ՇՆՈՒՏԱ Գ. ՀԱՅՐԱՊԵՏ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս կը պատահի, թէ Ան որ ըսաւ՝ «եթէ մէկը աջ երեսիդ ապտակ զարնէ՝ միւս երեսդ ալ դարձուր անոր» (Մտ 53.39), սակայն Ան Իր երեսը չդարձուց, երբ քահանայապետին ծառան ապտակեց զԻնք, այլ՝ Ինքզինք պաշտպանեց ու ըսաւ. «Եթէ սխալ բան մը խօսեցայ՝ ցոյց տուր սխալը. իսկ եթէ շիտակ է ըսածս՝ ինչո՞ւ կը զարնես Ինծի» (Յհ 18.23):
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Վարդան Այգեկցին (ծննդեան թիւը անյայտ, մահացած է 1250թ.) Մխիթար Գօշի կրտսեր ժամանակակիցն է, միջնադարեան հայ աստուածաբան, մատենագիր, առակագիր, քարոզիչ, հասարակական գործիչ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Մեր տան պատուհանէն կ՚երեւին Շուշիի ոլորապտոյտ ճանապարհները:
Վեր խոյացած անառիկ բերդաքաղաքը կը հսկէր Արցախի, մասնաւորապէս Ստեփանակերտի անդորրը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Պատերազմը հետզհետէ կը սաստկանար:
Ինչպէս մեզմէ շատեր, ես նոյնպէս կ՚աղօթէի իմ երեք եւ աւելի սրբութիւններու համար՝ Արցախի, եղբօրս եւ բոլոր զինուորներու: Օրէ օր կը զգայինք մօտալուտ յաղթանակի շունչը:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ատրպէյճան-Հայաստան 44 օրուան մղձաւանջային պատերազմի աւարտին ստորագրուած եռակողմ յայտարարութիւնը եւ անոր պայմաններուն մէկ մասին գործադրումը աւելի մղձաւանջային իրականութեան առջեւ կեցուց հայ մարդը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Պոէթիուս Հռոմէական կայսրութեան տարիներուն՝ 523 թուականին հեղինակած է «Մխիթարանք փիլիսոփայութենէն» աշխատութիւնը՝ մէկ տարուայ ազատազրկման ընթացքին, երբ ան կը սպասէր մահապատիժի ենթարկուելու օրուան՝ դաւաճանութեան յանցանքի համար։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Նոյեմբեր 10-ի առաւօտը բացուեցաւ մղձաւանջային տրամադրութեամբ: Ամբողջ գիշեր ցուցարարները աղմկեցին, ջարդեցին եւ փշրեցին կառավարական վայրերուն մէջ՝ դէմ արատայայտուելով նոր իրողութեան, որուն առջեւ կեցած են Հայաստանն ու Արցախը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Պատերազմի օրերուն ամէն անգամ երբ կը հնչէր հեռաձայնը, մինչեւ ընկալուչին հասնիլը՝ սիրտդ կը բաբախէր քանի մը անգամ առաւել ուժգին: Մենչեւ հեռաձայնին հասնիլը մտքերդ իրարու կը խառնուէին: Կը սկսէիր զբաղիլ գուշակութեամբ. արդեօք հեռաձայնողը ո՞վ է, ի՞նչ լուր պիտի յայտնէ...
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երանի՜ մահացողներուն, երանի՜ մահացածներուն… անոնք չեն ապրիր այն ցաւը, ինչ որ մենք այժմ կը զգանք:
Երանի՜ խենթերուն, որ սա պահուն կը ցնծան: Երանի՜ ոչ-հայերուն:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ընթացիկ նոյեմբեր ամսուն կը լրանայ հայ հոգեւորական, բանասէր-բանահաւաք, ազգագրագէտ, հասարակական գործիչ Գարեգին Եպիսկոպոս Սրուանձտեանցի ծննդեան 180-ամեակը: Հայոց մեծերէն յոբելեան մը եւս, որ մնաց ժամանակի թոհուբոհին տակ, եւ այս խառնակ օրերուն մամուլն է միակ վայրը, ուր կը յիշատակուին մեր երախտաւորները՝ իրենց յոբելեաններով:
