Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հար­ցում. Վա­խը մար­դուն ի՞նչ կու տայ եւ Աս­տու­ծոյ ա­պա­ւի­նի­լը ի՞նչ կու տայ:
Պա­տաս­խան. Ա­ռա­կա­ցին մէջ կը կար­դանք. «Վա­խը մար­դը ո­րո­գայ­թի մէջ կը ձգէ, բայց Տի­րոջ ա­պա­ւի­նո­ղը ա­մուր ա­պաս­տա­նա­րան կ՚ու­նե­նայ» (Առ 29.25):

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Վե­րա­մուտ է։
Դպրո­ցա­կան ա­շա­կերտ մը ու­նե­նա­լու կամ չու­նե­նա­լու հետ կապ չու­նի այս ի­րո­ղու­թիւ­նը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իսրայէլ անցեալ երեքշաբթի թիրախաւորեց Քաթարը։ Աւելի ճիշդ է ըսել, որ Իսրայէլ ո՛չ թէ թիրախաւորեց Քաթարը, այլ Տոհա մեկնած «Համաս»ի բանակցութիւններու պատուիրակութեան գտնուած վայրը։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

​Առաւելագոյնն ու նուազագոյնը, նաեւ անոնց ձգտման մարդկային յատկանիշութիւնը՝ տարբեր բնագաւառներու մէջ, տարբեր հասկացողութիւններով առարկաներ են: Շատ մը պարագաներու առաւելապաշտութիւնը կրնայ ըլլալ արդարացի, օրինական ու բարոյական, իսկ ուրիշ պարագաներու ոչ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մեսրոպ Պատրիարք Նարոյեան, տակաւին վարդապետ եղած ժամանակ, 1905 թուականին «Լոյս»ի մէջ հրապարակած է գրութիւն մը՝ «Ներկայի պահանջքը», որ յետագային զետեղուած է 1948-ին, Իսթանպուլի մէջ հրատարակուած «Նշխարներ» գիրքին մէջ (էջ 91-95):

ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Թանկագի՜նս…
Եթէ իրականութիւնը կ՚ուզես, ապա չեմ գիտեր, թէ ես ե՞րբ պէտք է գրեմ քեզի… Բոլոր բառերը, ինչ որ կրնայ կարօտած մատիտ մը գրել՝ գրած եմ քեզի, երբ այնտեղ էի: 

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակացի հետեւեալ համարը. «Գողին ընկեր եղող [գողութեան բաժնեկից] իր հոգին կ՚ատէ, անիկա կ՚երդնու, բայց իր գիտցածը չի յայտներ» (Առ 29.24):

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

-Կ՚երթամ, ըսաւ տղաս։ 
-Վստա՞հ ես, հարցուցի։ 
-Կ՚երթամ, կրկնեց ան։ 
Տասներկու տարեկան տղաս առաջին անգամ ըլլալով եռօրեայ պտոյտի մը պիտի մասնակցէր եւ փաստօրէն՝ երկու գիշեր տունէն դուրս պիտի քնանար։ 

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Մարդու անհատականութեան արժէքն ու արժէքի գործադրումը իրաւական, կրօնական, ընկերային, տնտեսական, մշակութային ու տարբեր բովանդակութիւններով դրսեւորուած է՝ մարդկային պատմութեան ընթացքին:

Արեւմտահայերէնի վերածեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ուսումնական նոր տարեշրջանի մեկնարկին, մեր սիրելի ընթերցողներուն կը ներկայացնենք փունջ մը մտածումներ Նորին Սրբութիւն Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Հայրապետէն, հայ դպրոցի, ընտանիք-դպրոց կապի, ուսումի եւ կրթութեան մասին: