Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Օրէնքը, իր ամենալայն իմաստով, կենցաղի կանոն մըն է, հրահանգուած՝ պատկան իշխանութեան կողմէ, հասարակաց բարիքին համար։ Բարոյական օրէնքը կ՚ենթադրէ բանական կարգը, որ Արարչին զօրութեան, իմաստութեան եւ բարութեան կողմէ հաստատուած է արարածներուն միջեւ անոնց բարիքին համար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Իրապէս արուեստ մըն է քիչ խօսքով շա՜տ բան ըսել, ամփոփել իմաստ մը մի քանի բառերու մէջ։
Քիչ խօսքով շատ բան ըսելու հարցին մէջ՝ հասարակաց իմաստութիւնը առածներով միշտ լաւ օրինակներ տուած է։

ՇԱՔԷ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ

Ֆրանսայի կայսր, աշխարհահռչակ զօրավար եւ պետական գործիչ, որ ժամանակակից Ֆրանսական պետութեան հիմնադիրը կը համարուի եւ Արեւմուտքի պատմութեան ամենաականաւոր գործիչներէն մին: Այն եզակի անհատներէն, որոնք համաշխարհային պատմութեան մէջ դարակազմիկ գործեր ըրած են:

«Կարեւոր խնդիր է՝ աշխարհով մէկ սփռուած մշակութային ժառանգութեան խնամատարութիւնը»։
Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետը դեսպանահաւաքի մասնակիցները Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ հիւրընկալելու ժամանակ կանգ առաւ զանազան երկիրներու հայկական եկեղեցական եւ ազգային հետքերը համընդհանուր ջանքերով պահպանելու անհրաժեշտութեան վրայ, ինչ որ առաւել ընդարձակ ճանաչում մը կրնայ ապահովել Հայաստանի համար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Երբ պայմանադրականօրէն կ՚ըսենք. «Բնութիւնը գեղեցիկ է», ի՞նչ ըսել կ՚ուզենք։ Երկինքի կապո՞յտը, զանազան բոյսե՞րը, գետնին կանաչ խո՞տը, վերջապէս տարբաղադրեալ այն բազմաթիւ երեւոյթնե՞րը, որոնք իրարու խառնուելով կը յօրինեն այն, ինչ որ պայմանադրականօրէն կը կոչենք «բնական տեսարան» մը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Կան մօտեցումներ, որոնց առջեւ լեզուդ կը բռնուի։ Ինչպէ՛ս դիմադարձել, ինչպէս պատկերացնել կամ ինչպէս նկարագրել ու կիսել պատմական գաղութի մը վերջալոյսին սկիզբը։

Երեւանի «Ֆրեսքօ» արդի արուեստի եւ հոգեւոր ժապաւէններու փառատօնը արդէն ընթացքի մէջ։
Վեհափառ Հայրապետը Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ հիւրընկալեց օտարերկրեայ հիւրերն ու կազմակերպիչները։

Դեսպաններու խորհրդաժողովի մասնակիցները հիւրընկալուեցան Հայաստանի Ազգային ժողովի երդիքին տակ:
Նախարար Զօհրապ Մնացականեան կանգ առաւ ինքնիշխանութեան, համահայկականութեան եւ փոխգործակցութեան վրայ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ամօթխածութիւն»ը կը նշանակէ մերժել քօղազերծել ի՛նչ որ պէտք է թաքնուած մնայ։ Արդարեւ, արդէն մարդը հոգիէ եւ մարմինէ բաղադրեալ էակ մը ըլլալուն, անոր մէջ գոյութիւն ունի որոշ «լարուածութիւն» մը՝ անոր հոգիին եւ մարմինին միջեւ տեղի կ՚ունենայ ձգտումներու տեսակ մը «պայքար»։