Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Անցեալ շաբաթ մեր ընթերցողներուն ներկայացուցինք Շահնազար Քէօթահեանի կեանքն ու գործունէութիւնը, ինչպէս նաեւ Քէօթահեանի գրած բանաստեղծութիւններէն փունջ մը ներկայացուցինք:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ամէն մարդ կը փափաքի զգացուիլ։ Զգալ, թէ ինք ներկայ է ուրիշի կեանքին մէջ, իր մտածումները, զգացումները ու ներկայութիւնը նշանակութիւն ունին։ Մարդ էակը միշտ ունի երկու խորունկ փափաքներ՝ զգացուիլ եւ հասկցուիլ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Լոյս տեսած է քուէյթաբնակ գործիչ, հրապարակախօս Կիրակոս (Կարօ) Գույումճեանի չորրորդ գիրքը, որ կու գայ ամբողջացնելու հարուստ կենսագրութեամբ եւ նշանակալի ճանապարհ անցած գործչին կեանքը՝ իր ծննդավայր Հալէպէն մինչեւ Քուէյթ, ուր աշխատանքի բերումով ապրած եւ աշխատած է Կիրակոս Գույումճեան։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երեւանի «Մեսրոպ Մաշտոց» մատենադարանը կրկին բովանդակալից ցուցահանդէսով մը ներկայացած է, որ կը կրէ «Արարչագործ բնութեան ձեռագրական խորհուրդը» խորագիրը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կրաֆիթին՝ որպէս քաղաքային արուեստի ձեւ, վերջին տասնամեակներուն լայն տարածում ստացած է աշխարհի բազմաթիւ քաղաքներու մէջ։ Սկզբնաւորեալ որպէս պատերու վրայ ինքնաբուխ գրութիւններ եւ նշաններ, այսօր կրաֆիթին վերածուած է լուրջ մշակութային եւ արուեստային արտայայտչաձեւի։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երբ բժիշկ Ռուբէն Սեւակ 1914 թուականին գրեց «Մեղքին տունը», անիկա միայն հիւանդութեան մը պատմութիւնը չէր։
Այս պատմութեան հերոս դարձած տղուն կարմրած երեսը, անոր հօրը աչքերն ու բժիշկին դառն հայեացքը՝ այդ ժամանակուայ ամբողջ հասարակութեան դիմանկարն էին, ուր սէրը, մեղքը, գիտութիւնն ու ամօթը խճողուած էին իրարու վրայ։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ծնած է 6 դեկտեմբեր 1902-ին, Շապին Գարահիսարի Թամզարա աւանը:
ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Հայաստան ծնած եմ եւ երբեք չեմ զգացած, որ պէտք է պայքարիմ ինքնութիւնս պահելու համար։ 2003 թուականին տեղափոխուեցայ Պարսելոնա եւ խումբ մը հայերով զգացինք հայկական ինքնութիւնը պահպանելու անհրաժեշտութիւնը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Որքան ալ հին ժամանակներուն նման տարածուն չըլլայ, նամակը տակաւին հաղորդակցութեան ձեւ մըն է եւ կը ցոլացնէ զգացումներն ու մտածումները, երբ անոնք բառերով արտայայտուին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանեան իրականութիւնը այսօր ակնյայտ կերպով ճգնաժամի մը մէջ կը գտնուի։
Իշխանական կառոյցներուն եւ բարձրաստիճան հոգեւորականներուն միջեւ յառաջացած հակադրութիւնը ստեղծած է բաւական բարդ եւ բազմաշերտ իրավիճակ մը, զոր կարելի է համառօտ կերպով բնորոշել որպէս ինքնութեան եւ բարոյականութեան ճգնաժամ։
