկ, Իսթանպուլի մէջ տեղի ունեցան Ռուսաստան-Ուքրայնա բանակցութիւններ։ Իր նմաններու շարքին երրորդն էր բանակցային փուլը։ Պատուիրակութիւնները մէկտեղուեցան Չըրաղանի պալատին մէջ։

Երեւանի «Մխիթար Հերացի» պետական բժշկական համալսարանը պիտի օժտուի նոր, գերժամանակակից գրադարանով մը։ «Արմէնփրէս»ի հաղորդումներով, համապատասխան նախագծի գործադրութիւնը արդէն սկսած է։

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Քիթին տակէն առանց ընդմիջումի իր յօրինած օփերան կ՚երգէր եւ մատները թըփ-թըփ սեղանին կը զարնէր։ Մինչեւ այսօր չեմ ազատուած թըփ-թըփի բարդոյթէն։ Ակռաներս կը կրճտէի ջղայնութենէս, մայրս ծուռ-ծուռ եւ յանդիմանական նայուածք մը կը նետէր.
-Մէկը չունի, մենք ենք իր ընտանիքը։