ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Պատմական օր մը ապրեցայ երէկ: Պատմական, որովհետեւ առաջին անգամը չէր, որ հարիւրաւոր հաւատացեալներ կը փութային Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին՝ իրենց աղօթքը կատարելու, սակայն, այս անգամ անոնք կը հասնէին նաեւ իրենց ամենախորին երախտագիտութիւնը արտայայտելու Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին նկատմամբ:
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Ճիշդ է, որ ամէն բնոյթի բառարան ունինք. թէ՛ բացատրականն ու թարգմանականը, թէ՛ ստուգաբանականն ու դարձուածաբանականը, թէ՛ բարբառայինն ու մասնագիտականը, թէ՛ բառակազմականն ու ուղղագրականը եւ այլն: Կարելի է «Նայիրի» կայքէջը մտնել ու այս բոլորը ստուգել հոն տեղւոյն վրայ. մէկը միւսէն արժէքաւոր աշխատութիւններ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Զանազան մակարդակներու վրայ սկսած են լսելի դառնալ քննարկումներ, որոնց հիմքն ու շօշափած հիմնախնդիրները կը տարածուին հորիզոնական գծի մը երկայնքով։ Արդեօք Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցը փակուա՞ծ է կամ արդեօք այս փուլն ալ «անցո՞ւմ» մըն է՝ դէպի աւելի բախտորոշ ժամանակներ...
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Տան անկիւնները կը խուզարկէ, կարծես ներքուստ անհանգիստ՝ բան մը կը փնտռէ:
Փոշեկուլը ձեռքը առած լաւ մը կը մաքրէ յատակները, կը դիտէ կեղտերուն կլլուիլը, թէ ինչպէ՞ս հովին զօրութեամբ կը քաշուին անոնք բջիջ առ բջիջ, կը վերանայ հին, բոյն դրած փոշին, կ՚անհետանայ նեխածը, կը մնայ մաքուրը:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Այսօր առաւօտեան ժամերէն սկսեալ հարիւրաւոր քաղաքացիներ հաւաքուեցան Հայաստանի կառավարութեան շէնքին մօտ: Նշեմ, որ ընդդիմադիր «Հայրենիքի փրկութեան շարժում»ը երէկ յայտարարած էր, թէ պիտի փորձէր ամէն գնով տապալել կառավարութեան այս օրուան նիստը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հոգեւոր մարդիկը կանոնական արդարութիւն մը կը շօշափեն, պնդելով, թէ անոնք Աստուծոյ կը հաւատան: «Իրաւունքս եւ իրաւունքդ», սա՛ է տրամաբանութեան աւետարանը:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Աւելի քան ամիս մըն է, որ Հայաստանի ընդդիմութիւնը կը շարունակէ բողոքի գործողութիւններով հանդէս գալ։ Ընդդիմութեան հիմնական պահանջը կը շարունակէ մնալ Նիկոլ Փաշինեանի անյապաղ հրաժարականը։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խօսք. «Մենք ապօրինի [պոռնկութենէ ծնած] զաւակներ չենք» (Յհ 8.41):
Մեկնութիւն. Պոռնկութիւն կը կոչէ կռապաշտութիւնը, նախ՝ որովհետեւ մարգարէները սովորութիւն ունէին այդպէս կոչելու:
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Շատ որոշ է, որ համաշխարհային ներկայ լաբիւրինթոսին ու մանաւանդ արցախեան պատերազմի հոգեբանական ազդեցութեան տակ ոչ ոք տրամադրութիւն ունի մեր գրական «դարաւոր» խնդիրներով զբաղելու:
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
«Կաղանդը կու գայ տարին մէկ անգամ, եւ երբ կու գայ, կ՚ուրախացնէ»:
Այո՛, ոմանց համար ատիկա ուրախ ժամանակ է, ուրիշներուն համար անիկա իսկապէս կրնայ թշուառ, հին ժամանակ մը ըլլալ:
