Հոգե-մտաւոր

«ՊԱՊԱՅԻԴ ԲԱՐԵՒ ԸՐԷ՛»

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կոմիտասը եկեղեցական, երաժիշտ ու հանճար ըլլալէ առաջ մա՛րդ էր. մեզի միշտ ներկայացուցած են Կոմիտասի դժբախտ կողմը՝ աքսորը, «խելագարութիւն»ը, սակայն չե՛ն ըսած մեզի, թէ ո՞վ էր Կոմիտաս մարդը՝ իր ընկերային բոլոր յատկութիւններով:

ՊԱՌԱԿՏՈՒԱԾ ԸՆՏԱՆԻՔ ԵՒ ԱՆՄԻԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Պառակտումը՝ միաբանութեան եւ միութեան քայքայման շարժառիթն է։ Արդարեւ, Յիսուս կը ստուգէ այս ճշմարտութիւնը. «Եթէ թագաւորութիւն մը ինքն իր մէջ բաժան-բաժան ըլլայ, այդ թագաւորութիւնը չի՛ կրնար կանգուն մնալ». (ՄԱՐԿ. Գ 24)։

ԴԺԲԱԽՏՈՒԹԻՒՆ՝ ՈՐ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆ ԲԵՐԱՒ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հին յոյն պատմիչ Հերոդոտոս իր աշխատութիւններէն մէկուն մէջ կը յայտնէ հետեւեալ տարօրինակ ու հակասական միտքը. «Յաճախ կը պատահի մարդու կեանքին մէջ, որ դժբախտութիւնը երջանկութիւն կը բերէ». դժբախտութիւն ու երջանկութիւն.

ՄԱՐԴ՝ ՈՐ ԼԵՌՆԵՐԸ ԿԸ ՔԱԼԵՑՆԷՐ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կոմիտասի երգերը այսօր լսելով ինչքանո՞վ կ՚ազդուի մարդ՝ չեմ գիտեր, սակայն գիտեմ, որ բոլոր անոնք, որոնք Կոմիտասը հարազատ աչքերով տեսնելու, ականջներով լսելու բախտաւորութիւնը ունեցած են, ապրած են աննկարագրելի զգացում մը՝ որ բառերով դժուար թէ կարելի ըլլայ բացատրել:

ԱՅԼԱԲԱՆԱԿԱՆ ԱՌՈՒՄՆԵՐ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Հոգեւոր բաներու վրայ խօսելու ժամանակ մարդիկ ընդհանրապէս կը գործածեն վերաբանութիւն կամ նմանութիւն։ Մտքի եւ մտաւոր գործողութիւններու վերբերեալ գաղափարներ, ըմբռնումներ այս կերպով միայն կրնան բացատրուիլ։

ՊԷՐՊԷՐԵԱՆԻ ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ԴԱՐՁԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Շատ մը գիրքերու մէջ Կոմիտաս Վարդապետի 1915-ի աքսորէն ողջ դուրս գալը բնորոշած են որպէս «փրկութիւն», սակայն, ինչքան ալ երեւոյթին մէջ հակասական թուի, շատ մը մտաւորականներ իրենց աշխատութիւններուն մէջ Կոմիտասի մահը ո՛չ թէ որպէս դժբախտութիւն, այլ «փրկութիւն» որակած են. շատ աւելի երանելի պիտի ըլլար, որ Կոմիտաս այդ աքսորի ընթացքին իր կեանքը կորսնցնէր՝ քան «փրկուէր»:

ԴՈՒՆ ԱՆՄԱՀ ԵՍ, ԿՈՄԻՏԱ՛Ս

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այսօր մեծանուն հանճարին՝ Կոմիտաս Վարդապետի ծննդեան 156 ամեակն է. ԺԱՄԱՆԱԿ-ի էջերուն մէջ նախօրօք բազմիցս խօսած ենք Կոմիտաս Վարդապետի մասին, սակայն կը հաւատանք, որ մեր ժողովուրդը քիչ բան գիտէ Կոմիտաս Վարդապետի մասին՝ չըսելու համար գրեթէ ոչինչ գիտէ.

ԽԱՉԸ՝ ՄԵՐ ԱՌՕՐԵԱՅԻՆ ՄԷՋ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Կեանքս քու ձե՛ռքդ է միշտ եւ սուրբ Խաչիդ կապած եմ յոյսս, ո՜վ երկնաւոր Թագաւոր, Քու սուրբերուդ բազմութիւնը բարեխօս ունիմ ինծի, դուն՝ որ ներողամիտ ես բոլորի հանդէպ՝ մի՛ մերժեր զիս որ քեզի ապաւինած եմ, այլ պատուական սուրբ Խաչովդ՝ խաղաղութեան մէջ պահէ զիս».

Էջեր