Թրքահայ կեանք

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րուն մօտ մեծ յար­գան­քի ու հա­մակ­րան­քի ա­ռար­կայ դար­ձած պա­տուա­կան դէմք մը՝ Նա­զան Պիւ­յիւք­սի­նե­մեան։ Իր սե­րուն­դի ե­զա­կի դէմ­քե­րէն մին ե­ղած է Նա­զան Պիւ­յիւք­սի­նե­մեան, որ մին­չեւ մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լը բազ­մա­կող­մա­նի նպաստ բե­րած է հա­մայն­քա­յին կեան­քին։

Սրբոց Վարդանանց Դպրաց Դաս-երգչախումբի մանկանց ու մանկապատանեկան կազմերուն փայլուն համերգը:
Նոր սերունդի ներկայացուցիչներուն յաջող ելոյթները մեծ խանդավառութիւն ստեղծեցին երաժշտասէրներուն մօտ: Տ. Թաթուլ Ծ. Վրդ. Անուշեան յանձնեց գնահատագրեր:

Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նը տուն դար­ձաւ ման­կա­պար­տէ­զի դա­սա­րան­նե­րու տա­րե­վեր­ջի հան­դէ­սին, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ յետ­մի­ջօ­րէին վար­ժա­րա­նին հան­դի­սաս­րա­հին մէջ, ներ­կա­յու­թեամբ Մխի­թա­րեան Հայ­րե­րու՝ Մագ. Հ. Սար­գիս Ծ. Վրդ. Էր­մէ­նի եւ Հ. Յա­կով­բոս Ծ. Վրդ. Չօ­փու­րեա­նի, հիմ­նադ­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Պերճ Մեն­զիլ­ճիօղ­լուի, Մա­տա­կա­րար մարմ­նի ա­տե­նա­պետ եւ ան­դամ­նե­րու, վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան, ու­սուց­չաց կազ­մին եւ ծ­­նող­նե­րու:

Գալ­ֆաեան Տան ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րուն տա­րե­վեր­ջի հան­դէ­սը նա­խըն­թաց օր տե­ղի ու­նե­ցաւ Սկիւ­տա­րի սա­նուց միու­թեան հա­ւա­քա­տե­ղիին մէջ։ Այս ձեռ­նար­կը ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ մեծ խան­դա­վա­ռու­թեան, մինչ ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը յու­զում­նա­խառն մթնո­լոր­տի մը մէջ հրա­ժեշտ կ՚առ­նեն ի­րենց վար­ժա­րա­նէն։

Ս. Վարդանանց Դպրաց Դաս-երգչախումբը երկու ծրագրով կը ներկայանայ երաժշտասէրներուն:
Ֆէրիգիւղի ընտանիքը հերթական անգամ կ՚ապրի՝ մեր համայնքին համար ստեղծուած հնարաւորութեան արդար հպարտութիւնը:

Ֆէ­րի­գիւ­ղի սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Վոս­փո­րի վրայ կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ նա­ւապ­տոյտ մը։ Միու­թեան վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ Անդ­րա­նիկ Քա­րա­քուշ եւ իր ըն­կեր­նե­րը այս առ­թիւ ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ հիւ­րըն­կա­լե­ցին պտոյ­տին բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րը։

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նի ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րուն հա­մար վեր­ջերս կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ շրջա­նա­ւար­տու­թեան խրախ­ճանք մը։  Թա­ղի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից «Իլք­քան» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դի­սու­թիւ­նը, որ միեւ­նոյն ժա­մա­նակ ձօ­նուած էր նա­խակր­թա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած միջ­վար­ժա­րա­նա­յին սքրապ­լի մրցոյ­թը ե­րէկ հա­սաւ իր ա­ւար­տին։ Նա­խըն­թաց օր լի­սէ­նե­րու մա­կար­դա­կով կազ­մա­կեր­պուած ա­ռա­ջին փու­լէն վերջ ե­րէկ ալ տե­ղի ու­նե­ցաւ երկ­րորդ փու­լը՝ միջ­նա­կար­գե­րու մա­կար­դա­կով։

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ չոր­րորդ դա­սա­րա­նի ա­ւար­տա­կան հան­դէ­սը։ Դպրո­ցէն ներս չոր­րորդ դա­սա­րա­նը կ՚ա­նուա­նուի «Մե­ղու­ներ» եւ ա­նոնք ար­դէն ա­ւար­տած են պար­տա­դիր կրթու­թեան ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նի ա­ռա­ջին հանգ­րուա­նը։ «Մե­ղու­ներ»ու դէ­պի միջ­նա­կարգ ճա­նա­պար­հոր­դու­թիւ­նը Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նին մէջ նշուե­ցաւ մեծ խան­դա­վա­ռու­թեամբ։

Պէ­շիկ­թա­շի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը իս­լա­մա­կան աշ­խար­հի Ռա­մա­զա­նի սկիզ­բին առ­թիւ իֆ­թա­րի սե­ղան մը սար­քեց Օր­թա­գիւ­ղի մէջ, նա­ւա­մա­տոյ­ցի հրա­պա­րա­կին վրայ։ Այս առ­թիւ Պէ­շիկ­թա­շի քա­ղա­քա­պետ Մու­րատ Հա­զի­նե­տար հիւ­րըն­կա­լեց նաեւ ոչ-իս­լամ փոք­րա­մաս­նա­կան հա­մայնք­նե­րէն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ։