Հարթակ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Չկայ հաւաքական կամ միասնական զգացուածութեան ֆիզիքական եւ հոգեկան տառապանք՝ թէ՛ բնազանցականութիւնով եւ թէ գիտական ու ընկերաբանական գործադրմամբ: Հաւաքական տառապանքի ընկալումը, վերծանումը, տեղ մը տարածումը, օգտագործումն ու վերացման ջանքերը (համամարդկային կրօնական եւ քաղաքական օրէնսդրական ալ մակարդակներով) կրնանք համարել մխիթարանքի ու փարատման չստացուող փորձ, ինչ որ կը հաւասարակշռէ անհատական տառապանքը, որ չէ չամոքուած ու չէ ոչնչացած:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Երբ կը նայինք մեր շուրջը, կը տեսնենք պատերազմներ, սով, ցեղասպանութիւն, գողութիւններ, սպանութիւններ, երկրաշարժներ, հրդեհներ, ջրհեղեղներ եւ այլն։ Մենք գիտենք, որ նման աղէտներ սպասելի են, բայց ինչո՞ւ իմաստը չենք տեսներ կամ չենք ուզեր տեսնել:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

2025 թուականի տարեսկիզբին, Երեւանի մէջ լոյս տեսաւ ազգագրագէտ տքթ. Յակոբ Չոլաքեանի «Լեզուական հնհնուքներ» գիրքը: 
Գիրքին 24-րդ գրութիւնը կը կրէ «Սուրբը» վերանգիրը, որ տարիներ առաջ այլ տեղ մը կարդացած էի: Ընթերցողը վերանգիրը կարդալով առաջին տպաւորութիւնը որ կ՚ունենայ, այն է, որ գրութիւնը սուրբի մը մասին է: 

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Հայրիկ, ի՞նչ կ՚ընես:
Կը փնտռեմ սիրտս, որ այդ գիշեր ինկաւ:
-Եւ այստեղ պիտի գտնե՞ս զայն:
Հապա ո՞ւր պիտի գտնեմ զայն: Դէպի գետին կը ծռիմ եւ հատիկ-հատիկ կը բռնեմ զայն, ինչպէս հոկտեմբերին պարտիզպանուհիները ձիթապտուղի հատիկները կը հաւաքեն:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Մարդ պէ՞տք է իր լսած գովասանքը կամ փառաբանութիւնը նկատի առնէ, կամ փորձութեան ենթարկէ:
Պատասխան. Առակացի իմաստուն հեղինակը այսպէս կը պատասխանէ. «Ինչպէս հալոցը՝ արծաթը եւ քուրան ոկին կը փորձէ, այնպէս ալ մարդը զինք գովող բերանը թող փորձէ» (Առ 27.21):

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ժամանակակից արագընթաց աշխարհին մէջ թեքնոլոժիի օգտագործումը դարձած է մեր կեանքի մէկ մասը: Այս իրավիճակի արդիւնքին յառաջացած է հասկացութիւն մը, որ կը կոչուի տեսողական կամ թուային յոգնածութիւն, ինչ որ ճնշուածութեան եւ յոգնածութեան տեսակ մըն է։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հայ Երուսաղէմը միշտ կիզակէտին. քաղաքապետարանի եւ պատրիարքարանի դէմ յանդիման եկած փուլին բազմաբնոյթ հարցումներ: Բացի «Կովերու պարտէզ»ի տագնապէն, Ս. Աթոռի գլխավերեւը կուտակուած են աւելի մոխրագոյն ամպեր՝ միշտ կալուածական հարցերու շուրջ:

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

​Հաւաքականութեան յայտարարուած գագաթնակէտային նպատակը մարդուն բարօրութիւնն ուերջանկութիւնն է, իսկ անոր գաղտնի գործելաոճը շահն է ու հարստանալու անյագութիւնը:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Եթէ մօտիկ անցեալին գրիչ շարժելը, գրելը որոշներու տրուած էր, աւելի ճիշդ որոշներ միայն իրենց մէջ համարձակութիւն գտնելով գրիչ կը շարժէին, ապա մեր օրերուն գրիչ շարժելն ու գրելը վերածուած են սովորական երեւոյթի, ինչպէս, օրինակ, սովորական երեւոյթ է իւրաքանչիւր մարդու համար ամէն առաւօտ արթննալէն ետք երեսը լուալը:

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​Ո՜վ պատուարժան ժողովուրդ,
Ո՜վ մեծապէս ճնշուած ամբոխ.
Ամէնօրեայ խնդիրներու եւ ցեղային հակամարտութիւններու մէջ, որոնցմէ կը տառապի մեր սիրելի երկիրը, ինչպէս նաեւ համաշխարհային հակամարտութիւններու թէժութեան ընթացքին…, մենք ո՛չ մէկ վայրկեան անուշադրութեան մատնեցինք, թէ ինչ արհաւիրքներ ու դժուարութիւններ պատահեցան եւ կը պատահին այս սիրելի ազգին հետ եւ ցաւը կը պատռէր մեր լեարդերը, երբ կը տեսնէինք, թէ ինչպէս մեծ ու փոքր երկիրները կը սնուին անոր պատմութենէն, ինքնիշխանութենէն եւ արժանապատուութենէն մնացած մնացորդով, ինչպէս տզրուկը կը սնուի արիւնով: