ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ոտքէն գլուխ սեւերով փաթթուած կին մը, ուսապարկը շալակին կը դեգերի փողոցները: Կ՚այցելէ քաղաքի գրեթէ բոլոր փուռերը, իւրաքանչիւրէն գունդ մը խմոր կ՚առնէ եւ կը նետէ ուսապարկին մէջ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
-Ո՜վ Ռոնտա. եթէ զղջումի վիճակ մը կը ծնի իյնալէ մը ետք, եւ մարդ հոգեւոր ու մարմնաւոր խոշտանգում կը զգայ, ատիկա կը նշանակէ, որ այդ զղջումը ճիշդ չէ՞:
-Ատիկա առաջին օրուան համար արադարացում մը կրնայ ըլլալ:
ԵՐԱՄ
Նստիլ արեւուն տակ։ Կենալ արեւուն մէջ։
Գտնել պահը, եւ չփախցնել զայն։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Քանի մը օրէ ի վեր մեր պարտէզէն մինչեւ մեր փողոցի դուռը հասնող դրացիներուս աղմուկը, կամաց-կամաց հետաքրքրութիւնս սկսած էր շարժել: Իսկ այդ օր, կարծես ժխորի վերածուելով, առաւել եւս ստիպեցին, որ երթամ եւ անձամբ ստուգեմ: Որոշեցի պատճառը հասկնալ:
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Երբ բարի, չար ու վարձկան հովիւներուն մասին ըսաւ, հիմա ոչխարներու զանազանութեան մասին կ՚ըսէ:
Ասիկա կրկնակի նշանով. նախ՝ հովիւին եւ ոչխարներուն ճանաչումի անդրադարձութեան համար, ինչպէս այստեղ կ՚ըսէ. «Կը ճանչնամ ոչխարներս եւ անոնք ալ զիս կը ճանչնան» (Յհ 10.14):
ԿՈՐԻՒՆ Ա. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ
Յարգելի ու հաւատացեալ ընթերցող, անգամ մը եւս եկեղեցին բարձրաձայն կ՚աղաղակէ ու կ՚աւետէ մեր Տէր եւ Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Յարութիւնը։
Քրիստոս Յարեաւ Ի Մեռելոց։
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Գոհութիւն եւ փառք անզուգական Յարուցելոյն, որ տարի մը եւս Քրիստոնէական հաւատքի ամենէն հարազատ եւ հիմնական աւետիսը ամենայն ազդեցութեամբ կ՚արձագանգէ մեր օճախներէն ներս.
«ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ»։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Տակաւին կը յիշեմ: Յունուարի խթման գիշերն էր, երբ եկեղեցիէն ետք, հարազատներով աւանդական սեղանին շուրջ բոլորուած, կ՚ընթրէինք:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Յովհաննու Աւետարանիչ իր գրութիւններուն մէջ իւրայատուկ մօտեցում-դիտարկումներ ունի բաղդատած Մատթէոս, Մարկոս եւ Ղուկաս աւետարանիչներուն։ Ան գրած է առաւելաբար Քրիստոսի յետյարութեան իրականութեան մասին։
ՎԱՀԱՆ ԹԷՔԷԵԱՆ
Յարութեան շունչն է ահա, ջարդակոտոր Ա՛զգըդ իմ,
Հորիզոնէն ծայր տըւած, ու կը փըչէ մարմնոյդ վրայ…
Ամայութի՜ւն լըռութիւն… Օրօրոց չէ. այլ շիրի՜մ
Երկիրն ամբողջ՝ ուր երէկ դուն զոհուեցա՜ր անխընայ…
