ԱՐԴԱՐ ԿԱՆՉ ՄԸ ԵՒՍ
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Այս տողերուն մէջ կ՚ուզեմ արտայայտել այն բոլորը, որոնք իբրեւ մտահոգութիւն մտքիս մէջ ամբարած էի ինքնածին, իբրեւ մարմաջ, նաեւ՝ ազնիւ ցանկութիւն եւ տրամադրութիւն: Ազատ երկնքի տակ կ՚ապրինք, բայց կարծես ներկայէն բացակայ ենք: Միւս կողմէ, այս դարու պատմութիւնն ալ հայու մեր դէմքին վրայ բացած է նոր եւ անօրինակ ակօսներ, որոնց իբրեւ արդիւնք՝ մարդկային ամէն տեսակի ցնցումներու ենթակայ դարձած ենք: