Հոգե-մտաւոր

ԿԵԱՆՔԸ ԼԵՑՈՒՆ ԱՊՐԻԼ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ըստ հոգեբաններու, երջանիկ ըլլալու համար, պէ՛տք է պահը ապրիլ եւ կեանքի ամէն մէկ պահը լեցուն ապրիլ։ Արդարեւ Յիսուս ալ այս նոյն բանը կ՚ըսէ. «Ինչո՞ւ ուրեմն մտահոգուինք վաղուան մասին։ Վաղուան մտահոգութիւնը վաղուան ձգեցէք։ Իւրաքանչիւր օրուան նեղութիւնը ինքնին բաւարար է», (ՄԱՏԹ. Զ 34)։

ԿՌԻՒԻՆ ՇԱՐԺԱՌԻԹՆԵՐԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Կռիւ»ը իր ամենալայն իմաստով կը նշանակէ՝ դիմադրել, հակառակիլ, փոխադարձել։ Կռիւը կրնայ ըլլալ մտային պայքար՝ վէճ, բանավէճ, ինչ որ գաղափարներու, տեսակէտներու ընդհարումն է՝ ուրկէ կը ծագի ճշմարտութիւնը։

ԼԵԶՈՒ ԵՒ ՄՇԱԿՈՅԹ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Alfred Louis Charles de Musset (1810-1857) ֆրանսացի բանաստեղծ, թատերագիր եւ վիպագիրը իր քերթուածներէն մէկուն մէջ սապէս կ՚ըսէ.
«Թէեւ բաժակս փոքր է, բայց ես կը նախընտրեմ խմել իմ բաժակէս»։

ԶԿԱՅՍԵՐՆ ԿԱՅՍԵՐ…

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Տուք զկայսերն կայսեր եւ զԱստուծոյն Աստուծոյ»։ Աւետարանական այս խօսքը սահմանը կ՚որոշէ աշխարհայինին եւ աստուածայինին, ուրիշ խօսքով՝ նիւթական-աշխարհային աշխարհի եւ բարոյական-հոգեւոր աշխարհի։

ԿԵԱՆՔԻ ՆԵՂՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Այստեղ, այս աշխարհի մէջ նեղութիւն պիտի ունենաք, սակայն քաջալերուեցէ՛ք, որովհետեւ ես յաղթեցի աշխարհին», (ՅՈՎՀ. ԺԶ 33)։ Այսպէս կը պատուիրէ Յիսուս, մատնանշելով թէ կեանքի մէջ միշտ պիտի պատահին նեղութիւններ, դժուարութիւններ՝ որոնց հանդէպ պէտք է քա՛ջ ըլլալ Իր իսկ օրինակով։

ՍԱՀՄԱՆԱՓԱԿ Է ՄԻՏՔԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Անուրանալի ճշմարտութիւն մըն է, թէ մարդ միշտ ունի թերութիւններ եւ տկարութիւններ, որոնք կը ստեղծեն տարակոյսներ, անորոշութիւններ։ Մարդ շատ անգամ կը դժուարանայ հաւատալու որեւէ «իրողութեան»՝ որքան ալ ան ըլլայ «ճշմարտութի՛ւն»։

ՀԱՅՐ ԱՐՍԷՆ ԱՅՏԸՆԵԱՆ (1825-1902)

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հայ լե­զուա­բա­նու­թեան հիմ­նա­դիր­նե­րէն Հայր Ար­սէն Այ­տը­նեան ծնած է Պո­լիս, 1825 թուա­կա­նին։
Վիեն­նա­յի Մխի­թա­րեան­նե­րու մօտ, ան հետզ­հե­տէ կը հմտա­նայ մա­տե­նագ­րու­թեան, փի­լի­սո­փա­յու­թեան, ի­տա­լե­րէ­նի, ֆրան­սե­րէ­նի, անգ­լե­րէ­նի, գեր­մա­նե­րէ­նի, ա­րա­բե­րէ­նի եւ թրքե­րէ­նի մէջ։

ԽԱՉԻՆ ԶՕՐՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Խա­չը զօ­րու­թիւն է՝ փրկու­թեան ճամ­բա՜յ։
5-րդ դա­րու կէ­սե­րուն, երբ Վա­ղար­շա­պատ քա­ղա­քի մէջ հայ գի­րե­րու ստեղ­ծիչ Սուրբ Մես­րոպ Մաշ­տոց, ար­դէն տա­րի­քը ա­ռած, փա­կեց իր աչ­քե­րը։ 

ՅԻՍՈՒՍԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Խաչվերացի յաջորդող 4-րդ կիրակի օր Սուրբ Պատարագի ընթացքին՝ որպէս Ճաշու Աւետարան կը կարդացուի Մարկոսի Աւետարանի ԺԱ գլխուն 27-33 համարները։ Խաչվերացի յաջորդող 4-րդ կիրակին, այս տարի կը հանդիպի 7 հոկտեմբերի։

ԴԱՏ ԵՒ ՀԱՇՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Երբ մէկը խնդիր ունի քեզի հետ եւ դատի կը կանչէ քեզ, սկիզբէն համաձայնութեան եկուր անոր հետ՝ դատարան չինկած, այլապէս քեզ դատաւորին կը յանձնէ, դատաւորն ալ՝ ոստիկանին, եւ բանտ կը նետուիս։ Վստահ եղիր թէ բանտէն պիտի չելլես, մինչեւ որ տուգանքիդ վերջին դահեկանը չվճարես», (ՄԱՏԹ. Ե 25-26)։

Էջեր