ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Համբերութիւնը զօրութիւն մըն է՝ ներուժ մը, որ վստահութիւն կը ներշնչէ ենթակային։ Յաջողութեան եւ նպատակի մը հասնելու ամենէն ապահով միջոցն է համբերութիւնը. զոր օրինակ, յուսացուած որեւէ բան եթէ զօրանայ հաւատքով եւ համբերութեամբ աւելի դիւրին կ՚իրականանայ, եւ այս իմաստով ահաւասիկ, համբերութիւնը՝ Հոգիին պտուղն է եւ առաքինութիւն է նաեւ այս պատճառով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Օտարներ կը կարծեն, որ հայ ժողովուրդը կառչած կը շարունակէ մնալ իր արմատներուն, իր արժէքներուն. հայը օտարներուն աչքին միշտ երեւցած է որպէս իր ազգը, իր հայրենիքը սիրող հաւաքականութիւն. հաւատացած է, որ հակառակ ամէ՛ն տեսակի դժուարութիւններուն՝ հայը տէր կը մնայ իր ինքնութեան, իր աւանդութիւններուն ու արժէքներուն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մատթէոս Ուռհայեցին կ՚աւանդէ, թէ Անանիա Կաթողիկոս (Անանիա Ա. Մոկացի. 946-968) փափաք յայտնեց, որ իրմէ յետոյ կաթողիկոս ըլլայ Սիւնեաց Վահան եպիսկոպոսը՝ որը ինք ձեռնադրած էր։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Որոշ անձեր կը հաւատան, որ օտարութեան մէջ կամայ թէ ակամայ լեզուն կ՚աղաւաղուի եւ ժամանակի ընթացքին մայրենի լեզուն կրնայ դառնալ երկրորդական լեզու. շատեր այս ընթացքը պարզ կը տեսնեն եւ այդ մէկը ընդհանուր վիճակի մը վերագրել կ՚ուզեն, սակայն, իրականութիւնը այդպէս չէ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Վասնզի քու խօսքերէդ պիտի արդարանաս եւ քու խօսքերէդ պիտի դատապարտուիս». (ՄԱՏԹ. ԺԲ 37)։
Կարելի չէ, որ քրիստոնեայ մը չարախօսութեան սուրը վերցնէ եւ հետեւանքներէն խոյս տայ. «… վասնզի բոլոր սուր առնողները՝ սուրով պիտի կորսուին». (ՄԱՏԹ. ԻԶ 52)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնպէս ինչպէս այսօր, նոյնպէս ալ ժամանակի հոլովոյթը իր տարբեր ժամանակներուն ունեցած է իր կերպարները. ինչպէս օրինակ՝ բժիշկներ, իմաստուններ ու գրողներ, որոնք յաջողած են այսպէս կամ այնպէս պատմութեան մէջ յիշուիլ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ կոչուած է յարատեւ, անխոնջ աշխատելու եւ տոկալով ամէն արգելքի հաւատարիմ մնալու իր կոչումին եւ այս կերպով հասնելու իր վախճանական նպատակին։ Եւ այս կը նշանակէ՝ մասնակից եւ բաժնեկից ըլլալ Աստուծոյ ստեղծագործութեան ընդհանուր ծրագրին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արդի հոգեբանութիւնը կ՚ըսէ, որ խօսքի վիրաւորանքը ո՛չ միայն «վատ խօսք» է, այլ կրնայ մարդուն ներաշխարհին մէջ հոգեբանական վնասներ յառաջացնել. այդ մէկը կ՚որակուի՝ որպէս բռնութեան ձեւ մը, որ կրնայ վիրաւորել մարդու ինքնագնահատականը, ինչ որ մարդուն մօտ տագնապ ու նուաստութեան զգացում կը յառաջացնէ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աստուած երբեմն կը մերժէ մեր աղօթքը եւ «Ո՛չ» կ՚ըսէ, որովհետեւ. «Աստուած մեզի համար աւելի աղէկ բան մը նախապատրաստեց».
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 92 տարիներ առաջ՝ 1933 թուականին, Երուսաղէմի Հայոց Պատրիարքութեան «Սիոն» պաշտօնաթերթը իր դեկտեմբերի թիւին մէջ (Է. տարի, թիւ 12, էջ 437) կը հրատարակէր «Ըմբռնել կացութիւնը» խորագրեալ կարեւոր խմբագրական մը, որուն մէջ կը տեսնենք լուրջ մտահոգութիւն մը՝ սփիւռքահայ կեանքին եւ անոր ապագային նկատմամբ:
