Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ­կա­յին ա­մե­նէն նուի­րա­կան պար­տա­կա­նու­թիւնն է պահ­պա­նել ու­րիշ­նե­րուն ան-բըռ­նա­բա­րե­լի ի­րա­ւուն­քը՝ հսկել, պաշտ­պա­նել զա­նոնք մարդ­կա­յին բո­վան­դակ կո­րո­վով, ու­շադ­րու­թեամբ եւ բծախնդ­րու­թեա՛մբ։
Եւ ե­րա­նի՜ ա­նոր որ իր սե­փա­կան ու­ժե­րուն ան­բա­ւա­կան ե­ղած ա­տեն ար­տա­քին ա­մէն զօ­րու­թեամբ, կա­րող կ՚ըլ­լայ իշ­խել կեան­քին «զսպա­նակ»նե­րուն, եւ կրնայ կանգ առ­նել ո՛ւր որ ի­րա­ւուն­քը բռնա­բա­րող պա­րա­գայ մը կը ներ­կա­յա­նայ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ(*)

Հայաստանի Առաջին հանրապետութեան վարչապետ՝ Յովհաննէս Քաջազնունիի հայ ժողովուրդին նուիրաբերած վիթխարի ճիգերուն մասին շատ խօսուած է։ Մարդ, որ տէրն է իր խօսքին ու երեք որդիներու կեանքը ի սպաս կը դնէ իր հայրենիքին շեշտակիօրէն արժանի է ամենաբարձր մակարդակի յարգանքի եւ երախտագիտութեան։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Շատ հե­տաքրք­րա­կան է մար­դոց ա­նուն­նե­րը հարց­նե­լով գու­շա­կել ա­նոնց ինք­նու­թիւ­նը՝ ո՞վ են, ո՞ւր­կէ են, ո՞վ­քեր ե­ղած են ի­­րենց նա­խա­հայ­րե­րը, եւ այլն։
Զոր օ­րի­նակ, Պետ­րոս Ա. Կեօլ­ճիք իր շա­հե­կան յու­շե­րուն մէջ կը պատ­մէ հե­տե­ւեալ դէպ­քը։

Աշխարհի զանազան երկիրներու մէջ յուլիսի 30-ը կը նշուի որպէս «Ընկերներու օր»: Միջերկրածովեան տարածքաշրջանի եւրոպական երկիրներու եւ Լատին Ամերիկայի մէջ այս օրը կը նշուի տօնախմբութիւններով, ընկերական հաւաքոյթներով, գինիով եւ ուրախութեամբ:

Երեւանի մէջ բացուեցաւ նկարչուհի Յասմիկ Գասպարեանի «Սկիզբ» խորագրեալ անհատական ցուցահանդէսը, ուր ներկայացուած են իր 18 աշխատանքները: Անոնցմէ իւրաքանչիւրը կ՚արտացոլացնէ նկարչուհիի յոյզերը, ապրումները, տրամադրութիւնները:

Հայաստանի Հանրապետութեան նախագահ Արմէն Սարգսեանի հրաւէրին ընդառաջ, Իտալիոյ նախագահ Սերճիօ Մաթարելլա երկօրեայ պաշտօնական այցելութիւն մը կու տայ Երեւան։ Պետական այցելութեան ընթացքին հիւր նախագահին կ՚ընկերանայ դուստրը՝ Լաուրա Մաթարելլա։ Իրեն ուղեկից պատուիրակութեան մաս կը կազմեն Իտալիոյ Արտաքին գործոց եւ միջազգային համագործակցութեան նախարար Էնցօ Մուավերօ Միլանեսի եւ այլ բարձրաստիճան պաշտօնատարներ։

Քոչարեանի բանբերն ու փաստաբանները շաբաթավերջին մամլոյ ասուլիս մը սարքեցին Երեւանի մէջ:
«Սա պատուէր է, որ պէտք է կատարուի, իսկ մեղաւորները կը գտնուին դատախազութեան եւ քննիչներու շարքերուն»:

Ն. ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

«Տասնմէկ տարեկան էի, երբ զրկուեցի դպրոցից, ուսուցիչներից: Այնուհետեւ գրքերը դարձան իմ ուսուցիչները, իմ դաստիարակները, լեռնականի իմ անտաշ հոգին յղկողները»։

ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔԱՀԱՆԱՅ ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

Մեր ան­մի­ջա­կան ան­ցեա­լի ե­կե­ղե­ցա­կան եւ ազ­գա­յին սե­րուն­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը ար­ձա­նագ­րած են Ե­րու­սա­ղէ­մի պատ­մա­կան հան­դի­պու­մը Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Վազ­գէն Ա­ռա­ջի­նի եւ Կի­լի­կիոյ Տ.Տ. Խո­րէն Ա­ռա­ջի­նի մի­ջեւ, 1963 հոկ­տեմ­բեր 26-ին, երբ Ա­մե­նայն Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սը կան­խօ­րօք ծրագ­րած էր Ե­րու­սա­ղէմ կա­տա­րած ա­ռա­ջին այ­ցե­լու­թեան ա­ւար­տին, յատ­կա­պէս ե­կած ըլ­լա­լով Ս. Յա­րու­թեան Տա­ճա­րի հա­մազ­գա­յին հան­գա­նա­կու­թեան ձեռ­նար­կե­լու ծրագ­րով։ Ծրագ­րած էր նաեւ հրա­ւի­րե­լու Կի­լի­կիոյ Խո­րէն Ա. Բա­րո­յեան Կա­թո­ղի­կո­սը, որ ընտ­րը-ւած եւ օ­ծուած էր մա­յիս ամ­սուն եւ սա­կայն Մայր Ա­թո­ռէն չէր ստա­ցած հարկ ե­ղած շնոր­հա­ւո­րանքն ու ճա­նա­չու­մը։