ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի զգուշաւոր լռութիւնը կարելի է «պայթումէն հինգ րոպէ առաջ» խորագրել։ Հասարակութեան մօտ առկայ է որոշակի վախ մը, որովհետեւ անցեալ տարուան պատերազմն ու ռազմական գործողութիւններու դադրեցումը՝ չեն բերած կայունացման, հետեւաբար, նաեւ ամբողջական խաղաղութիւն մը կերտուած տեսնելու հեռանկարը։
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Եւ կ՚անցնի մանկութիւնը՝ գրեթէ կեանքի ամենաթէժ սփռումներով եւ կու գայ, կը կանգնի պատանեկութեամբ՝ որպէս դեռ չսկսած ապրուստի հատուցման յորդոր եւ սկզբնադրուժ յորձանուտ ոգիի եղելութեան, որ ապագայ կը ջախջախէ ու նոյն կշռոյթով կը սրբակերտէ:
Արաբերենէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նկատի ունենալով Հայաստանի ներկայ անկայուն, անառողջ, չարութեամբ, ատելութեամբ եւ թշնամանքով լեցուն իրավիճակը, իրողութիւն մը, որ արդիւնքն է ներկայ իշխանութիւններու վարած հակահայկական եւ հակահայաստանեան քաղաքականութեան, մեր ընթերցողներուն թարգմանաբար կը ներկայացնենք մի քանի բանաստեղծութիւններ հայերնիքի մասին՝ գրուած արաբ գրողներու կողմէ:
ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մուհամմատ Ալի Աքպարը առանց ամչնալու լացաւ: Թերեւս երիտասարդ դառնալէ ետք առաջին անգամն էր, որ լացաւ: Եւ յանկարծ, վնասակար կարօտ մը զգաց ջուրի երկու տոպրակներուն, զորս իր ուսերուն վրայ կը շալկէր:
ԱՆՊԱ ՄՈՒՍԱ
Հայացուց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Պարզ է, որ մեր զրոյցը երիտասարդութեան հետ, ըլլայ ընդհանուր թէ՛ անձնական՝ պէտք է, որ եկեղեցական ուղղութիւններ ալ ունենայ, այն հաւատքով ու համոզումով, թէ երիտասարդութիւնը Տէր Յիսուսի մարմինին՝ Եկեղեցւոյ մէկ մասնիկն է եւ թէ իւրաքանչիւր երիտասարդ կամ երիտասարդուհի պէտք է համոզուի իր անդամակցութեան այս Սուրբ Մարմինին, զոր մկրտութեամբ ստացած է եւ կ՚աճեցնէ զայն եկեղեցւոյ ամենօրեայ կեանքին միջոցով, ըլլայ եկեղեցւոյ՝ կառոյցին (շինութեան) մէջ, կամ ալ եկեղցւոյ՝ տան մէջ, կամ նոյնիսկ եկեղեցւոյ՝ սիրտին մէջ:
ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Աթոռի խաղը կը շարունակուի «իրական Հայաստան»ի մէջ։ Մէկ աթոռ կայ եւ ըստ խաղի օրէնքին, երկու վազող պէտք է ըլլայ, որպէսզի անոնցմէ մէկն ու մէկը նստի, բայց արդեօք այդպէս կ՚ընթանա՞յ մեր խաղը։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Սուրիոյ նախագահ Ահմէտ Շարայի Մոսկուա այցելութենէն վերջ, իրադարձութիւններուն կը սպասուի ուշադրութեամբ։
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Հեռուի-մօտի, դուրսի-ներսի խնդրականութիւնն ու հասկացողութիւնները տեւաբար զուգակցած են մարդկային կեանքի տարբեր բնագաւառներուն: Ամենացայտուն ու յատկանշուած ոլորտներէն յարաբերաբար կրնանք համարել աշխարհաքաղաքականութիւնը՝ հեռուի-մօտի, ներսի-դուրսի վարման, ընկալման ու զարգացման հոլովոյթները՝ աւելի հասկնալու իմաստով:
Յարգելի խմբագիր՝ Արա Գօչունեան,
Այս երկտողովս կու գամ սրտանց շնորհաւորել ԺԱՄԱՆԱԿ-ը, իր հիմնադրութեան 118-ամեակին առթիւ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեր պատմութեան ամենէն մթոտ ժամանակաշրջաններէն մէկն է որ կ՚ապրինք:
