ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երբ բժիշկ Ռուբէն Սեւակ 1914 թուականին գրեց «Մեղքին տունը», անիկա միայն հիւանդութեան մը պատմութիւնը չէր։
Այս պատմութեան հերոս դարձած տղուն կարմրած երեսը, անոր հօրը աչքերն ու բժիշկին դառն հայեացքը՝ այդ ժամանակուայ ամբողջ հասարակութեան դիմանկարն էին, ուր սէրը, մեղքը, գիտութիւնն ու ամօթը խճողուած էին իրարու վրայ։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ծնած է 6 դեկտեմբեր 1902-ին, Շապին Գարահիսարի Թամզարա աւանը:
ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Հայաստան ծնած եմ եւ երբեք չեմ զգացած, որ պէտք է պայքարիմ ինքնութիւնս պահելու համար։ 2003 թուականին տեղափոխուեցայ Պարսելոնա եւ խումբ մը հայերով զգացինք հայկական ինքնութիւնը պահպանելու անհրաժեշտութիւնը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Որքան ալ հին ժամանակներուն նման տարածուն չըլլայ, նամակը տակաւին հաղորդակցութեան ձեւ մըն է եւ կը ցոլացնէ զգացումներն ու մտածումները, երբ անոնք բառերով արտայայտուին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանեան իրականութիւնը այսօր ակնյայտ կերպով ճգնաժամի մը մէջ կը գտնուի։
Իշխանական կառոյցներուն եւ բարձրաստիճան հոգեւորականներուն միջեւ յառաջացած հակադրութիւնը ստեղծած է բաւական բարդ եւ բազմաշերտ իրավիճակ մը, զոր կարելի է համառօտ կերպով բնորոշել որպէս ինքնութեան եւ բարոյականութեան ճգնաժամ։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Երկուշաբթի է եւ կրկին դպրոցական արձակուրդ ու այս անգամ «Նախագահներու օր»ուայ առթիւ։ Բոլոր վարժարանները փակ են։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յունիս ամսուն Հայաստանի Սիւնիքի մարզի Կապան համայնքին մէջ տեղի ունեցաւ խորտկասիրական զբօսաշրջութեան ուշագրաւ ձեռնարկ մը։ Կապանը հիւրընկալեց խորտկասիրական ճամբար մը, ուր հինգ զանազան երկիրներէ ժամանած Միշլընեան աստղ ունեցող շէֆ խոհարարներ (խոհարարապետներ) մասնակցեցան արշաւի մը՝ նախապէս մշակուած երթուղիով։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Այսօրուան աշխարհէն ներս, երբ շտապողականութիւնը, աշխատանքային կեանքի շիկացած արագութիւնը եւ ընկերային ցանցերու շարունակական հասանելիութեան պատճառով պարտադրուած նորաձեւ պայմանները երբեմն կը մոլորեցնեն մեր առօրեան, հետեւաբար որոշ մարդիկ գիտակցաբար կ՚ընտրեն առանձնութիւնը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յուլիսեան արեւը կը չորցնէ հողը․ անձրեւները հազուադէպ դարձած են, որ աւելի կ՚ընդգծէ ամառնային շունչը։ Արտերը կարծես կը բոցավառին, արեւէն չորցած հողին վրայ փոշին երեկոյեան ժամերուն քամիի բերան ինկած՝ կը պարէ ու քաղաքը կը շնչէ ծանր ու մռայլ։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նկատի ունենալով վերջին շրջանին Հայաստանի իշխանութիւններու ձեռնարկած վայրագ յարձակումները Մայր Աթոռ Սուբր Էջմիածինի նկատմամբ, նկատի ունենալով, որ անոնք ամէն կարելի սահմանները անցած են եւ իրենք զիրենք թշնամիէ մը աւելի ահաւոր եւ գէշ կը պահեն, կը կարծենք, որ կարիք կայ, որ մեր ժողովուրդը վերահասու դառնայ Սուրբ Էջմիածինի կարեւորութեան, անուրանալի դերին եւ դերակատարութեան մեր անցեալի, ներկայի եւ ապագայի կեանքին մէջ:
